IP-PB3-423-110/07-4/AG
Interpretacja indywidualna
z dnia 16 listopada 2007
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 16.08.2007 r. (data wpływu 21.08.2007 r.) uzupełnionym na wezwanie Nr IP-PB3-423-110/07-2/AG z dnia 02.10.2007r. pismem z dnia 25.10.2007 r. (data wpływu 06.11.2007 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 21.08.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W ramach opłaty eksploatacyjnej wnoszonej miesięcznie przez lokatorów mieszkających w zasobach mieszkaniowych, Spółdzielnia ponosi koszty związane z utrzymaniem i zagospodarowaniem terenów zielonych na osiedlach mieszkaniowych, tj. koszty paliwa do kosiarek, naprawy kosiarek, zagospodarowania boiska, naprawy placu zabaw oraz koszty działalności społeczno-wychowawczej dla dzieci i emerytów mieszkających w zasobach spółdzielni tj. poczęstunek z okazji Dnia Dziecka, Dnia Kobiet, organizacja wycieczek, zakup biletów do kina i na basen.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Spółdzielnia mieszkaniowa może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów powyższe wydatki finansowane z opłaty eksploatacyjnej...
Zdaniem wnioskodawcy, powyższe koszty ponoszone w ramach eksploatacji zasobów mieszkaniowych nie są wymienione w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wobec powyższego w całości stanowią koszty uzyskania przychodów działalności Spółdzielni.
W piśmie z dnia 25.10.2007 r. Spółdzielnia stwierdziła, odnośnie art. 15 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, iż według jej oceny ponoszone przez nią koszty, wyszczególnione we wniosku, dotyczą działalności w zakresie gospodarki mieszkaniowej (a część z nich jest związana z zagospodarowaniem terenu, który ma wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych). Spółdzielnia uważa, że ponieważ wymienione koszty są finansowane z opłaty eksploatacyjnej zasobów mieszkaniowych, dotyczą więc przychodów gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które są zwolnione od podatku i w związku z powyższym koszty te dotyczą gospodarki zasobami mieszkaniowymi.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Treść powyższego uregulowania, będącego w istocie klauzulą generalną, wskazuje, że aby określony koszt można było uznać za koszt uzyskania przychodów między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. W praktyce często zdarza się, że określony wydatek nie ma bezpośredniego związku z przychodem, a mimo tego stanowi koszt uzyskania przychodu.
W myśl art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) członkowie spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię. Właściciele lokali nie będący członkami oraz osoby nie będące członkami spółdzielni, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią. Jednocześnie art. 4 ust. 62 ww. ustawy określa termin wnoszenia opłat na wydatki związane z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną spółdzielni przez ww. osoby. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wydatki ponoszone przez Spółdzielnię na działalność społeczno-wychowawczą dla dzieci i emerytów mieszkających w zasobach mieszkaniowych ponoszone są w ramach opłaty eksploatacyjnej. W ramach tej opłaty eksploatacyjnej Spółdzielnia ponosi również koszty związane z utrzymaniem i zagospodarowaniem terenów zielonych, boisk i placów zabaw na osiedlach mieszkaniowych. Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny można uznać, iż pomiędzy poniesionymi przez Spółdzielnię przedmiotowymi wydatkami, a uzyskiwanymi przez nią przychodami zachodzi związek, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów.
Odnosząc się do stwierdzenia Spółdzielni, iż zarówno ponoszone przez nią wydatki na utrzymanie oraz zagospodarowanie terenów zielonych na osiedlach mieszkaniowych, jak i wydatki na działalność społeczno-wychowawczą dotyczą przychodów z działalnościw zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają natomiast dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, a także dochody uzyskane z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów (czynszów) oraz pokrywane z nich koszty. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji). Wynika to z ustaw w oparciu, o które funkcjonują podmioty zajmujące się gospodarką zasobami mieszkaniowymi (np. ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia „zasoby mieszkaniowe” użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.
Biorąc powyższe pod uwagę, odnosząc się do gospodarki zasobami mieszkaniowymi, przez „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:
budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno – remontowe,
urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki jak: zbiorniki-doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo – kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia).
Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców oraz mają istotne znaczenie dla sprawnego funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowej. Zatem związane z tymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.
Dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi nie obejmują natomiast dochodów z działalności, która nie jest podstawową działalnością prowadzoną przez Spółdzielnię, a więc z działalności, która nie jest konieczna do prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszańców, niezwiązanej z dostępem do budynków mieszkalnych oraz z ich funkcjonowaniem oraz administrowaniem. Działalnością taką jest np.: wynajmowanie lokali użytkowych, dzierżawa prawa wieczystego użytkowania gruntów, dzierżawa dachów oraz ścian budynków. W związku z tym, utrzymanie i zagospodarowanie terenów zielonych, boisk i placów zabaw na osiedlach mieszkaniowych można uznać za działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, natomiast prowadzoną przez Spółdzielnię działalność społeczno -wychowawczą dla dzieci i emerytów mieszkających w zasobach spółdzielni należy uznaną za działalność gospodarczą inną niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Bardzo ważna jest więc prawidłowa kwalifikacja poniesionych wydatków do odpowiadającego im źródła przychodów. Wydatki ponoszone w związku z działalnością społeczno - wychowawczą, jako niezwiązane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, będą miały wpływ na dochody osiągane z innej działalności gospodarczej, a nie jak uważa Spółdzielnia na dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.