PO 3/MD-722-434/95
Wyjaśnienie Ministra Finansów
z dnia 16 października 1995
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Odpowiadając na pismo z 20.6.1995 r. w sprawie uznania za koszty uzyskania przychodów podwyższonej o 100% opłaty za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia, co następuje:
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 19 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów zarówno kar, jak i opłat za nieprzestrzeganie przepisów w zakresie ochrony środowiska.
Zgodnie z art. 86b ust. 7 ustawy z 31.1.1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196 zm. z 1995 r. Nr 90, poz. 446) jednostki organizacyjne nie posiadające decyzji o dopuszczalnej emisji ponoszą opłatę za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza podwyższoną o 100%.
Przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z 12.2.1990 r. w sprawie ochrony powietrza przed zanieczyszczeniem (Dz.U. Nr 15, poz. 92) określając warunki wydania "decyzji o dopuszczalnej emisji", nakłada na jednostkę organizacyjną obowiązek przedstawienia odpowiedniej dokumentacji.
W świetle powołanych przepisów podwyższenie o 100% opłat za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza, w przypadku gdy podmioty zobowiązane do opłat nie posiadają decyzji o dopuszczalnej emisji, należy traktować jako sankcję za nieprzestrzeganie przepisów w zakresie ochrony środowiska, , tj. za działanie bez wymaganej przez przepisy decyzji o dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń.
Wobec powyższego nie można uznać za koszt uzyskania przychodów wartości odpowiadającej podwyższeniu o 100% opłat za wprowadzenie zanieczyszczeń do powietrza
