ILPP1/443-57/07-5/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. K., przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2007 r. (data wpływu 19 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 19 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie (m.in.) odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 sierpnia 2007 r. (data wpływu 6 sierpnia 2007 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką prowadzą odrębne pozarolnicze działalności gospodarcze opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych wg liniowej 19% stawki podatku. Małżonkowie, na zasadach majątkowej wspólności ustawowej są właścicielami niezabudowanej nieruchomości gruntowej, do tej pory w żaden sposób nie związanej z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy bądź małżonki.

Nieruchomość ta ma być obecnie przeznaczona pod budowę zakładu usługowego, w którym działalność prowadzić będą zarówno Wnioskodawca jak i małżonka.

Dodatkowo we wniosku zawarto stwierdzenie, iż działalność jaką aktualnie prowadzą małżonkowie jak i zamierzają prowadzić w wybudowanym zakładzie podlega w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano (w zakresie podatku od towarów i usług) następujące pytanie.

Które z małżonków i w jakiej proporcji ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje obojgu małżonkom. Chociaż współwłasność małżeńska jako łączna jest bezudziałowa, to jednak dla ustalenia proporcji należałoby przyjąć odliczenie po 50% kwot wynikających z faktur.

Według Wnioskodawcy powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w wyroku ETS z dnia 21 kwietnia 2005 r. zapadłym w sprawie Finanzamt Bergisch Gladbach (C-25/03).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) Stosownie do art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zatem każdy z małżonków, w sprawie będącej przedmiotem wniosku występujący odrębnie jako podatnik podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącą równowartość 50% kwoty podatku wynikającej z faktury – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Dokonane odliczenia muszą ponadto uwzględniać uregulowanie zawarte w art. 88 ust.1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły by być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ten nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów – stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego dotyczącego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji – uznaje się za prawidłowe.

Odnośnie pozostałych pytań zawartych we wniosku – wydana została odrębna interpretacja indywidualna.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.