AE2/8012/4/CCA/10/2040

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) w związku z art. 8 ust. 1, art. 40 ust. 6 i art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.)

Minister Finansów z urzędu zmienia interpretację indywidualną

z dnia 6 października 2009 r. sygnatura ITPP3/443-123a/09/JK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w imieniu Ministra Finansów, na wniosek Spółki, stwierdzając, że:

1. nieprawidłowe jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 6 października 2009 r. sygnatura ITPP3/443-123a/09/JK, wydanej w imieniu Ministra Finansów, w części dotyczącej stwierdzenia, iż w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie ma zastosowania przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym;

2. nieprawidłowe jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 6 października 2009 r. sygnatura ITPP3/443-123a/09/JK, wydanej w imieniu Ministra Finansów oraz stanowisko Spółki, zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 6 lipca 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r., zgodnie z którym niedobory wyrobów akcyzowych objętych kodem CN 2710 19 71 – 2710 19 99 nie stanowią czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą;

3. prawidłowe jest stanowisko Spółki, zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 6 lipca 2009 r., uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r., zgodnie z którym w przedstawionym stanie faktycznym niedobory wyrobów akcyzowych objętych kodem CN 2710 19 71 – 2710 19 99, powstałe w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych, nie podlegają faktycznemu opodatkowaniu akcyzą, gdyż zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym w stosunku do ww. wyrobów akcyzowych zużytych w procesie produkcji innych wyrobów akcyzowych zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy ciążący na tych wyrobach.

Uzasadnienie

W dniu 13 lipca 2009 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu) został złożony wniosek Spółki z dnia 6 lipca 2009 r., uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania tym podatkiem utraconych ilości olejów smarowych i olejów bazowych, oznaczonych kodem CN 2710 19 71 – 2710 19 99 (zwanych dalej „olejami smarowymi”), w sytuacji gdy oleje smarowe są wykorzystywane w składzie podatkowym do produkcji innych wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (zwana dalej „Wnioskodawcą”) wytwarza, nabywa, magazynuje i przemieszcza w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 71 do 2710 19 99. W związku z prowadzoną działalnością możliwe są sytuacje, w których Wnioskodawca odnotowuje niedobory ilościowe ww. wyrobów akcyzowych, wynikające z ich właściwości fizykochemicznych (np. parowanie, osadzanie się w instalacjach produkcyjnych), przyczyn technologicznych (np. nieszczelność instalacji używanej do magazynowania, zbiorników do przemieszczania) lub przyczyn losowych (np. wypadek cysterny). Niedobory te mogą powstawać w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych – w przypadku zużycia pewnych ilości olejów smarowych do produkcji bardziej przetworzonych olejów.

W związku z zaistniałym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy utracone ilości olejów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71 do 2710 19 99 w toku produkcji innych wyrobów akcyzowych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym...

Stanowisko Wnioskodawcy

Przepis art. 2 ust. 20 lit. a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, stanowi, że za ubytki wyrobów akcyzowych uznaje się straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Zgodnie z powyższym utracone ilości olejów smarowych (wyrobów energetycznych) w toku czynności produkcyjnych nie mogą stanowić ubytków wyrobów akcyzowych w rozumieniu ustawy, które podlegają opodatkowaniu akcyzą. Niedobory ww. wyrobów powstałe w toku produkcji nie mogą zostać również uznane za inną czynność opodatkowaną akcyzą, w szczególności za produkcję wyrobów akcyzowych. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, nie mogą one podlegać opodatkowaniu akcyzą.

Fakt, iż oleje smarowe zużywane w procesach produkcyjnych innych wyrobów akcyzowych nie podlegają opodatkowaniu akcyzą potwierdza przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym. Oznacza to, że zarówno oleje smarowe zużyte do produkcji innych wyrobów akcyzowych, jak i niedobory tych olejów smarowych powstałe w procesach produkcyjnych, nie powodują powstania zobowiązania podatkowego.

Jednocześnie przepisy ustawy nie nakładają na właściwego naczelnika urzędu celnego obowiązku określania norm zużycia olejów smarowych, których przekroczenie byłoby opodatkowane akcyzą. Przepisy art. 85 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy przewidują jedynie że normy zużycia określa się dla napojów alkoholowych i wyrobów energetycznych objętych zerową stawką akcyzy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wydając w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną z dnia 6 października 2009 r. sygnatura ITPP3/443-123a/09/JK, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że trafne jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przepisy ustawy wyłączają z katalogu ubytków wyrobów akcyzowych niedobory wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 71 do 2710 19 99, powstałe w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w toku produkcji innych wyrobów energetycznych. W konsekwencji ubytki ww. wyrobów energetycznych nie podlegają opodatkowaniu akcyzą.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy nie zgodził się jednak z całością stanowiska Wnioskodawcy. Zdaniem tego organu wskazane przez Wnioskodawcę przepisy art. 42 ust. 1 pkt 2, art. 85 ust. 1 pkt 2 i art. 85 ust. 2 pkt 2 ustawy nie dotyczą bowiem ubytków/niedoborów wyrobów akcyzowych, tylko czynności zużycia oraz ustalania dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych, a zatem nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Definicja ubytków zawarta w art. 2 pkt 20 lit. a ustawy nie obejmuje swoim zakresem utraconych ilości wyrobów akcyzowych, które nie zostały ujęte w załączniku nr 2 do ustawy (m.in. olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 81 do 2710 19 99). W konsekwencji przyjęcia takiego rozwiązania, w odniesieniu do ww. wyrobów nie mają zastosowania regulacje dotyczące ubytków, związane np. z powstaniem obowiązku podatkowego (art. 8 ust. 3 ustawy). Dla powyższych wyrobów nie ustala się również norm dopuszczalnych ubytków, które nie podlegają opodatkowaniu akcyzą. W omawianym przypadku stosuje się natomiast przepisy ogólne z zakresu podatku akcyzowego, dotyczące m.in. czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą oraz przypadków zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

W zależności od sytuacji przedmiotem opodatkowania akcyzą może być – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – m.in. produkcja wyrobów akcyzowych albo wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego (dotyczy to zarówno wyrobów nabywanych na terytorium kraju, jak i będących przedmiotem nabycia wewnątrzwspólnotowego).

Podkreślenia wymaga przy tym fakt, iż przepisy ustawy nie przewidują możliwości odstąpienia od opodatkowania akcyzą niedoborów wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, powstałych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (np. w przypadku magazynowania, czy przemieszczania tych wyrobów). Niemniej jednak, w przypadku olejów smarowych wykorzystywanych w składzie podatkowym do produkcji innych wyrobów akcyzowych, jak również powstałych niedoborów tych olejów smarowych (np. w wyniku parowania, osadzania się w instalacjach produkcyjnych, itp.), akcyza nie będzie wymagana. Zgodnie bowiem z ogólną zasadą, określoną w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu (...).

Wprawdzie, jak wynika z powołanego wyżej przepisu, zobowiązanie podatkowe nie powstaje, a obowiązek podatkowy (powstały uprzednio na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy) wygasa w stosunku do tych wyrobów akcyzowych, które faktycznie zostały zużyte do produkcji innych wyrobów akcyzowych, niemniej jednak w omawianym przypadku uznać należy, że również w stosunku do powstałych niedoborów wyrobów akcyzowych (olejów smarowych) następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy i wygaśnięcie obowiązku podatkowego.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie przepis art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy stanowi podstawę do odstąpienia od opodatkowania akcyzą niedoborów olejów smarowych klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 81 do 2710 19 99, zużywanych do produkcji innych wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 6 lipca 2009 r., uzupełnionego pismem z dnia 6 sierpnia 2009 r., i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.