PO/H/138/95

Odpowiadając na wątpliwości zgłoszone w piśmie DE/20/95 z 2.2.1995 r. w sprawie rozporządzenia Ministra Finansów z 20.1.1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz.U. Nr 17, poz. 3), poniżej podajemy odpowiedzi w kolejności postawionych pytań:

Ad 1

W § 2 ust. 1 wymienionego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, do środków trwałych zaliczone zostały "inne przedmioty kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, przeznaczone na potrzeby podatnika związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą..."

Do tych przedmiotów zalicza się ubrania ochronne i robocze, których okres używania jest dłuższy niż rok (jeżeli okres ten jest krótszy niż rok przedmioty te stanowią materiały, a wydatki na ich nabycie są bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów).

W przypadku, gdy wartość początkowa zakupionych ubrań jest równa lub niższa niż 2000 zł, podatnik podejmuje decyzję o sposobie dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Może dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z § 5-8 rozporządzenia lub jednorazowo zaliczyć wartość początkową zakupionych ubrań do kosztów uzyskania przychodów, w miesiącu oddania ich do używania.

Ad 2

Zapis § 3 ust. 2 omawianego rozporządzenia reguluje prawa i obowiązki podatnika w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych, zaliczonych do środków trwałych.

W przypadku gdy wartość początkowa środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 2000 zł - podatnik dokonuje odpisów amortyzacyjnych według zasad określonych w § 5-8 rozporządzenia. Natomiast w przypadku środka trwałego o wartości równej lub niższej od ww. kwoty - decyzję o sposobie amortyzowania podejmuje podatnik, wybierając jeden ze sposobów wymienionych w pkt 1.

Ad 3

Od 1.1.1995 r. nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych nabytych przed 1.1.1995 r., zaliczonych do wyposażenia. Podatnicy, którzy przed 1995 r. dokonywali odpisów umorzeniowych od tej części majątku i do końca 1994 r. tylko część wydatków na nabycie wyposażenia odpowiadającą kwocie umorzenia zaliczyli do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.) mogą pozostałą część wydatków zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 1995 roku.