PBB1/421-25/05

Pytanie podatnika:

Czy wydatki poniesione na przystosowanie urzadzeń będących własnością dostawcy będą stanowiły koszt uzysknaia przychodu podatnika.

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11 maja 2005 r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej z dnia 02 maja 2005 r. Nr PD/423-26/05/25576 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przystosowanie urządzeń będących własnością dostawcy wykorzystywanych wyłącznie do produkcji komponentów zamówionych przez podatnika - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10 lutego 2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przystosowanie urządzeń dostawców.W ww. piśmie wnioskodawca stanął na stanowisku, że wydatki poniesione przez niego na przystosowanie urządzeń dostawców powinny być uznane za koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Zdaniem wnioskodawcy, przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uznaje za koszty uzyskania przychodów wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. We wniosku podatnik obszernie uzasadnił swoje stanowisko kładąc szczególny nacisk na wykazanie związku przyczynowo-skutkowego, jaki w jego ocenie zachodzi pomiędzy poniesionymi kosztami a osiąganymi przez niego przychodami. Postanowieniem z dnia 2 maja 2005 r. Nr PD/423-26/05/25576 Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez stronę w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Na powyższe postanowienie złożono zażalenie wnosząc jednocześnie o zmianę udzielonej interpretacji. Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje: Wniosek ujęty w zażaleniu nie zasługuje na uwzględnienie albowiem interpretacja przepisów prawa podatkowego zawarta w zaskarżonym postanowieniu Naczelnika Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej, w połączeniu z przedstawionym przez podatnika stanem faktycznym jest właściwa. W pierwszej kolejności należy przytoczyć treść przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) określanej w dalszej części skrótem u.p.d.o.p. zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Przepis ten stanowi, że pomiędzy poniesionymi kosztami a osiąganym przychodem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy tego typu, że poniesiony koszt ma lub może mieć bezpośredni wpływ na osiągnięcie przychodu. Oczywistym jest również fakt, że aby wydatki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów muszą być poniesione w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ta druga okoliczność zdaje się nie być przez podatnika zauważana, gdyż w złożonym wniosku z dnia 10 lutego 2005 r. całkowicie pominięto kwestię związku owego kosztu z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Wydatki poniesione przez podatnika na przystosowanie urządzeń stanowiących własność dostawców, dotyczą działalności tychże dostawców. To bowiem w działalności gospodarczej kontrahentów podatnika nakłady te przełożą się bezpośrednio na uzyskiwane przez nich przychody a także na ich wysokość. W tym wypadku można też mówić o związku przyczynowo - skutkowym, o którym mowa w art. 15 ust.1 u.p.d.o.p,; związek ów dotyczy jednak dostawcy nie zaś podatnika. Samo zainteresowanie produkcją innego podmiotu gospodarczego nie może stanowić podstawy do przerzucenia przez ten podmiot swoich kosztów na kontrahenta (dostawcę), z którym podmiot ten jest związany gospodarczo. Przy takim rozumowaniu można by dojść do absurdalnego wniosku, że skoro podatnik jest zainteresowany istnieniem i działalnością gospodarczą dostawcy oraz jego produkcją gwarantującą odpowiedni poziom technologiczny, to winien ponosić wszelkie koszty jego działalności. Taki sposób interpretowania zdarzeń gospodarczych nie znajduje umocowania w żadnych przepisach prawa podatkowego w szczególności zaś w art. 15 ust.1 u.p.d.o.p .Skoro zatem przepis art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. nie pozwala na zaliczenie przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów to bezcelowe jest analizowanie powyższych wydatków pod kątem wyłączeń o których mowa w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego. Na mocy art. 143 Ordynacji podatkowej wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.Na decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.