BD-P/423-52/05/P

Pytanie podatnika:

W którym momencie Podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki na zakup towarów zakupionych do celów produkcyjnych i handlowych?

Spółka we wniosku z dnia 31.01.2005r., uzupełnionym pismem z dnia 14.03.2005r., zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji w kwestii stosowania przepisu art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm).

Z opisanego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka wytwarza elementy autobusów i konstrukcje stalowe, do produkcji których potrzebny jest zróżnicowany materiał (stal).

Pytanie Spółki dotyczyło momentu, w którym należy dokonać spisu z natury i zaliczenia w koszty podatkowe rozchodu towarów zakupionych do celów produkcyjnych i handlowych.

Zdaniem Podatnika spis z natury winien odbywać się raz w roku, na dzień 31.12.2005r.,z uwagi na fakt, iż Spółka stosuje uproszczoną formę wpłacania zaliczek, a więc korygowanie kosztów, spowodowane spisem z natury, nie będzie miało odzwierciedlenia w kwocie wpłacanych zaliczek.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Środzie Wlkp., postanowieniem z dnia 29.04.2005r.,nr DF/423-2/05/2, stwierdził, iż stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Po dokonaniu wnikliwej analizy przedstawionych przez Podatnika okoliczności faktycznych sprawy, a także treści przedmiotowego postanowienia oraz obowiązujących unormowań prawnych, stwierdzam, iż postanowienie to rażąco narusza prawo.

Organ podatkowy w postanowieniu dokonał oceny prawno - podatkowych skutków działań Podatnika na gruncie zarówno prawa podatkowego, jak i bilansowego. Tymczasem zgodnie z dyspozycją art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zagadnienie dotyczące zakresu stosowania przepisu art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawyo rachunkowości pozostaje zatem poza właściwością organów podatkowych w trybieart. 14a Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym istnieje konieczność zmiany przedmiotowego postanowienia.

Ponadto, odnosząc się do wątpliwości Podatnika, dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup towarów dla celów produkcyjnych, handlowych, w wyniku weryfikacji stanowiska organu podatkowego, stwierdzam co następuje:

Podstawę prawną kwalifikacji poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w myśl którego, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki poniesione przez podatnika niewątpliwie powinny być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie winno wpływać na osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Ciężar wykazania tego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Dla zaliczenia określonych wydatków do kosztów podatkowych istotnym jest więc wystąpienie pomiędzy kosztem a przychodem związku przyczynowo-skutkowego.

Jednocześnie należy zauważyć, iż dla ustalenia momentu powstania kosztu w rachunku podatkowym decydujące znaczenie ma przepis art. 15 ust. 4 ustawy podatkowej.

Stosownie do powyższego przepisu, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylkow tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Dla należytego zinterpretowania tegoż przepisu trzeba mieć na uwadze, iż koszty ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na wydatki o charakterze pośrednim oraz bezpośrednim. Podział ten wynika z istoty kosztu, i pomimo, iż ustawodawca nie posługuje się w ustawie podatkowej pojęciem kosztu pośredniego i bezpośredniego, to konstrukcja podatku na takim właśnie podziale została oparta.

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy, np. wydatki na nabycie towarów.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów wartość w cenie zakupu towarów i materiałów nie sprzedanych lub nie wykorzystanych do produkcji, bowiem zapas nie ma związku z przychodem.

Zdaniem tutejszego organu podatkowego, wydatki poniesione na nabycie towarów Podatnik może odnieść w ciężar kosztów podatkowych w okresie (roku podatkowym), w którym powstanie przychód wygenerowany w związku z ich poniesieniem.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.