IPTPB1/415-224/11-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
I.
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie w zakresie świadczenia usług budowlanych. Jednocześnie w roku ubiegłym przystąpił do Spółki Cywilnej, która powstała w celu wykonania budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz sprzedaży mieszkań w tym budynku. Zgodnie z umową Spółki, Jego wkładem jest - oprócz środków pieniężnych - wykonawstwo robót budowlanych (zgodnie z art. 861 par. 1 Kodeksu cywilnego). Roboty budowlane na rzecz Spółki Cywilnej wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Wartość wykonanych usług dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT, w których wykonane usługi, takie jak: robocizna, zużyte materiały, usługi podwykonawców, traktuje jako całość, czyli jako roboty budowlane. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie Spółki.
II
Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą indywidualnie w zakresie świadczenia usług budowlanych. Jednocześnie w roku ubiegłym przystąpił do Spółki Cywilnej, która powstało w celu wykonania budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz sprzedaży mieszkań w tym budynku. Zgodnie z umową Spółki, Jego wkładem jest - oprócz środków pieniężnych - wykonawstwo robót budowlanych (zgodnie z art. 861 par. 1 Kodeksu cywilnego). Roboty budowlane, na które składa się: robocizna, zużycie materiałów i sprzętu, usługi podwykonawców, wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Wartość wykonanych usług dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie. Spółka cywilna, w której posiad wkład prowadzi księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Czy kwoty netto wynikające z faktur VAT wystawionych Spółce Cywilnej stanowią przychód z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie, a tym samym czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione przy świadczeniu ww. usług...
Czy w roku dokonania sprzedaży mieszkań przez Spółkę Cywilną, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość wniesionego do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci świadczonych w ramach prowadzonej indywidualnej działalności gospodarczej robót budowlanych, proporcjonalnie do wysokości posiadanych udziałów...
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1. Natomiast w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydana odrębna interpretacja.
Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) do Spółki Cywilnej powoduje powstanie przychodu u osoby wnoszącej aport. Jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną są wolne od podatku dochodowego.
Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności rzeczy i praw. Wkład niepieniężny do Spółki Cywilnej polegający na świadczeniu usług budowlanych przez Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą, nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 7 pkt 50b ww. ustawy. Tym samym wartość netto świadczonych przez Wnioskodawcę usług (na które składa się robocizna, usługi podwykonawców, zużyte materiały i wykorzystanie sprzętu) określona w fakturach wystawionych Spółce Cywilnej stanowi przychód z działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę indywidualnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie koszty poniesione w związku z wykonywaniem tych usług stanowią koszty uzyskania przychodu z tej działalności na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 tej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
środkami trwałymi,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
wartościami niematerialnymi i prawnymi
- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Kwestię kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
W świetle powyższego, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów winien on spełniać łącznie następujące warunki:
być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,
być właściwie udokumentowany.
W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.
W świetle powyższego uregulowania, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem, wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W 2010 r. przystąpił do Spółki Cywilnej. Zgodnie z umową, między innymi wniósł do Spółki w formie wkładu niepieniężnego wykonawstwo robót budowlanych. Roboty te na rzecz Spółki Cywilnej wykonuje od lipca 2011 r. w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, ich wartość dokumentuje wystawionymi na rzecz Spółki Cywilnej fakturami VAT, w których wykonane usługi, takie jak: robocizna, zużyte materiały, usługi podwykonawców, traktuje jako roboty budowlane. Spółka, zgodnie z umową, nie wypłaca należności za ww. faktury do wysokości wkładu ustalonego w umowie Spółki.
Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż wartość netto świadczonych przez Wnioskodawcę usług budowlanych stanowi dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie koszty poniesione w związku z wykonywaniem tych usług stanowią koszty uzyskania przychodu z tej działalności, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.