ITPB1/415-235/11-S/GR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI
W związku ze skargą z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 maja 2011 r. znak ITPB1/415-235/11/GR w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z „ulgi meldunkowej”, doręczoną w dniu 31 maja 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 maja 2011 r. znak: ITPB1/415-235/11/GR, uznając stanowisko Wnioskodawczyni za prawidłowe.
UZASADNIENIE
We wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący stan faktyczny.
W dniu 26 listopada 2007 r. przed notariuszem wyodrębniono i przeniesiono własność spółdzielczego lokalu mieszkalnego na rzecz Wnioskodawczyni i Jej męża, z jednoczesnym rozszerzeniem wspólności majątkowej na wkład męża wniesiony do spółdzielni mieszkaniowej przed zawarciem małżeństwa. Między małżonkami istnieje wspólność majątkowa.
Mąż Wnioskodawczyni wraz z przydziałem prawa do przedmiotowego lokalu mieszkalnego zameldowany był od czerwca 1989 r. do 19 stycznia 2011 r. W dniu 29 września 2010 r. przedmiotowy lokal mieszkalny został zbyty.
W związku ze złożonym oświadczeniem wg druków zamieszczonych na stronie internetowej urzędu skarbowego, gdzie jako podstawę spełnienia warunków do zwolnienia wskazano art. 21 ust. 1 pkt 126 oraz ust. 21 i 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. powstaje pytanie, czy małżonek będący współwłaścicielem lokalu mieszkalnego zbytego przed upływem 5 lat od daty nabycia spełnia także warunki zwolnienia.
Mąż Wnioskodawczyni w związku ze stałym zameldowaniem od czerwca 1989 r. spełnia tenże wymóg. Wnioskodawczyni w przedmiotowym lokalu nie była zameldowana.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy na gruncie zaistniałego stanu faktycznego uzyskany przychód jest zwolniony z obowiązku uiszczenia podatku w związku z „ulgą meldunkową” czy też podatek w wysokości 19% powinien być uiszczony w terminie do 30 kwietnia 2011 r....
Zdaniem Wnioskodawczyni, wskazany przychód ze sprzedaży nieruchomości przed upływem pięciu lat od dnia nabycia, w związku z istniejącą wspólnością majątkową małżonków, jak i spełnieniem przez jednego z nich warunków uprawniających do zwolnienia przychodu z opodatkowania tzw. ulga meldunkowa obejmuje także Wnioskodawczynię, mimo, iż nie jest w jej przypadku spełniony warunek 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały w zbywanym lokalu przed dokonaną sprzedażą.
Orzecznictwo Wojewódzkich Sądów Administracyjnych w sposób jednoznaczny, zdaniem Wnioskodawczyni, stwierdza, iż ulga meldunkowa ma zastosowanie do obojga małżonków, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Takie stanowisko wyrażono m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 września 2010 r. I SA/Gd 437/10, w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 września 2010 r. I SA/Gl 643/10 oraz z dnia 25 marca 2010 r. I SA/Gl 858/09, w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r. I SA/Po 384/10 oraz z dnia 25 marca 2010 r. I SA/Po 129/10, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 marca 2010 r. III SA/Wa 1946/09, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 lutego 2010 r. I SA/Wr 1785/09.
W interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2011 r. znak ITPB1/415-235/11/GR Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, nie podzielił stanowiska Wnioskodawczyni stwierdzając, iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jednoznaczny w wykładni gramatycznej, gdyż wyraźnie stwierdza, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego lub udziału w takim lokalu – jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Tak więc przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy ma zastosowanie do podatników, a nie podatnika i jego małżonki, co oznacza, że każde z nich musi spełniać warunki uprawniające do przedmiotowego zwolnienia. Prawo nie daje możliwości solidarnego korzystania z ulg i zwolnień, a przeciwne twierdzenia są niedopuszczalne i sprzeczne z konstytucyjną zasadą równości, gdyż pozwalałoby to na korzystanie ze zwolnień osobom, które nie spełniają warunków do tychże zwolnień.
Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, Wnioskodawczyni wniosła pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 16 czerwca 2011 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w którym stwierdziła, iż w myśl przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 21 ust. 22 tejże ustawy, prawidłowa jest interpretacja, iż „ulga meldunkowa” obejmuje także współmałżonka, który w zbywanym lokalu nie był zameldowany.
W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 5 lipca 2011 r. znak ITPB1/415W-35/11/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
W dniu 11 sierpnia 2011 r. do Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wpłynęła skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, w której Pani Agnieszka K. wnosi o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w całości.
W złożonym piśmie Skarżąca zarzuciła organowi wydającemu interpretację naruszenie przepisu prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) poprzez jego błędną wykładnię.
W uzasadnieniu podkreśliła, iż pomimo tego, że ustawodawca jako przesłankę zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych m.in. ze sprzedaży lokalu mieszkalnego określił zameldowanie podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu przez okres co najmniej 12 miesięcy, to nie ma podstaw prawnych stwierdzenie organu, że z uwagi na to, iż podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie, to każdy z nich w celu skorzystania z ulgi musi spełniać tę przesłankę. Wniosek taki byłby uprawniony, gdyby przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie zawierał regulacji, iż zawarta w nim zasada ma zastosowanie z zastrzeżeniem ust. 21 i 22 tego przepisu.
Powołane wyżej przepisy muszą być interpretowane łącznie, co w konsekwencji oznacza, że jeżeli podatnik był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy w zbywanym lokalu na pobyt stały, to zwolnienie przysługuje łącznie obojgu małżonkom.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu zarzutów przedmiotowej skargi z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu do tut. organu) uwzględnia skargę w całości i zmienia zaskarżoną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2011 r. (data wpływu 2 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z „ulgi meldunkowej” – jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:
nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.
Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy lokal mieszkalny Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła w 2007 r., w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).
W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:
budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.
Jak wynika z powyższego, przepisy ustawy nie określają daty, od której należy liczyć okres zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres. W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia. Zatem każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia.
W myśl art. 21 ust. 21 ww. ustawy zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia.
Stosownie jednak do art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.
Stosownie do treści art. 21 ust. 22 cytowanej ustawy w przypadku, gdy współwłaścicielami nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są współmałżonkowie, to zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.
Jak rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 503/10, skoro przepis art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to – mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków – zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas bowiem zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.
Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży lokalu mieszkalnego korzysta – przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek – ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w rzeczonym lokalu zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy był małżonek Wnioskodawczyni.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.