IPTPB2/415-413/12-6/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu 13 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu dnia 20 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dopłaty do wypoczynku dziecka do lat 18 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dopłaty do wypoczynku dziecka do lat 18.
Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Pismem z dnia 30 lipca 2012 r., znak IPTPB2/415-413/12-2/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 31 lipca 2012 r., (skutecznie doręczono dnia 3 sierpnia 2012 r.), natomiast w dniu 10 sierpnia 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 9 sierpnia 2012 r.).
Pismem z dnia 11 września 2012 r., Nr IPTPB2/415-413/12-4/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, ponownie wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia tego wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłano dnia 12 września 2012 r. (skutecznie doręczono dnia 17 września 2012 r.), natomiast w dniu 20 września 2012 r. do tut. Organu wpłynęło pismo z dnia 19 września 2012 r., stanowiące odpowiedź na wezwanie (data nadania 19 września 2012 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o udzielenie informacji, czy jako matka samotnie wychowująca syna, może być zwolniona z opodatkowania dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku Jej syna zorganizowanego przez Hotel Legoland w Danii. Wnioskodawczyni nadmienia, że posiada fakturę z Hotelu, który zapewnił nie tylko noclegi i półwyżywienie, ale także rozrywkę w jednym z największych europejskich parków rozrywki dla dzieci Legoland, jako pakiet usług wypoczynkowych. Jednocześnie informuje, że zna art. 21 ust. 1, pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 1991 r., Nr 80, poz. 350 – tekst jednolity): „dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:
z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł”.
Na podstawie niniejszego przepisu Wnioskodawczyni twierdzi, że podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wypoczynku dzieci, zarówno w świetle polskich, jak i europejskich przepisów, jest Hotel Legoland w Parku Rozrywki.
W uzupełnieniu z dnia 9 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała że:
wypoczynek syna miał charakter zorganizowany, gdyż hotel organizuje tzw. „pakiety przyjazdowe”,
organizatorem tego wypoczynku był podmiot prowadzący działalność w tym zakresie tj. zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.),
wypoczynek miał charakter wczasów,
dopłata z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dotyczyła dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, która nie ukończyła 18-tego roku życia.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 września 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała że:
zakupu wypoczynku i opłaty za niego dokonała Wnioskodawczyni,
zwrot ani dofinansowanie za wypoczynek dziecka z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie nastąpiło, gdyż Wnioskodawczyni oczekuje odpowiedzi i nie złożyła jeszcze odpowiedniego wniosku o dofinansowanie z ZFŚS,
dofinansowanie z ZFŚS nie miało jeszcze miejsca, Wnioskodawczyni oczekuje zajęcia stanowiska we wnioskowanej sprawie.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna, matka samotnie wychowująca syna, może być zwolniona z opodatkowania dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku Jej syna zorganizowanego przez Hotel Legoland w Danii...
Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350 – tekst jednolity) podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wypoczynku dzieci, zarówno w świetle polskich, jak i europejskich przepisów, jest Hotel Legoland w Parku Rozrywki, a w związku z tym powinna być zwolniona z opodatkowania dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku Jej syna, zorganizowanego przez Hotel Legoland w Danii.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:
z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
wypoczynek powinien być zorganizowany,
organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych,
dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.
Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku oznacza, że nie każda dopłata do wypoczynku może korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana była z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog zwolnień, a także wymóg dla organizatorów tego wypoczynku, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.
Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno-prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.
Przez zorganizowany wypoczynek należy rozumieć wszelkie formy wypoczynku zorganizowanego z wyjątkiem takich form wypoczynku jak: wczasów „pod gruszą”, pobytu u rodziny oraz wypoczynku organizowanego „na własna rękę” przez rodziców (pracowników) i związanego z tym pobytu dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, czy wynajmowanych pokojach.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wypoczynek nie był zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w zakresie wypoczynku dla dzieci i młodzieży, dofinansowanie pobytu hotelowego, usług hotelowych, czy też pobytu w ośrodku hotelowym łącznie z usługą gastronomiczną nie stanowi takiej formy wypoczynku jaką są czasy, obóz, kolonie lub zimowisko, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy.
Natomiast dopłaty do wypoczynku organizowanego „na własną rękę” przez pracowników, w związku z pobytem dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, gospodarstwach agroturystycznych, wynajmowanych kwaterach nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, gdyż nie jest to zorganizowany wypoczynek, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.
Jednocześnie tut. Organ informuje, iż dopłaty do wypoczynku organizowanego „na własną rękę” przez pracowników – rodziców dzieci i młodzieży do 18 lat będą mogły korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. W myśl powołanego przepisu zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o udzielenie informacji, czy jako matka samotnie wychowująca syna, może być zwolniona z opodatkowania dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych do wypoczynku Jej syna zorganizowanego przez Hotel Legoland w Danii. Wnioskodawczyni nadmienia, że posiada fakturę z Hotelu, który zapewnił nie tylko noclegi i półwyżywienie, ale także rozrywkę w jednym z największych europejskich parków rozrywki dla dzieci Legoland, jako pakiet usług wypoczynkowych. Jednocześnie informuje, że zna art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: „dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:
z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł”.
Na podstawie niniejszego przepisu Wnioskodawczyni twierdzi, że podmiotem prowadzącym działalność w zakresie wypoczynku dzieci, zarówno w świetle polskich, jak i europejskich przepisów, jest Hotel w Parku Rozrywki.
W uzupełnieniu z dnia 9 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała że:
wypoczynek syna miał charakter zorganizowany, gdyż hotel organizuje tzw. „pakiety przyjazdowe”,
organizatorem tego wypoczynku był podmiot prowadzący działalność w tym zakresie tj. zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.),
wypoczynek miał charakter wczasów,
dopłata z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dotyczyła dzieci i młodzieży uczestniczącej w wypoczynku, która nie ukończyła 18-tego roku życia.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 września 2012 r. Wnioskodawczyni wskazała że:
zakupu wypoczynku i opłaty za niego dokonała Wnioskodawczyni,
zwrot ani dofinansowanie za wypoczynek dziecka z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie nastąpiło, gdyż Wnioskodawczyni oczekuje odpowiedzi i nie złożyła jeszcze odpowiedniego wniosku o dofinansowanie z ZFŚS,
dofinansowanie z ZFŚS nie miało jeszcze miejsca, Wnioskodawczyni oczekuje zajęcia stanowiska we wnioskowanej sprawie.
Mając na uwadze powyższe tut. Organ nie podziela stanowiska Wnioskodawczyni i stwierdza, że wypoczynek syna nie był zorganizowany przez podmiot zobowiązany do przestrzegania i stosowania przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.), uznając, że wypoczynek został zorganizowany na własną rękę. Tym samym, dopłata do wypoczynku syna nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.