IBPBII/1/415-587/11/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 07 czerwca 2011r.), uzupełnionym w dniu 20 lipca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umorzonej zaległości czynszowej - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 07 czerwca 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umorzonej zaległości czynszowej.
Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 11 lipca 2011r. Znak: IBPBII/1/415-587/11/BD wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 20 lipca 2011r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Spółdzielnia Mieszkaniowa zajmuje się wynajmem posiadanych lokali mieszkalnych. W związku z kryzysem gospodarczym sytuacja ściągalności czynszów jest coraz trudniejsza – pomijając możliwość wykupu wyodrębnionych lokali, gdzie warunkiem jest brak zaległości czynszowych. Rada Nadzorcza Spółdzielni poddała pod rozwagę, na wniosek zainteresowanych, umorzenie zaległości czynszowych lokatorom zajmującym duże mieszkania w zamian za przeniesienie się do małych lokali. Te opuszczone duże mieszkania Spółdzielnia miałaby zamiar sprzedać na rynku nieruchomości uzyskując dochody znacznie przewyższające wartość umorzonych zaległych czynszów.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 19%, po otrzymaniu PIT-8C przez lokatora mieszkania, kwotę umorzonego czynszu...
Zarząd Spółdzielni, po ewentualnym podjęciu uchwały Rady Nadzorczej w tej sprawie przychyli się do realizacji tego zadania. Jednak zdaniem Zarządu osoba, w stosunku do której zostanie umorzony czynsz jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od tej kwoty. Spółdzielnia byłaby zatem zobowiązana do sporządzenia i wystawienia PIT-8C o wysokości umorzonego czynszu, gdyż Spółdzielnia nie ma obowiązku dokonania wpłaty zaliczki na podatek dochodowy. Na podstawie otrzymanego druku PIT-8C osoba fizyczna w zeznaniu rocznym za dany rok powinna odprowadzić podatek.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy odrębnym źródłem przychodów są tzw. inne źródła.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Wskazać należy, że użyty przez ustawodawcę zwrot „w szczególności” wskazuje na to, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym i w związku z tym poza wymienionymi w tym przepisie, także inne przychody mogą być przychodami „z innych źródeł”.
W myśl postanowień art. 659 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółdzielnia zajmuje się wynajmem, posiadanych lokali mieszkalnych. Rada Nadzorcza Spółdzielni poddała pod rozwagę, na wniosek zainteresowanych, kwestię umorzenia zaległości czynszowych lokatorom zajmującym duże mieszkania w zamian za przeniesienie się do małych lokali. Te opuszczone duże mieszkania Spółdzielnia miałaby zamiar sprzedać na rynku nieruchomości uzyskując dochody znacznie przewyższające wartość umorzonych zaległych czynszów.
W związku z powyższym, w sytuacji gdy zostaną umorzone zaległości czynszowe lokatorom wynajmującym lokale mieszkalne, to po ich stronie powstanie przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych (w zeznaniu rocznym). Należy bowiem zauważyć, iż rezygnacja przez wierzyciela (wnioskodawcę) z należnego czynszu, stanowi w istocie zwolnienie dłużnika (najemcy) z długu (art. 508 kodeksu cywilnego) i oznacza to, uzyskanie po stronie dłużnika podlegającego opodatkowaniu nieodpłatnego świadczenia wyrażającego się w zmniejszeniu określonych ciężarów majątkowych. Gdyby nie fakt umorzenia spornych należności, dłużnik byłby zobowiązany do ich uiszczenia, co powodowałoby uszczuplenia jego majątku. Przychodem są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów. Nie ma przy tym znaczenia, że warunkiem umorzenia (dokonanego na wniosek zainteresowanego) jest zmiana lokalu (przeniesienie się do lokalu mniejszego). Zmiana lokalu jest bowiem tylko i wyłącznie warunkiem, od którego spełnienia wnioskodawca uzależnia umorzenie czynszu, tj. zwolnienie dłużnika z długu.
Konsekwencją zastosowania instytucji umorzenia jest obowiązek wystawienia przez wnioskodawcę PIT-8C, stosownie do uregulowań art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści tegoż przepisu wynika, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
Reasumują, należy stwierdzić, iż dla lokatorów, względem których wnioskodawca dokona umorzenia zaległości czynszowych powstanie przychodów, który lokator winien wykazać i opodatkować w zeznaniu rocznym jako przychód z innych źródeł, a wnioskodawca winien wystawić tymże lokatorom informację PIT-8C.
Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.