IBPBII/1/415-998/13/MZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 października 2013 r. (data wpływu do Biura - 7 listopada października 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania działalności artystycznej polegającej na własnoręcznym malowaniu obrazów oraz ich sprzedaży - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania działalności artystycznej polegającej na własnoręcznym malowaniu obrazów oraz ich sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest artystą malarzem. Jako osoba fizyczna nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca osiąga dochody z tytułu umowy o pracę, które nie są związane z jego działalnością artystyczną.

Wnioskodawca chciałby malowane przez siebie obrazy sprzedawać. W ciągu roku namalowałby maksymalnie do 30 sztuk obrazów. W zależności od okoliczności mogą one powstawać co miesiąc, jak i raz na kilka miesięcy. W związku z tym sprzedaż również dokonywałaby się raz w miesiącu bądź co kilka miesięcy.

Sprzedaż tych obrazów następowałaby zarówno na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jak i podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej (osób fizycznych) m.in. poprzez sprzedaż w galeriach, sprzedaż bezpośrednią.

Sprzedaż przedmiotowych obrazów nie będzie związana z przeniesieniem praw autorskich do dzieła, będzie obejmowała tylko sprzedaż konkretnego egzemplarza obrazu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisaną sprzedaż obrazów można zakwalifikować do źródła przychodów - działalność wykonywaną osobiście, o którym mowa w art. 10 pkt 2 i art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskane ze sprzedaży namalowanych własnoręcznie obrazów będą podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych jako przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej.

W ocenie Wnioskodawcy, opisana sprzedaż obrazów nie kwalifikuje się do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że w niniejszej sprawie należy mieć na uwadze przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. W sytuacji, gdy wykonywanie określonych czynności dokonywane jest w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas działalność taka może posiadać znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany z tego tytułu przychód może być opodatkowany w ramach źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według Wnioskodawcy, dla uznania określonego pola aktywności gospodarczej za pozarolniczą działalność gospodarczą, koniecznym jest zatem łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości.

O zarobkowości działalności decyduje cel jej wykonywania. Jeżeli zakłada się osiągnięcie w związku z działalnością i w jej efekcie nadwyżki przychodów nad poniesionymi kosztami, a wiec osiągnięcie dochodu, to znaczy, że został określony cel zarobkowy tej działalności. Zorganizowanie natomiast sprowadza się do wyboru formy prawnej przedsiębiorczości. W doktrynie przyjmuje się, że działalność gospodarcza jest zorganizowana wówczas, gdy podmiot tej działalności dopełnia wszelkich obowiązków rejestracyjnych i ewidencyjnych (w zakresie wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego lub Ewidencji Działalności Gospodarczej, odpowiedniego rejestru działalności regulowanej, rejestru statystycznego Regon, ewidencji podatników i płatników), a także związanych z zawarciem umowy rachunku bankowego.

Natomiast ciągłość działalności gospodarczej to - biorąc pod uwagę znaczenie językowe tej cechy - powtarzające się, regularnie występujące i trwające czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność artystyczna, nie mieści się w definicji działalności gospodarczej, ponieważ tworzenie dzieł sztuki (ręcznie malowanych obrazów) nie jest procesem ciągłym. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że bez względu na formy sprzedaży jak i wysokość osiąganych dochodów, nie będzie prowadził działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w jego sytuacji nie będą spełnione łącznie ww. przesłanki pozwalające sprzedaż obrazów zakwalifikować do źródła pozarolniczej działalności gospodarczej. O ile bowiem w wyniku takiej sprzedaży Wnioskodawca będzie osiągał jakieś przychody, to jednak jego działalność artystyczna nie będzie wykazywała się zorganizowaniem i ciągłością.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym zatem będzie uznanie, iż osiągane z tego tytułu przychody należy zakwalifikować zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy, tj. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej. Uzyskane przychody będą podlegały pomniejszeniu o koszty uzyskania przychodu. Zastosowanie w tym stanie sprawy znajdą zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, określone przez ustawodawcę w wysokości 20% uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy).

Wnioskodawca przychyla się do stanowiska Edyty Zaniewicz, „Vademecum Doradcy Podatkowego”, która uważa, że: „sprzedaż egzemplarza utworu plastycznego, nawet stworzonego na konkretne zamówienie, nie powoduje rozporządzenia, ani korzystania, przez twórcę z praw autorskich, co w całości wyklucza możliwość stosowania 50% stawki kosztów.”

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy zaliczkę na podatek dochodowy będzie odprowadzał płatnik (kupujący - podmiot prowadzący działalność gospodarczą), a jeśli nie występuje (kupujący - osoba fizyczna), to Wnioskodawca sam będzie zobowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według stawki 18% w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się:

• działalność wykonywaną osobiście (pkt 2),
• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).
  
  

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze przepis art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z treścią ww. przepisu, niemożność uznania określonych czynności za pozarolniczą działalność gospodarczą zachodzi w przypadku łącznego wystąpienia wskazanych powyżej warunków. Oznacza to, iż w przypadku, gdy chociaż jeden z ww. warunków nie zostanie spełniony, wyłączenie to nie będzie miało miejsca, a czynności wykonywane przez podatnika będą uznawane za działalność gospodarczą - oczywiście przy założeniu, że działalność ta spełnia kryteria wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Niemniej jednak, w sytuacji, gdy wykonywanie określonych czynności dokonywane jest w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas działalność taka może posiadać znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany z tego tytułu przychód może być opodatkowany w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca - dla uznania określonego pola aktywności gospodarczej za pozarolniczą działalność gospodarczą, koniecznym jest zatem łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej.

O zarobkowości działalności decyduje cel jej wykonywania. Jeżeli zakłada się osiągnięcie w związku z działalnością i w jej efekcie nadwyżki przychodów nad poniesionymi kosztami, a więc osiągnięcie dochodu, to znaczy, że został określony cel zarobkowy tej działalności. Zorganizowanie natomiast sprowadza się do wyboru formy prawnej przedsiębiorczości: indywidualnej działalności gospodarczej, handlowej spółki osobowej, spółki kapitałowej, spółdzielni, przedsiębiorstwa państwowego. Natomiast ciągłość działalności gospodarczej to - biorąc pod uwagę znaczenie językowe tej cechy - powtarzające się, regularnie występujące i trwające czynności.

Odrębnym od działalności gospodarczej i działalności wykonywanej osobiście źródłem przychodów są prawa majątkowe, w tym ich odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Obowiązki podatkowe w przypadkach ww. źródeł przychodów są różne, a kwalifikacja określonych przychodów do poszczególnych źródeł zależy od okoliczności ich uzyskania.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ponadto w myśl art. 22 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest z zamiłowania artystą malarzem i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę, jednak uzyskiwane przez niego z tego tytułu przychody nie są związane z jego działalnością artystyczną. Wnioskodawca zamierza sprzedawać namalowane przez siebie obrazy. W ciągu roku namalowałby maksymalnie do 30 sztuk obrazów. W zależności od okoliczności obrazy mogą powstawać co miesiąc, jak i raz na kilka miesięcy i w takim samym okresie czasowym Wnioskodawca dokonywałby ich sprzedaży. Sprzedaż obrazów następowałaby zarówno na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jak i podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej (osób fizycznych) m.in. poprzez sprzedaż w galeriach, sprzedaż bezpośrednią. Sprzedaż nie będzie związana z przeniesieniem praw autorskich do dzieła, będzie obejmowała tylko sprzedaż konkretnego egzemplarza obrazu.

Mając na uwadze przywołane przepisy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie działalność artystyczna Wnioskodawcy (malowanie i sprzedaż obrazów) nie nosi znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej ustawowej definicji, gdyż nie spełnia wszystkich przesłanek tej definicji. Wnioskodawca będzie tworzyć obrazy a następnie sprzedawać je niewątpliwie we własnym imieniu i na własny rachunek. Jednakże sprzedaż ta nie będzie odbywać się w sposób ciągły (powtarzalny i stały) lecz będzie nieregularna. Wnioskodawca nie spełni również kryterium zorganizowania w ramach podmiotu określonego administracyjnoprawnie, uczestniczącego w obrocie gospodarczym, gdyż obrazy nie zostaną wytworzone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako jej efekt, towar.

Nie można jednak zgodzić się z Wnioskodawcą, że uzyskiwany przez niego przychód ze sprzedaży namalowanych własnoręcznie obrazów będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiąc przychód z wykonywanej osobiście działalności artystycznej. Wskazany przepis nie jest jedynym przepisem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych normującym źródło przychodu związane z działalnością twórczą. Uregulowanie w tym zakresie zawarte jest także w art. 18 cyt. ustawy. Zatem w sytuacji, gdy mamy do czynienia z dziełem (obraz, książka), jego sprzedażą - przychody z tego tytułu należy kwalifikować właśnie do przychodów określonych tym przepisem.

Wnioskodawca, co prawda nie będzie przenosił praw autorskich do sprzedawanych obrazów, będzie to wyłącznie sprzedaż - jak stwierdził - konkretnego egzemplarza obrazu, jednakże przychód ten będzie związany z korzystaniem z praw autorskich. To oznacza, że wskazany przychód należy zaliczyć do przychodów ze źródła określonego w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych, a nie do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określonych w art. 13 pkt 2.

A zatem uzyskiwany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży namalowanych własnoręcznie obrazów będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiąc przychód z praw majątkowych. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu tej działalności należy zastosować 50% normę procentową. Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 10 tej ustawy jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy). Kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku płatnicy są zobowiązani, zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, przekazywać w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1 art. 42 cyt. ustawy, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11) - art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast Wnioskodawca, wskazane (otrzymane) należności, łącznie z pobraną zaliczką winien wykazać z pozostałymi dochodami w zeznaniu rocznym składanym zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym w przedmiotowej sprawie w sytuacji, gdy kupującym obrazy od Wnioskodawcy będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą, to na tym podmiocie będzie ciążył obowiązek płatnika - pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w sposób określony w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Jednakże w sytuacji, gdy kupującym obrazy od Wnioskodawcy będzie osoba fizyczna, to na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek samodzielnego uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy „w trakcie roku podatkowego”, bowiem tego rodzaju źródło przychodu nie zostało wymienione w art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normującym obowiązek „samodzielnego” wpłacania przez podatników zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawca osiągnięte przez siebie przychody z tytułu sprzedaży praw majątkowych (pomniejszone o koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 cyt. ustawy) zobowiązany będzie natomiast wykazać w zeznaniu podatkowym, które należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku podatkowego, w którym przychody te zostały osiągnięte.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.