IPPB1/415-374/11-3/EC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18.04.2011 r. (data wpływu 19.04.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczek i odsetek od pożyczek powstałych po stronie pożyczkobiorcy – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia pożyczek i odsetek od pożyczek powstałych po stronie pożyczkobiorcy.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, zwanej dalej „A.”. A. jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki pod firmą N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, zwanej dalej „N”. N. powstała w wyniku przekształcenia spółki pod firmą I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w N. Wnioskodawca udzielił N. pożyczek, zwanych dalej „pożyczkami”. Przed jej przekształceniem ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w N. Od pożyczek zostały naliczone, są i będą naliczane odsetki, zwane dalej „odsetkami”. Odsetki nie zostały do dziś wypłacone, ale mogą częściowo zostać wypłacone w przyszłości. Wnioskodawca udzielił N. pożyczek jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Wnioskodawcy przysługuje, jako wspólnikowi 99,9% udziału w zysku A. A. przysługuje, jako wspólnikowi 59,11% udziału w zysku N. Oznacza to, że w części, która przypada na udział Wnioskodawcy w zysku N. poprzez udział w zysku A., Wnioskodawca jako wspólnik A. jest, w sensie podatkowym, sam dla siebie pożyczkodawcą, czyli udzielił pożyczek sam sobie. Jest możliwe, że w przyszłości udział Wnioskodawcy w zysku A. oraz udział A. w zysku N., ulegnie zmianie. Wnioskodawca planuje umorzenie części lub całości kwot pożyczek i/lub części lub całości odsetek.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem zwrotu udzielonych pożyczek Wnioskodawca, jako pożyczkodawca dla N., osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym...
Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem zwrotu udzielonych pożyczek Wnioskodawca jako uczestniczący w zysku N. poprzez swój udział w zysku A., osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości części umorzonych kwot pożyczek przypadających na udział Wnioskodawcy w zysku N. pośrednio poprzez A....
Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem odsetek Wnioskodawca, jako pożyczkodawca dla N., osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym...
Czy z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem odsetek Wnioskodawca, jako uczestniczący w zysku N. poprzez swój udział w zysku A., osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości części umorzonych odsetek przypadających na udział Wnioskodawcy w zysku N., pośrednio poprzez A....
Odpowiedź na pytanie drugie i czwarte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana w zakresie pytania pierwszego i trzeciego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad. 2)
Wnioskodawca uważa, ze z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem zwrotu udzielonych pożyczek Wnioskodawca, jako uczestniczący w zysku N. poprzez swój udział w zysku A., nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Stanowisko to wynika z faktu, że Wnioskodawca pozostawać będzie wspólnikiem spółki osobowej, co oznacza, że w części przypadającej na jego udział w zysku N. poprzez swój udział w zysku A. umorzy część lub całość należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem zwrotu udzielonych pożyczek sam sobie. A skoro tak, to nie może tu być mowy o nieodpłatnym świadczeniu — Wnioskodawca nie może sam sobie niczego świadczyć nieodpłatnie. Wnioskodawca wskazał, iż jego stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB1/415-1383/08-2/ES, wydanej w dniu 4 marca 2009 r., doręczonej Wnioskodawcy w dniu 12 marca 2009 r. Wnioskodawca zgadza się całkowicie ze stanowiskiem Dyrektora Izby Skarbowej, wyrażonym w tej interpretacji: „z tego też względu, jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie „dla siebie samego” w takim zakresie, w jakim przychody i koszty spółki osobowej” stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom. Jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Zatem w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu przez tego wspólnika przychodu „z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń”, bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - „świadczył samemu sobie”.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż z tytułu umorzenia odsetek od pożyczki udzielonej przez Wnioskodawcę spółce nie będą dla Wnioskodawcy przychodem tytułem nieodpłatnego świadczenia w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zysku spółki - należy uznać za prawidłowe”.
Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji o sygn. IPPB1/415-651/10-2/ES, doręczonej Wnioskodawcy w dniu 20 października 2010 r.: „…z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie dla samego siebie w takim zakresie, w jakim przychody i koszty spółki osobowej stanowią jego przychody i koszty. Jeżeli więc takle świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody są równe jego kosztom. jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt”.
Dodatkowym potwierdzeniem słuszności stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja o sygn. IPPB1/415-48/11-2/ES, doręczona Wnioskodawcy w dniu 8 kwietnia 2011 r.
Przedmiotowe interpretacje zostały wydane w podobnych sprawach (podstawą ich wydania było stwierdzenie, że w zakresie w jakim wspólnik uczestniczy w zysku spółki, świadczy on sam sobie). Ponieważ od dnia wydania interpretacji do dnia złożenia przez Wnioskodawcę niniejszego wniosku nie uległy zmianie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie, którego dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca uważa, że jego stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku jest z całą pewnością prawidłowe. Wnioskodawca jest również głęboko przekonany, że Dyrektor Izby Skarbowej wydał powyższe interpretacje w sposób całkowicie zgodny z obowiązującymi przepisami. a skoro tak, to w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku Dyrektor Izby Skarbowej powinien również uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W przeciwnym razie musiałby zaprzeczyć zgodności z prawem wydanych uprzednio przez siebie interpretacji.
Ad. 4)
Wnioskodawca uważa, że z tytułu umorzenia części lub całości należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem odsetek Wnioskodawca, jako uczestniczący w zysku N. poprzez swój udział w zysku A., nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Stanowisko to wynika z faktu, że Wnioskodawca pozostawać będzie wspólnikiem spółki osobowej, co oznacza, że w części przypadającej na jego udział w zysku N. poprzez swój udział w zysku A. umorzy część lub całość należnych Wnioskodawcy od N. kwot tytułem odsetek sam sobie. A skoro tak, to nie może tu być mowy o nieodpłatnym świadczeniu -Wnioskodawca nie może sam sobie niczego świadczyć nieodpłatnie.
Wnioskodawca wskazał, iż jego stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w interpretacji indywidualnej o sygn. IPPB1/415-1383/08-2/ES wydanej w dniu 4 marca 2009 r., doręczonej Wnioskodawcy w dniu 12 marca 2009 r. Wnioskodawca zgadza się całkowicie ze stanowiskiem
Dyrektora Izby Skarbowej, wyrażonym w tej interpretacji: „z tego też względu, jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie „dla siebie samego” w takim zakresie, w jakim „przychody i koszty spółki osobowej” stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom. Jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód ani koszt. Zatem w takim przypadku, nie będzie można mówić o uzyskaniu przez tego wspólnika przychodu „z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń”, bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - „świadczył samemu sobie”.
Zatem stanowisko wnioskodawcy, iż z tytułu umorzenia odsetek od pożyczki udzielonej przezwnioskodawcę spółce nie będą dla wnioskodawcy przychodem tytułem nieodpłatnego świadczenia w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku spółki - należy uznać za prawidłowe.”
Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji o sygn. IPPB1/415-651/10-2/ES, doręczonej Wnioskodawcy w dniu 20 października 2010 r.: „…z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie dla samego siebie w takim zakresie, w jakim przychody i koszty spółki osobowej stanowią jego przychody i koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody są równe jego kosztom. Jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt.”
Dodatkowym potwierdzeniem słuszności stanowiska Wnioskodawcy jest interpretacja o sygn. IPPB1/415-48/11-2/ES, doręczona Wnioskodawcy w dniu 8 kwietnia 2011 r.
Przedmiotowe interpretacje zostały wydane w podobnych sprawach (podstawą ich wydania było stwierdzenie, że w zakresie, w jakim wspólnik uczestniczy w zysku spółki, świadczy on sam sobie). Ponieważ od dnia wydania interpretacji do dnia złożenia przez Wnioskodawcę niniejszego wniosku nie uległy zmianie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie, którego dotyczy niniejszy wniosek, Wnioskodawca uważa, że jego stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku jest z całą pewnością prawidłowe. Wnioskodawca jest również głęboko przekonany, że Dyrektor Izby Skarbowej wydał powyższe interpretacje w sposób całkowicie zgodny z obowiązującymi przepisami. A skoro tak, to w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku Dyrektor Izby Skarbowej powinien również uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. W przeciwnym razie musiałby zaprzeczyć zgodności z prawem wydanych uprzednio przez siebie interpretacji.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:
Zgodnie z art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka komandytowa jest spółką osobową.
Stosownie do art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych „spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana”. Z przepisu tego wynika m. in., że majątek takiej spółki stanowi jej wyłączną własność. Jednakże spółki osobowe prawa handlowego (do których należy m. in. spółka komandytowa) nie są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, takimi podatnikami są wspólnicy takiej spółki.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.
Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Zgodnie z tą zasadą dochody (przychody) z udziału w spółce osobowej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku spółki.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 6 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.
Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 (art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy).
Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć poprzez pojęcie „nieodpłatny”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń. Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003 r.).
W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.
Regulacja prawna umowy pożyczki zawarta jest w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm). Zgodnie z definicją zawartą w ww. przepisie, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej ilości.
Odpłatność lub jej brak nie przesądza o ważności zwartej umowy pożyczki. Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki, w zależności od woli stron, może być umową odpłatną, bądź nieodpłatną. W obrocie gospodarczym umowa pożyczki jest z reguły umową odpłatną, a jej odpłatność wyraża się w jej oprocentowaniu. Występujące w obrocie gospodarczym odsetki kapitałowe stanowią wynagrodzenie za korzystanie ze środków pieniężnych osoby trzeciej.
Odsetki mają bowiem wynagrodzić oddającemu środki pieniężne do korzystania fakt, że w tym czasie sam nie może z nich korzystać, np. inwestując je i w ten sposób pomnażając. Zastrzeżenie odsetek powoduje, że umowa ta nabiera cech umowy wzajemnej (art. 487 Kodeksu cywilnego). Dana umowa jest umową wzajemnie zobowiązującą, jeżeli świadczenie jednej ze stron jest ekwiwalentem świadczenia drugiej strony. Brak obowiązku zapłaty odsetek od udostępnionych środków skutkuje tym, że podmiot korzystający z cudzego kapitału nieodpłatnie znajduje się w korzystniejszej sytuacji niż taki sam podmiot, który korzysta z kapitału za wynagrodzeniem.
Ponieważ umowa pożyczki jest z reguły umową odpłatną, zawarcie umowy nieoprocentowanej pożyczki lub modyfikacja istniejącego już stosunku prawnego (umowy pożyczki) poprzez zawarcie postanowień odnośnie rezygnacji przez pożyczkodawcę z przysługującego mu oprocentowania, należy kwalifikować jako przypadek otrzymania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. Nieodpłatność powyższego świadczenia wyraża się z tym, że pożyczkobiorca przez określony czas korzysta z cudzego kapitału, nie ponosząc z tego tytułu jakichkolwiek ciężarów i dzięki temu znajduje się w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do tych podmiotów, które korzystają z pożyczek (kredytów) na zasadach rynkowych (tj. za wynagrodzeniem).
Dla takiej kwalifikacji w/w okoliczności, tj. jako nieodpłatnego świadczenia, nie ma znaczenia to, czy pożyczka była od samego początku nieoprocentowana, czy też stała się taką wskutek zmiany istniejącego stosunku prawnego. Nie ma również znaczenia, z jakich przyczyn następuje umorzenie odsetek od pożyczek.
W przypadku zawarcia nieodpłatnej umowy pożyczki, po stronie dłużnika powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, gdyż nie ponosząc z tego tytułu żadnych kosztów korzysta on ze środków pieniężnych nie będących jego własnością. Analogiczna sytuacja ma miejsce w przypadku zmiany odpłatnej umowy pożyczki na umowę nieodpłatną np. poprzez umorzenie pożyczki bądź należnych odsetek, wówczas pożyczkobiorca również nieodpłatnie korzysta z kapitału stanowiącego własność pożyczkodawcy.
Dla celów podatku dochodowego, nieodpłatne świadczenie dla osoby, która je otrzymuje skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku, stosownie do art. 14 ust.2 pkt 8 ustawy. Korzyść z otrzymania nieoprocentowanej pożyczki lub umorzenia przez pożyczkodawcę kwoty pożyczki bądź oprocentowania pożyczki, pożyczkobiorca uzyskuje w chwili otrzymania tego świadczenia, a więc w czasie dysponowania przedmiotem świadczenia.
Posiłkując się kategoriami wynikającymi z art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego, korzyść ta, a tym samym nieodpłatne świadczenie po stronie pożyczkobiorcy, występuje w czasie, kiedy realizowała się czasowa rezygnacja z korzystania z przedmiotu pożyczki przez podmiot jej udzielający i zaniechanie zwrotu jej przedmiotu. Zgodnie bowiem z w/w art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu lub zaniechaniu. Skoro zatem świadczenie może być wynikiem zaniechania, to przez zaniechanie pobrania (umorzenie) kwoty pożyczki bądź odsetek, pożyczkobiorca uzyskuje nieodpłatne świadczenie w postaci możliwości bezpłatnego korzystania z cudzego kapitału. Świadczenie to odpowiada kategorii przychodów podlegających opodatkowaniu, zdefiniowanej w cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki pod firmą A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. A. jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki pod firmą N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa. Wnioskodawca udzielił N. pożyczek jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje umorzenie części lub całości kwot pożyczek i/lub części lub całości odsetek.
Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż z tytułu umorzenia części lub całości kwot pożyczek oraz odsetek z tytułu pożyczek udzielonych przez Wnioskodawcę spółce N., Wnioskodawca jako uczestniczący w zysku N. poprzez swój udział w zysku A. nie osiągnie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku spółki N.
Wskazać należy, iż pożyczka ta zostanie zawarta między dwoma odrębnymi podmiotami: osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz spółką, która w związku z umorzeniem całości lub części pożyczki oraz odsetek ma możliwość korzystania z cudzego kapitału bez konieczności ponoszenia ze swej strony jakichkolwiek ciężarów. Pomiędzy pożyczkodawcą, a pożyczkobiorcą nie ma stosunku zależności.
Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne, należy stwierdzić, że w wyniku umorzenia przez pożyczkodawcę należnych mu kwot pożyczek oraz odsetek, spółka N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa uzyska świadczenie polegające na czasowej możliwości korzystania z kapitału bezpłatnie. To z kolei oznacza, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaistnienie zdarzenia powodującego po stronie spółki przychodu. Przychód ten stanowi przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza i zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy opodatkowuje się go osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku spółki. A zatem u Wnioskodawcy jako wspólnika spółki komandytowej wystąpi przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w zysku spółki.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.