IPPB1/415-1244/12-2/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19.07.2012 r. (data wpływu 27.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika– jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz w zakresie prowadzenia salonów gier.
CZĘŚĆ I
Spółka zawarła umowę współpracy z innym podmiotem na świadczenie stałych usług outsourcingu. Zleceniobiorca będzie świadczył na rzecz zleceniodawcy m. in. usługi: prawne, kadrowo - płacowe, prowadzenia ksiąg rachunkowych, zarządzania infrastrukturą IT, zarządzania aplikacjami internetowymi, w zakresie obsługi administracyjnej oraz nadzoru nad salonami gier i pubami, w zakresie gospodarki magazynowej i logistyki automatów oraz części. W związku z charakterem prowadzonej działalności przez zleceniodawcę pracownicy zleceniobiorcy zobowiązani są do wykonywania usług i obsługi obiektów zlokalizowanych na terenie całej Polski. W świetle łączącej obie strony umowy współpracy koszty delegacji związane z noclegami może pokrywać zleceniodawca. Pracownicy zleceniobiorcy upoważnieni są do korzystania ze środków transportu należących do zleceniodawcy, w przypadku wykonywania czynności mających związek z realizacją zadań zawartych w umowie. Z tego względu podczas wyjazdów służbowych trwających niejednokrotnie kilka dni poza siedzibą spółki pracownicy zleceniobiorcy swoje wydatki (nocleg) udokumentowane fakturami i rachunkami wystawionymi na zleceniodawcę przedstawiają do rozliczenia zleceniodawcy po powrocie. Tym samym koszty związane z wyjazdem służbowym pracowników zleceniobiorcy omijają zleceniobiorcę. Tak więc Spółka (zleceniodawca) pokrywa koszty noclegów pracowników swojego kontrahenta (zleceniobiorcy) w ramach łączącej ich umowy.
CZĘŚĆ II
Spółka współpracuje również z osobami fizycznymi prowadzącymi własną działalność gospodarczą którzy wykonują usługi dla i w imieniu Spółki. W ramach świadczonych usług i w tym przypadku Spółka pokrywa koszty noclegów tym osobom, gdy jest to niezbędne. Współpraca, o której mowa niejednokrotnie nie jest określona żądną umową, tak jak to miało miejsce w poprzednio opisanej sytuacji. Koszty noclegów osób fizycznych prowadzących własną działalność gospodarczą Spółka traktuje jak wydatki na reprezentację, a te zostały wyłączone przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Czy nocleg opisany w części I to koszt reprezentacji dla Spółki (zleceniodawcy)...
Czy opisany w części I wydatek w postaci noclegu jest przychodem dla Spółki (zleceniobiorcy), która zatrudnia takiego pracownika, a nie pokryła jego wydatków i w związku z powyższym powinna otrzymać PIT- 8C od zleceniodawcy...
Czy opisane w części II wydatki poniesione przez Spółkę zobowiązują ją do wystawienia PIT-8C na rzecz tych osób tytułem przychodów z innych źródeł...
Przedmiotem interpretacji jest dopowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 i 3. Przedmiotowy wniosek w zakresie pytania 1 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.
Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, o których mowa we wniosku nie stanowią przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f dla zleceniobiorcy pomimo, iż nie pokrywa on wydatków swoich pracowników. Wszystkie przysługujące zleceniobiorcy należności i związane z tym prawa i obowiązki zostały ściśle określone w umowie między stronami, a zwrot wydatków następuje bezpośrednio pracownikom kontrahenta bądź jest regulowany przez Spółkę bezpośrednio. Przychody z innych źródeł czyli takie, które nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie dotyczą zaprezentowanego stanu faktycznego, w którym świadczenia te są przedstawione jako nieoderwalnie związane z działalnością gospodarczą PIT-8C jest informacją o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych przychodach z kapitałów pieniężnych, a więc mając na uwadze powyższe należy uznać, iż podatnik nie ma obowiązku sporządzania informacji PIT-8C zarówno w części I, jak i w części II przedstawionego problemu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 9 tego przepisu:
pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
inne źródła (pkt 9).
Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.
Przy czym, ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod użytym w cytowanych przepisach pojęciem „nieodpłatnego świadczenia”. Przepisy ustawy o podatku dochodowym określają jedynie sposoby i kryteria ustalania wartości nabytych nieodpłatnie rzeczy (praw) albo nieodpłatnych świadczeń.
Na gruncie języka polskiego „nieodpłatny” znaczy tyle co: „nie wymagający opłaty; taki, za który się nie płaci; bezpłatny” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, 2003r.). W świetle powyższego, uznać należy, iż dla celów podatkowych, przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Wskazać przy tym należy, iż zgodnie z art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.
Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, iż przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, iż korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także zwolnienie podatnika z obowiązku wydatkowania określonych środków, co skutkuje brakiem uszczerbku w majątku podatnika jaki nastąpiłby w przypadku gdyby do takiego nieodpłatnego świadczenia nie doszło, a podatnik musiałby taką kwotę wydatkować.
Na podstawie art. 11 ust. 2 wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Natomiast art. 11 ust. 2a stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (zleceniodawca) podpisał umowę współpracy z innym podmiotem (zleceniobiorcą) na świadczenie stałych usług outsourcingu. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy pracownicy zleceniobiorcy zobowiązani są do wykonywania usług i obsługi obiektów zlokalizowanych na terenie całej Polski. Koszty noclegów pracowników kontrahenta udokumentowane są fakturami i rachunkami wystawionymi na Wnioskodawcę -w związku z zawartą umową, Wnioskodawca (zleceniobiorca) pokrywa koszty noclegów pracowników swojego kontrahenta (zleceniobiorcy).
Dodatkowo Wnioskodawca współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą, z którymi niejednokrotnie nie ma zawartych żadnych umów. W związku z świadczonymi przez osoby fizyczne usługami - Wnioskodawca pokrywa koszty noclegów tychże osób.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę (zleceniodawcę) wydatki - koszty noclegów na rzecz ww. podmiotów, mają dla tych podmiotów konkretny wymiar finansowy, gdyż nie spowodują uszczuplenia ich majątku, do którego musiałoby dojść, gdyby nie pokrycie przez Wnioskodawcę ww. wydatków. Tak pojmowane korzyści mają charakter przychodowy. Ponieważ ponoszone koszty noclegów finansowane są przez Wnioskodawcę (zleceniodawcę), nie zaś przez zleceniobiorcę oraz przez osoby fizyczne prowadzące własną działalność gospodarczą, dlatego w tym zakresie Wnioskodawca realizuje na rzecz tych podmiotów nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w powyżej cytowanym art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, należy stwierdzić, iż przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę nie stanowią po stronie zleceniobiorcy oraz po stronie osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą przychodu z innych źródeł, stanowią dla nich przychód z działalności gospodarczej, zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C dla tych podmiotów.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.