IPTPP3/443A-12/11-2/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym bloków liści tytoniu i obowiązku pobierania od nabywców oświadczeń o ich wykorzystaniu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym bloków liści tytoniu i obowiązku pobierania od nabywców oświadczeń o ich wykorzystaniu.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo liście tytoniu. Krajem, z którego będą nabywane liście tytoniu jest Bułgaria.
Ze względu na fakt, że liście tytoniu nie mogą być długo przechowywane, gdyż ulegają psuciu, są suszone i poddawane procesom fermentacji. Aby był możliwy ich transport, tak przygotowane liście, są następnie prasowane w bloki. Taka forma przygotowania liści tytoniu powoduje, że mogą one być w sposób bezpieczny transportowane na dalsze odległości i nie ma niebezpieczeństwa, że liście tytoniu ulegną zepsuciu w trakcie transportu.
Liście tytoniu przed ich sprasowaniem w bloki nie podlegają żadnej obróbce polegającej na cięciu, dzieleniu, skręcaniu jak również nie są odżyłowane. Liści tytoniu nie można również zaklasyfikować do odpadów tytoniowych. Ponadto liście tytoniu są tak sprasowane, że nie nadają się do palenia bez przetwarzania przemysłowego.
Aby sprowadzane przez Wnioskodawcę liście tytoniu nadawały się do palenia należy je poddać procesom przemysłowym, takim jak krojenie, czy dodawanie substancji chemicznych, zapachowych w celu podniesienia ich walorów smakowych.
Po sprowadzeniu bloków liści tytoniu na teren kraju Wnioskodawca zamierza, bez żadnej ingerencji z Jego strony, odsprzedawać bloki liści tytoniu na fakturę i paragon.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy nabycie wewnątrzwspólnotowe i handel sprasowanymi liśćmi tytoniu na terenie kraju podlega zapisom ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym...
Czy od nabywców bloków liści tytoniu Wnioskodawca musi pobierać oświadczenia, co do sposobu wykorzystania zakupionego towaru...
Zdaniem Wnioskodawcy, art. 98 ustawy o podatku akcyzowym zawiera definicję wyrobów tytoniowych. W ocenie Wnioskodawcy sprasowane liście tytoniu nie mieszczą się w zawartych w tym artykule definicjach. Co prawda, za tytoń uznaje się tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania, ale tytoń, który Wnioskodawca zamierza nabywać nie jest pocięty, podzielony, skręcony i nie nadaje się do dalszego palenia bez dalszego przetwarzania.
Oczywiście, teoretycznie można uznać, że tytoń w postaci bloków może być palony, ale w praktyce nie da się wypalić bloku, który waży minimum 30 kg. Trzeba najpierw poddać go procesom przemysłowym jak: cięcie, uszlachetnianie itp.
Ponieważ sprasowane liście tytoniu nie podlegają zapisom ustawy o podatku akcyzowym, więc handlując tym towarem Wnioskodawca nie musi pobierać od jego odbiorców żadnych oświadczeń, co do przeznaczenia zakupionych od niego bloków liści tytoniu, nie ma również żadnych przeciwskazań do sprzedaży bloków liści tytoniu zarówno na fakturę jak i na paragon.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.
W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:
papierosy;
tytoń do palenia;
cygara i cygaretki.
Na mocy art. 98 ust. 2 ustawy, za papierosy uznaje się:
tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
Zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy, do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:
dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć, siedem i większą liczbę papierosów (art. 98 ust. 3a ustawy).
Stosownie do art. 98 ust. 4 ustawy, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:
tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry
- jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.
Na mocy art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:
tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
W myśl art. 98 ust. 7 ustawy, produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.
Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo liście tytoniu, a następnie w tej samej postaci odsprzedawać. Ze względu na fakt, że liście tytoniu nie mogą być długo przechowywane, gdyż ulegają psuciu, są suszone i poddawane procesom fermentacji. Aby był możliwy ich transport, tak przygotowane liście, są następnie prasowane w bloki.
Liście tytoniu przed ich sprasowaniem w bloki nie podlegają żadnej obróbce polegającej na cięciu, dzieleniu, skręcaniu jak również nie są odżyłowane. Liści tytoniu nie można również zaklasyfikować do odpadów tytoniowych. Ponadto liście tytoniu są tak sprasowane, że nie nadają się do palenia bez przetwarzania przemysłowego.
Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą nabycia wewnątrzwspólnotowego i handlu na terenie kraju powyższymi liśćmi tytoniu w opisanej powyżej formie.
Odnosząc powyższe do definicji wyrobów tytoniowych zawartych w art. 98 ustawy, stwierdzić należy, że wyroby przedstawione przez Wnioskodawcę nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy, gdyż – jak wskazał Zainteresowany w opisie zdarzenia przyszłego wniosku – są to liście tytoniu sprasowane w bloki o wadze minimum 30 kg, które nie podlegają żadnej obróbce polegającej na cięciu, dzieleniu, skręcaniu jak również nie są odżyłowane, oraz nie nadają się do palenia bez przetwarzania przemysłowego. Tym samym, przedstawione wyroby nie podlegają uregulowaniom ustawy o podatku akcyzowym.
Zatem wewnątrzwspólnotowe nabycie liści tytoniu w powyższej formie i handel nimi na terenie kraju nie podlega regulacjom ustawy o podatku akcyzowym. Wnioskodawca nie ma również obowiązku pobierać od nabywców oświadczeń, co do sposobu wykorzystania zakupionego towaru.
Należy jednak podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.
Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).
Ponadto należy w tym miejscu dodatkowo wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.