IBPP3/443-515/11/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:
prawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanych bonusów,
nieprawidłowe - zakresie sposobu dokumentowania otrzymanych bonusów.
UZASADNIENIE
W dniu 27 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania oraz sposobu dokumentowania otrzymanych bonusów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:
Wnioskodawca jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej mebli. W związku z prowadzoną działalnością spółka podpisała i zamierza podpisywać w przyszłości umowy o współpracy ze swoimi dostawcami, które to umowy ustalają, że w przypadku wzrostu obrotów pomiędzy stronami w okresie rozliczeniowym w stosunku do analogicznego okresu rozliczeniowego w poprzednim roku, dostawca wypłaci spółce jednorazowy bonus w wysokości uzależnionej od wzrostu obrotu.
Rozliczenie wartości bonusu następuje na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez spółkę w terminie do 10 dni od daty zakończenia okresu rozliczeniowego.
Pomiędzy spółką a dostawcami nie istnieje stosunek prawny zobowiązujący spółkę do wykonywania określonych świadczeń, w zamian za które przysługuje jej wynagrodzenie w postaci bonusu. Z zapisów umowy wynika jedynie, iż wypłata bonusu przysługuje każdorazowo w sytuacji wygenerowania określonej wartości obrotu z tytułu zakupu towarów dostawcy, i wypłata bonusu jest więc uzależniona od spełnienia kryteriów obiektywnych i niezależnych od spółki (np. liczby i oraz zamożności potencjalnych nabywców produktów dostawców znajdujących się w zasięgu działań spółki), a zachowanie spółki nie ma (a przynajmniej nie w każdym przypadku) bezpośredniego wpływu na otrzymanie bonusu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy Spółka prawidłowo dokumentuje otrzymany od dostawcy bonus poprzez noty obciążeniowe...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej (niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub i sytuacji,
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Ponadto, w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa. A podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.
Natomiast zgodnie z art. 29 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę podatku. Z regulacji ustawy o VAT wynika zatem, że:
usługą jest każde świadczenie podatnika VAT, które nie spełnia kryteriów uznania za dostawę, tj. którego przedmiotem nie jest towar w rozumieniu ustawy o VAT oraz, w następstwie którego nie dochodzi do przeniesienia nad nim władztwa (prawa do rozporządzania);
świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie, chyba że dana usługa nie jest związana z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego.
Z kolei zgodnie z ugruntowaną linią orzeczniczą europejskiego trybunału sprawiedliwości (dalej: ETS) opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług podlegają czynności, które łącznie spełniają następujące warunki:
czynność nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy;
dokonywana jest przez podatnika działającego w takim charakterze;
w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
pomiędzy świadczącym usługę, a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonane czynności;
usługa świadczona jest za odpłatnością, a pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem (świadczeniem wzajemnym) istnieje bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy;
odbiorca usługi jest jej bezpośrednim beneficjentem.
Spółka stoi na stanowisku, iż bonusy za wzrost obrotów jako niezwiązane z jakimikolwiek czynnościami wykonywanymi przez spółkę w charakterze podatnika VAT, nie stanowią kwot należnych z tytułu sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż w przedstawionym stanie faktycznym nie są spełnione kluczowe przesłanki dla stwierdzenia istnienia usługi świadczonej odpłatnie, podlegającej opodatkowaniu VAT.
W szczególności wskazać należy, iż pomiędzy spółką a dostawcami nie istnieje stosunek prawny zobowiązujący spółkę do wykonywania określonych świadczeń, w zamian za które przysługuje jej wynagrodzenie w postaci bonusu.
Z zapisów umowy wynika jedynie, iż wypłata bonusu przysługuje każdorazowo w sytuacji wygenerowania określonej wartości obrotu z tytułu zakupu towarów dostawcy, i wypłata bonusu jest więc uzależniona od spełnienia kryteriów obiektywnych i niezależnych od spółki (np. liczby i oraz zamożności potencjalnych nabywców produktów dostawców znajdujących się w zasięgu działań spółki), a zachowanie spółki nie ma (a przynajmniej nie w każdym przypadku) bezpośredniego wpływu na otrzymanie bonusu.
Brak zobowiązań spółki do wykonywania jakichkolwiek czynności w celu uzyskania bonusu uzasadnia więc twierdzenie, że premia przyznawana spółce nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług. Potwierdzeniem tej tezy jest wyrok TSUE w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, w którym Trybunał wskazał, że „usługi są świadczone za wynagrodzeniem rozumieniu art. 2 (1) VI Dyrektywy, a w konsekwencji podlegają opodatkowaniu, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy".
Możliwość otrzymania premii przez spółkę pomimo niepodejmowania żadnych czynności zmierzających do jej uzyskania prowadzi również do wniosku, że pomiędzy wypłatą premii a zachowaniem spółki nie zachodzi związek przyczynowo-skutkowy, stanowiący na gruncie orzecznictwa TSUE kolejną z koniecznych przesłanek dla uznania danego zachowania za świadczenie usługi za wynagrodzeniem, podlegające opodatkowaniu VAT.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że otrzymane przez spółkę bonusy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie stanowią kwot należnych z tytułu sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Oznacza to również, iż czynność ta nie może być dokumentowana fakturą VAT. Czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dokumentuje się zwykłymi rachunkami, notami księgowymi lub innymi dowodami księgowymi zewnętrznymi w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Powyższe stanowisko spółki znajduje potwierdzenie w kolejnych wyrokach, które potwierdzają ugruntowaną już wcześniej linię orzecznictwa. Zgodnie z nią (prezentowaną począwszy od 2007 r.) wypłata bonusu (premii, pieniężnej) za osiągnięty obrót jest obojętna z punktu widzenia podatku od towarów i usług. Premie takie powinny zatem być dokumentowane notami księgowymi.
Potwierdzają to wyroki:
Naczelnego Sądu Administracyjnego w warszawie z dnia 24 marca 2011 r. FSK 432/10 „przedsiębiorca ma swobodę określania sposobów motywacji kontrahentów. Jeśli wybrał premie pieniężną, organ podatkowy nie może uznać jej za rabat i żądać obniżenia podstawy opodatkowania VAT."
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2010 r., sygn. III SA/Wa 1345/10, który stwierdził „gdy dana czynność nie podlega przepisom powołanej ustawy, jej dokonanie może być udokumentowane "ogólnym" dokumentem księgowym tj. notą księgową będącą uniwersalnym dokumentem księgowym dla udokumentowania takich operacji, dla których nie jest wymagane stosowanie określonych formularzy w postaci faktur."
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 marca 2011 r. I SA/Po 910/10 „... Nie można uznać za świadczenie usługi osiągnięcia określonego w umowie z kontrahentem pułapu obrotu ani terminowego wykonania świadczenia pieniężnego (premia za wierność), a co za tym idzie, premii za przestrzeganie polityki handlowej (premia jakościowa). Tym samym wypłacenie tego rodzaju premii jest obojętne z punktu widzenia podatku od towarów i usług, a zatem wystarcza dokumentowanie tego rodzaju wypłaty ogólnie stosowanym dokumentem księgowym jakim jest nota księgowa."
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:
prawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanych bonusów,
nieprawidłowe - zakresie sposobu dokumentowania otrzymanych bonusów.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Zatem „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 cyt. ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Usługa, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. By uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.
W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania nabywcom premii pieniężnych uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie te zostały wypłacone, tzn. czy podatnik otrzymuje je w związku z zachowaniem, stanowiącym usługę w rozumieniu wskazanych wyżej przepisów.
W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku, gdzie premia pieniężna jest wypłacana z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie - takie działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej traktowane jest jak udzielenie rabatu.
W sytuacji, gdy wypłacony bonus będzie związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli będzie on wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w związku z prowadzoną działalnością podpisał i zamierza podpisywać w przyszłości umowy o współpracy ze swoimi dostawcami, które to umowy ustalają, że w przypadku wzrostu obrotów pomiędzy stronami w okresie rozliczeniowym w stosunku do analogicznego okresu rozliczeniowego w poprzednim roku, dostawca wypłaci Spółce jednorazowy bonus w wysokości uzależnionej od wzrostu obrotu. Rozliczenie wartości bonusu następuje na podstawie noty obciążeniowej wystawionej przez spółkę w terminie do 10 dni od daty zakończenia okresu rozliczeniowego.
Pomiędzy spółką a dostawcami nie istnieje stosunek prawny zobowiązujący spółkę do wykonywania określonych świadczeń, w zamian za które przysługuje jej wynagrodzenie w postaci bonusu. Z zapisów umowy wynika jedynie, iż wypłata bonusu przysługuje każdorazowo w sytuacji wygenerowania określonej wartości obrotu z tytułu zakupu towarów dostawcy, i wypłata bonusu jest więc uzależniona od spełnienia kryteriów obiektywnych i niezależnych od spółki (np. liczby i oraz zamożności potencjalnych nabywców produktów dostawców znajdujących się w zasięgu działań spółki), a zachowanie spółki nie ma (a przynajmniej nie w każdym przypadku) bezpośredniego wpływu na otrzymanie bonusu.
Odnosząc się do powyższego, można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie bonus otrzymany przez Wnioskodawcę od dostawcy, można przyporządkować do konkretnych dostaw, gdyż obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów (rzeczywistego obrotu), dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym ().
Aby ustalić wysokość rabatu należnego Wnioskodawcy, u dostawcy zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie należnej gratyfikacji, stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw, w całym okresie objętym bonusem w postaci przyznanych rabatów.
Skoro dostawca jest w stanie ustalić, że Wnioskodawca osiągnął określony poziom obrotów, czy też upłynął przewidziany w umowie okres rozliczeniowy to znaczy, że analizuje wystawione przez siebie faktury dokumentujące dostawy na rzecz konkretnego kontrahenta w tym przypadku Wnioskodawcy. Oznacza to również, że jest w stanie ustalić, jakich faktur dotyczy udzielany rabat, a w konsekwencji także, jakich dostaw dotyczą te faktury.
Ponadto – jak wynika z wniosku - w przedmiotowej sprawie brak jest jakichkolwiek usług, w zamian za które bonus miałaby być wypłacony, bowiem Wnioskodawca nie jest w żaden sposób zobowiązany do wykonywania na rzecz dostawcy jakichkolwiek innych ekwiwalentnych czynności.
Zatem, zawarty we wniosku opis sprawy, pozwala na stwierdzenie, iż Wnioskodawca nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów od dostawcy i rozliczeniu się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu (zakupów). Tym samym oznacza to, że Wnioskodawca nie świadczy wobec dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż nie wykonuje on takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej otrzymywania bonusów.
Mając powyższe na uwadze należy uznać, że przedmiotowe bonusy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usług, po stronie Wnioskodawcy i w tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Otrzymane przez Wnioskodawcę bonusy stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy – zmniejszający podstawę opodatkowania po stronie kontrahenta Wnioskodawcy dokonującego dostawy.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).
Ogólne regulacje dotyczące danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, treścią rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
kwotę zmniejszenia podatku należnego.
W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego (§ 13 ust. 3 ww. rozporządzenia).
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że udzielenie rabatu obniżającego podstawę opodatkowania u dostawcy a tym samym obniżającego również wartość nabyć dokonanych w określonym przedziale czasowym obliguje dostawcę Wnioskodawcy do udokumentowania rabatu fakturą korygującą zgodnie ze wskazanymi powyżej przepisami.
W związku z powyższym dokumentowanie przez Wnioskodawcę otrzymanych bonusów notą obciążeniową należało uznać za nieprawidłowe, bowiem bonusy te stanowią u dostawcy rabat, który winien być udokumentowany fakturą korygującą przez podmiot udzielający rabatu.
Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za:
prawidłowe – w zakresie opodatkowania otrzymanych bonusów,
nieprawidłowe - zakresie sposobu dokumentowania otrzymanych bonusów.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.