ILPP2/443-2045/10-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:
prawidłowe – w zakresie wniesienia aportem gruntów rolnych,
nieprawidłowe – w zakresie wniesienia aportem zawartych umów.
UZASADNIENIE
W dniu 20 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia aportem gruntów rolnych i zawartych umów. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest właścicielem kilkukompleksowego gospodarstwa rolnego, na które składają się grunty i infrastruktura oraz umowy i prawa związane z jego prowadzeniem. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki prawa handlowego zorganizowaną część swojego gospodarstwa rolnego, tj. grunty rolne (grunty rolne wraz z zawartymi umowami umożliwiającymi jego prawidłowe prowadzenie) położone w miejscowości X, gm. X, pow. x oznaczone jako działki o numerach od 153/1 do 153/17 oraz od 170/1 do 170/14 za przedmiot aportu określając zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Rzeczone grunty rolne są wyłączone od zabudowy, co zostało potwierdzone pismem właściwej gminy, zawierającym opinię w przedmiocie braku możliwości zabudowy przedmiotowego gruntu, stanowiącą interpretację uchwały odnoszącej się do zapisów miejscowego planu zagospodarowanie przestrzennego dla terenu wsi X. w ramach opisanej części gospodarstwa rolnego Wnioskodawca prowadzi produkcję rolną, posiada zawarte umowy z podmiotami trzecimi, zarówno na poddzierżawę gruntu jak i zlecenie wykonywania części prac rolniczych i dostawy wymaganych dla prac polowych urządzeń, posiada również wraz z dzierżawcami jak i wykonawcami umowy o stałej współpracy z dostawcą środków produkcji rolnej jak i na kontraktację płodów rolnych. Przedmiotowe grunty rolne objęte są środkami z dotacji z UE. Sam Wnioskodawca ma status rolnika, z uprawnieniem do osobistego prowadzenia gospodarstwa rolnego, które prowadzone jest do dzisiaj i nie prowadzi żadnej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Nieruchomości rolne, które Zainteresowany zamierza uczynić przedmiotem aportu są jego własnością od ponad 5 lat. Wnioskodawca zamierza wnieść rzeczone gospodarstwo rolne (grunty rolne wraz z zawartymi umowami umożliwiającymi jego prawidłowe prowadzenie), jako aport do Spółki prawa handlowego, za przedmiot aportu określając zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż aportem ma zostać objęta zorganizowana część gospodarstwa rolnego, mająca pełnić samodzielną funkcję gospodarczą w rozumieniu przepisów dotyczących przedsiębiorstwa (jeden kompleks rolniczy z wielokompleksowego gospodarstwa rolnego stanowiącego własność podatnika będącego rolnikiem). Przeznaczony do aportu kompleks na płaszczyźnie finansowej może posiadać samodzielność finansową pozwalającą na jej autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, przedmiot aportu zostanie wyodrębniony z całości posiadanego i prowadzonego obecnie przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego.
Wielokompleksowe gospodarstwo rolne stanowi działalność rolniczą, nie jest prowadzona ewidencja księgowa, ani badanie wyniku finansowego, dla potrzeb aportu części (jednego kompleksu) możliwe jest jednak sporządzenie zestawień aktywów i pasywów, w tym umów, przychodów, kosztów, zobowiązań i należności jako załącznika do umowy przenoszącej własność uno actu.
Możliwe jest przekazanie zespołu składników majątkowych, tj. prawa własności gruntów, umów dotyczących funkcjonowania tej wyodrębnionej części gospodarstwa rolnego tak jak i infrastruktury towarzyszącej temu kompleksowi, w tym umów o dostawę środków agrotechnicznych, umów świadczenia usług rolniczych, umów dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umów kontraktacji i praw wynikających z dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umów kontraktacji i praw wynikających z dotacji.
Dla gruntów ustalono MPZP, jego interpretacja podaje, że grunty powyższe wyłączone są od zabudowy.
Wnioskodawca zamierza wnieść aport do spółki osobowej, posiadającej podmiotowość prawną, nie posiadającą osobowości prawnej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w związku z wniesieniem opisanej wyżej, zorganizowanej części gospodarstwa rolnego jako aport do spółki prawa handlowego Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportem gospodarstwa rolnego (zorganizowanej części wielokompleksowego gospodarstwa rolnego) stanowi czynność prawną zwolnioną od obowiązku zapłaty podatku VAT, bowiem grunty nie są budowlane ani przeznaczone pod zabudowę, ponadto wchodzą w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy o VAT, art. 6 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 551 w zw. z art. 435 par. 1 k.c.).
Mając na uwadze fakt, iż przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 k.c. jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Na mocy art. 553 k.c. za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części jedną czynnością prawną nakazuje badanie, czy i w jakim zakresie składniki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nadają się do prowadzenia tego przedsiębiorstwa w przyszłości, zaś dla ważności takiej czynności znaczenie ma badanie najistotniejszych składników transakcji, bez których umowa dostawy utraciłaby sens, (por. wyrok SN (7) z dnia 25 czerwca 2006 r. II CZP 45108).
Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż w przypadku zbycia uno actu zorganizowanej części gospodarstwa rolnego, tj. zbioru praw z których najistotniejsze objęte jest zwolnieniem podatkowym, zwolnienie powyższe skutkuje na pozostałe składniki transakcji odpłatnego zbycia, w sytuacji, gdy z punktu widzenia stron umowy stanowią zorganizowaną całość i ich wykorzystanie implikuje prawidłowe działanie tego gospodarstwa rolnego, spełniającego jednocześnie podstawy do uznania go w zaprezentowanych okolicznościach za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 551 k.c., z jednoczesnym zaznaczeniem, iż są to zorganizowane gospodarczo składniki, służące prowadzeniu rolniczej działalności gospodarczej.
Wykładnia przepisu art. 435 k.c. zaprezentowana przez SN (por. m.in. wyrok z dnia 15 lutego 2008 r., II CSK 376/07) nakazuje uznanie gospodarstwa rolnego za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 552 k.c. w sytuacji gdy prowadzenie produkcji wytwórczej (roślinnej, zwierzęcej, sadowniczej, itp.) oraz uzyskiwanie jej efektów pozostaje w bezpośrednim związku ze stanem nasycenia i wykorzystania wykorzystywanej infrastruktury, w takiej relacji, że od stopnia wykorzystania tej infrastruktury zależy w ogóle funkcjonowanie gospodarstwa w zakresie produkcji i uzyskania jej efektów.
W omawianej sprawie, Wnioskodawca dzięki zawartym umowom zarówno na dostawę środków produkcji, usługi dzierżawy i usługi rolnicze (warunkujące prawidłowe wykorzystanie areału rolnego), wraz z zapewnieniem przez usługobiorcę urządzeń rolniczych, osiąga cel w postaci prawidłowego zagospodarowania gruntów rolnych, uzyskiwanie płodów rolnych i możliwości realizacji umów kontraktacji (odpłatnego zbycia tych płodów rolnych punktom skupu). Mając powyższe na uwadze prowadzona przez niego działalność ma charakter zorganizowany i konieczny dla uznania tej działalności jako zorganizowana działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów art. 551 i 553 k.c., niebędąca jednocześnie pozarolniczą działalnością gospodarczą. w takiej sytuacji sprzedaż zorganizowanej części gospodarstwa rolnego uznać należy za tożsame w skutkach ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa rolnika, nieprowadzącego pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zgodnie z systemową definicją pojęcie dostawy wskazane w ustawie o VAT obejmuje sobą każdą czynność zmierzającą do przeniesienia własności na osobę trzecią a zatem obejmuje w szczególności czynności zbycia w drodze umowy sprzedaży jak i wniesienia aportu.
Jedynie na marginesie należy zaznaczyć, iż spółka prawa handlowego do której Wnioskodawca zamierza wnieść aport jest spółką, w której pozostanie wspólnikiem osobowym z prawem do decydowania o składnikach wniesionego uno actu majątku i dla prowadzenia tej działalności de facto wykorzysta stanowiące jego własność składniki majątku. Składniki majątku objęte przyszłą transakcją zaś nabył celem prowadzenia działalności rolniczej, którą prowadził ponad 5 lat. Ewentualne opodatkowanie tych składników godziłoby – zdaniem Wnioskodawcy – w zasadę podwójnego opodatkowania składników tego samego majątku, albowiem Wnioskodawca zamierza wnieść składniki wartościowo ekwiwalentne do wysokości planowanych do objęcia udziałów, jako zorganizowaną część kilkukompleksowego gospodarstwa rolnego, którego obecnie jest właścicielem i taki status po transakcji nadal pozostanie. Pomimo zbycia tej zorganizowanej części posiadanego gospodarstwa rolnego, wniesie za aport jedną część, pozostając właścicielem pozostałych zorganizowanych gospodarczo kompleksów wchodzących w skład jego gospodarstwa rolnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie wniesienia aportem gruntów rolnych oraz za nieprawidłowe w zakresie wniesienia aportem zawartych umów.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z kolei towar jest definiowany w art. 2 pkt 6 ustawy, jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).
Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien być on interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu.
Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. w tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, iż przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.
Z przedmiotowego wniosku o udzielenie interpretacji wynika, iż Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki prawa handlowego zorganizowaną część swojego gospodarstwa rolnego, tj. grunty rolne (grunty rolne wraz z zawartymi umowami umożliwiającymi jego prawidłowe prowadzenie). Zainteresowany ten zespół składników nazywa „zorganizowaną częścią gospodarstwa rolnego”.
W świetle komentowanych wyżej przepisów Kodeksu cywilnego, brak jest podstaw do stwierdzenia, iż mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.
Ustawodawca wyłączył z opodatkowania – obok zbycia całego przedsiębiorstwa – jedynie transakcję mającą za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (z przeznaczeniem do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:
istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku składniki, które mają zostać wniesione aportem do spółki prawa handlowego, nie mają formy wydziału lub działu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie organizacyjne nie ma formy ściśle wyodrębnionej pod względem formalnym, np. poprzez odpowiednie zapisy w dokumentach wewnętrznych Wnioskodawcy.
Wnioskodawca podkreśla, iż aportem ma zostać objęta zorganizowana część gospodarstwa rolnego, mająca pełnić samodzielną funkcję gospodarczą w rozumieniu przepisów dotyczących przedsiębiorstwa (jeden kompleks rolniczy z wielokompleksowego gospodarstwa rolnego stanowiącego własność podatnika będącego rolnikiem). Przeznaczony do aportu kompleks na płaszczyźnie finansowej może posiadać samodzielność finansową pozwalającą na jej autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym, przedmiot aportu zostanie wyodrębniony z całości posiadanego i prowadzonego obecnie przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego.
Wielokompleksowe gospodarstwo rolne stanowi działalność rolniczą, nie jest prowadzona ewidencja księgowa, nie jest też badany wynik finansowy, dla potrzeb aportu części (jednego kompleksu) możliwe jest jednak sporządzenie zestawień aktywów i pasywów, w tym umów, przychodów, kosztów, zobowiązań i należności jako załącznika do umowy przenoszącej własność uno actu.
Zatem w przedmiotowej sprawie, nie jest dokonane wyodrębnienie formalne składników części gospodarstwa rolnego mającego być przedmiotem aportu, gdyż – co należy podkreślić – nie ma ono odzwierciedlenia w strukturze prowadzonego przez Zainteresowanego gospodarstwa rolnego.
Wobec tego, wymienione przez Wnioskodawcę składniki nie będą posiadały na dzień wnoszenia aportem cech wymienionych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i dlatego nie mieszczą się w pojęciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Ze względu na to, iż w przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia ani ze zbyciem przedsiębiorstwa, ani ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa – brak jest podstaw do zastosowania wyłączenia od opodatkowania, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem kilkukompleksowego gospodarstwa rolnego, na które składają się grunty i infrastruktura oraz umowy i prawa związane z jego prowadzeniem. Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki prawa handlowego część swojego gospodarstwa rolnego, tj. grunty rolne (grunty rolne wraz z zawartymi umowami umożliwiającymi jego prawidłowe prowadzenie). Rzeczone grunty rolne są wyłączone od zabudowy, co zostało potwierdzone pismem właściwej gminy, zawierającym opinię w przedmiocie braku możliwości zabudowy przedmiotowego gruntu, stanowiącą interpretację uchwały odnoszącej się do zapisów miejscowego planu zagospodarowanie przestrzennego.
W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.
Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.
Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku jego braku inne akty ustanowione przez właściwe organy.
Jak wskazał Zainteresowany rzeczone grunty rolne są wyłączone od zabudowy, co zostało potwierdzone pismem właściwej gminy, zawierającym opinię w przedmiocie braku możliwości zabudowy przedmiotowego gruntu, stanowiącą interpretację uchwały odnoszącej się do zapisów miejscowego planu zagospodarowanie przestrzennego.
Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż przedmiotowe grunty są wyłączone od zabudowy, stwierdzić należy, iż ich dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Podsumowując, dostawa przedmiotowych gruntów rolnych będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT. Tym samym Zainteresowany nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT z tytułu dostawy (aportu) gruntów.
Z opisu sprawy wynika ponadto, iż Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki prawa handlowego część swojego gospodarstwa rolnego, tj. grunty rolne wraz z zawartymi umowami umożliwiającymi jego prawidłowe prowadzenie w tym umowy o dostawę środków agrotechnicznych, umowy świadczenia usług rolniczych, umowy dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umowy kontraktacji i praw wynikających z dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umowy kontraktacji i praw wynikających z dotacji.
Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Aport składników majątkowych w postaci praw do umów do spółki prawa handlowego spełnia definicję świadczenia usług, ponieważ stanowi świadczenie, które nie jest dostawą towarów.
Zatem, gdy przedmiotem aportu jest świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Uwzględniając przywołane regulacje prawne, jak również opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż wniesienie aportu w postaci prawa do zawartych umów (w tym umów o dostawę środków agrotechnicznych, umów świadczenia usług rolniczych, umów dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umów kontraktacji i praw wynikających z dostawy urządzeń do prac polowych, dzierżawy części gruntów oraz umów kontraktacji i praw wynikających z dotacji) do spółki prawa handlowego będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych (według stawek podatku przewidzianych dla przedmiotu aportu – co do zasady 23%), jako odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie informuje się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została wydana odrębna interpretacja z dnia 13 marca 2011 r. nr ILPB1/415-1458/10-4/AA.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.