IPPP3/443-519/11-4/LK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.03.2011r. (data wpływu 04.04.2011r.) uzupełnione pismem z dnia 01.06.2011r. (data wpływu 03.06.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania szkolenia z coachingu – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 04.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania szkolenia z coachingu.
Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 01.06.2011r. (data wpływu 03.06.2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-519/11-2/LK z dnia 23.05.2011r.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
C. Sp. z o.o. Sp. k. prowadzi działalność m.in. w zakresie tzw. coachingu - procesu który pozwala na rozwój osoby uczestniczącej w szkoleniu.
Należy nadmienić, iż coaching jest jednocześnie narzędziem, które wykorzystuje się w celu uświadomienia uczestnikom procesu jakie powinni oni podejmować działania, aby w przyszłości osiągać zamierzone samodzielnie lub wyznaczone cele. Celem coachingu będzie podniesienie osoby poddawanej temu procesowi na wyższy poziom możliwości uczestnika szkolenia, choćby w ramach samego szkolenia nie była przekazywana jakakolwiek wiedza z dziedziny danego zawodu. Po przeprowadzeniu szkolenia przez coacha określona osoba wykonująca określony zawód znacznie łatwiej i efektywniej osiąga cele zawodowe. Dodatkowo coaching daje efekty profilaktyki i poprawy zdrowia, w tym radzenia sobie ze stresem.
Spółka od stycznia 2011 r. nie jest objęta już zakresem zwolnienia przedmiotowego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy szkolenia z coachingu objęte są zakresem zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26, 27, 28, 29 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.- dalej ustawą o VAT)...
Spółka stoi na stanowisku, że: ocena istoty określenia zakresu zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ustawy o VAT, jest sposób rozumienia usług edukacyjnych. Według ETS usługi edukacyjne należy rozumieć szeroko, a zwolnienie uzasadnia się celem zabezpieczenia dostępności i powszechności świadczeń edukacyjnych, a zwolnienie z opodatkowania ma pozwolić na utrzymanie ich cen na najniższym poziomie.
Przepisy Dyrektywy pozwalają państwom członkowskim zwolnić kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związaną, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
Zwalnia się też nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Zwolnienie przysługuje gdy nauczyciel prowadzi nauczanie na własnych rachunek, na podstawie umowy miedzy nim a uczniem. Mogą być one świadczone także na rzecz osób posiadających wyższe wykształcenie. Usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostały zdefiniowane w rozporządzeniu Rady 1777/2005. Usługi te należy rozumieć jako pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych (za: Usługi zwolnione z VAT w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości, Łukasz Jamróz i in., Wydawnictwo Wolters Kluwer Business nr 12/2010).
Obecnie nie jest już istotny z punktu opodatkowania podział na usługi szkoleniowe (wcześniej zwolnione) i inne kursy. Uchylony został załącznik nr 4 do ustawy o VAT zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku. Obecnie usługi zwolnione są ujęte w sposób opisowy.
Według aktualnego stanu prawnego, zwolnienie z VAT dotyczy następujących usług edukacyjnych (art. 43 ust. I pkt 26, 27, 28, 29 ustawy o VAT:
usługi świadczone przez:
jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane;
usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli;
usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 1, pkt 2 i pkt 4;
usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 1:
prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub
finansowane w całości ze środków publicznych - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
Jeżeli dany podmiot można uznać za jednostkę objętą systemem oświaty, rozumianą zgodnie z wskazanymi wyżej przepisami ustawy o systemie oświaty, to będzie do niej miał zastosowanie przepis pozwalający na zwolnienie z uwagi na status jednostek oświatowych. Jeżeli tak nie jest, do usług świadczonych przez dany podmiot nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku VAT, które dotyczy usług świadczonych przez jednostki oświatowe (art. 2-3, art. 68a-68b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, Dz.U. z 2004 r. nr 256 poz. 2572, z późn. zm.)
W dalszej kolejności należy rozważyć, czy do danego przypadku może mieć zastosowanie zwolnienie od podatku VAT z tego tytułu, że usługi świadczone przez dany podmiot można zakwalifikować do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego z uwagi na:
prowadzenie ich formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczenie ich przez podmiot, które uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty — wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub - finansowanie ich w całości ze środków publicznych. W każdym z wyżej wymienionych przypadków, o ile podmiot ten spełniałby wynikające z nich warunki, wymienione w opisie usługi byłyby zwolniony od podatku VAT.
Z tego też względu:
jeżeli podmiot uzyska akredytację jako placówka kształcenia ustawicznego lub ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego (wniosek o przyznanie akredytacji składa się do właściwego miejscowo kuratora oświaty), to do wszystkich usług objętych zakresem akredytacji miałoby zastosowanie zwolnienie od podatku VAT,
w innych przypadkach (przy braku akredytacji) zwolnienie z podatku VAT będzie miało zastosowanie jedynie wówczas, gdy świadczone usługi można będzie zaliczyć do kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, prowadzonego w trybie regulacji zamieszczonych w odrębnych przepisach.
Zatem ze zwolnienia od podatku VAT będą korzystały usługi świadczone na rzecz pracowników danego pracodawcy, ponieważ odpowiednie przepisy Kodeksu pracy zobowiązują ich do ponoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności w takim zakresie, w jakim wyznacza to pracodawca.
Z uwagi na powyższe szkolenie prowadzone przez coacha na zlecenie pracodawcy dla jego pracowników może korzystać ze zwolnienia od VAT. Bez znaczenia jest status prawno-organizacyjny jednostki zlecającej.
W przypadku szkoleń na rzecz jednostek samorządu terytorialnego (punkt mówiący o usługach finansowanych w całości ze środków publicznych), eksperci uznają że chodzi tu raczej o finansowanie ze środków unijnych, niż gdy dane szkolenie jest kierowane do podmiotów gospodarujących środkami publicznymi jednostek administracji publicznej).
Ze zwolnienia od podatku VAT będą korzystały również usługi kształcenia w zakresie nabywania uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe określonych umiejętności i kwalifikacji, które będą świadczone na rzecz indywidualnych osób, rozumianych zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. nr 31, poz. 216), jeżeli będą one miały związek z aktualnie wykonywaną pracą bądź też gdy będą one pomocne w znalezieniu pracy w danym zawodzie (ang. retraining).
Ze zwolnienia korzystała będzie również usługa świadczona w ramach kursu zawodowego w zakresie zawodu prawnie zdefiniowanego, wymienionego w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537).
Szkolenie z coachingu mogłoby więc być zwolnione od VAT, jeśli jest to zawód prawnie zdefiniowany. Ze względu na powyższe niezbędnym jest zatem ustalenie czym w znaczeniu języka polskiego jest coaching.
Coaching jest to proces, który pozwala na rozwój osoby uczestniczącej w szkoleniu. Dodatkowo należy powiedzieć, iż coaching jest jednocześnie narzędziem, które wykorzystuje się w celu uświadomienia uczestnikom procesu jakie powinni oni podejmować działania, aby w przyszłości osiągać zamierzone samodzielnie lub wyznaczone cele.
Dlatego też należy powiedzieć, że coaching jest sposobem oddziaływania na człowieka, aby ten potrafił wykorzystać wszystkie swoje możliwości dla osiągnięcia celu. Istotne jest również to, że coaching nie ma na celu przekazywania wiedzy z konkretnej dziedziny zawodowej. Ma ono natomiast na celu takie ukierunkowanie uczestnika, aby ten, w ramach wykonywanego zawodu potrafił wykorzystać swoje możliwości wolicjonalne, które powinny mu pozwolić na efektywniejszą pracę, przez co łatwiej mu będzie osiągać cele zawodowe. Stąd też coach jest swoistego rodzaju trenerem, który kształtuje określony obszar osobowości uczestnika coachingu.
Biorąc zatem pod uwagę istotę coachingu stwierdzić należy, że usługi świadczone przez osobę będącą coachem będą zwolnione od podatku VAT zawsze wtedy, gdy ich celem będzie podniesienie na wyższy poziom możliwości uczestnika szkolenia, choćby i w ramach samego szkolenia nie była przekazywana jakakolwiek wiedza z dziedziny danego zawodu. Wystarczające bowiem dla zwolnienia od podatku VAT jest to, że po szkoleniu przeprowadzonym przez coacha określona osoba wykonująca określony zawód znacznie łatwiej i efektywniej osiąga cele zawodowe.
Dla zwolnienia od podatku bez prawnego znaczenia pozostaje to, że nie została wskazana żadna jednostka egzaminacyjna, która w sposób formalny potwierdzałaby zdobycie określonej wiedzy w wyniku coachingu.
Zwolnienie od podatku VAT wskazanych wyżej usług uwarunkowany powinno być tylko i wyłącznie w każdym przypadku ich świadczenia od należytego udokumentowania, z uwagi na to, że mamy do czynienia z kształceniem o charakterze zawodowym (stworzenie ogólnych ramowych programów kształcenia z danego zakresu, lub dokumentu o charakterze programowym sporządzonym na okoliczność każdej usługi, z którego wynikałoby jaki zakres wiedzy był przekazywany uczestnikom.
Mając na uwadze powyższe usługi coachingu korzystać będą ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ustawy o VAT, na zasadach o których mowa powyżej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki obniżone oraz zwolnienie od podatku.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w poz. 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy pkt 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo -rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.
Równocześnie na podstawie pkt 29 niniejszego artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:
prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych
- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).
Przepis art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.
Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika że, Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie tzw. coachingu - procesu który pozwala na rozwój osoby uczestniczącej w szkoleniu. Należy nadmienić, iż coaching jest jednocześnie narzędziem, które wykorzystuje się w celu uświadomienia uczestnikom procesu jakie powinni oni podejmować działania, aby w przyszłości osiągać zamierzone samodzielnie lub wyznaczone cele. Celem coachingu będzie podniesienie osoby poddawanej temu procesowi na wyższy poziom możliwości uczestnika szkolenia, choćby w ramach samego szkolenia nie była przekazywana jakakolwiek wiedza z dziedziny danego zawodu. Po przeprowadzeniu szkolenia przez coacha określona osoba wykonująca określony zawód znacznie łatwiej i efektywniej osiąga cele zawodowe. Dodatkowo coaching daje efekty profilaktyki i poprawy zdrowia, w tym radzenia sobie ze stresem.
Odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawcy należy przeanalizować czy przedmiotowe usługi świadczone w formie szkolenia zostałyby objęte zwolnieniem, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 26, 29 ustawy.
Z treści wniosku wynika iż, zainteresowana Spółka nie spełnia przesłanek o charakterze podmiotowym wymienionych w pkt 26, nie jest bowiem ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, jednostką badawczo-rozwojową, ani też w tym zakresie nie stanowi jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
W dalszej kolejności koniecznym staje się przeanalizowanie powołanego już przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Przewiduje on zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z powołanych przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia bądź finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.
Co prawda przeprowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia w zakresie coachingu (pozwalające przez rozwój osobisty na wykonywanie określonego zawódu, znacznie łatwiej i efektywniej osiągając cele zawodowe) będą nauczaniem pozostającym w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia oraz będzie to nauczanie mające na celu dla niektórych uczestników uzyskanie, a dla niektórych uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, stąd też przedmiotowe usługi należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.
Nie można jednak przyjąć, aby zasady i formy przeprowadzanych przez Wnioskodawczynię szkoleń zostały uregulowane w odrębnych przepisach. Powołane przez Spółkę przepisy prawa pracy nie określają ani form ani zasad przeprowadzania tego typu szkoleń, zgodnie z art. 94 pkt 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 Nr 21, poz. 94) pracodawca jest obowiązany w szczególności ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, zauważyć jednak należy że nie ma on obowiązku organizowania ani kierowania pracownika na szkolenia z przedmiotowego zakresu.
Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. nr 31, poz. 216) uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:
kurs;
kurs zawodowy;
seminarium;
praktyka zawodowa.
Kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia (ust. 2). Kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe – ust. 3.
Należy zaznaczyć, iż przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. wprowadzają ogólne zasady prowadzenia kształcenia osób dorosłych w formach innych niż szkolne. Ponadto stanowią one regulację wydaną na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 68c ustawy o systemie oświaty, przewidującą warunki i tryb szkolenia prowadzonego w formach pozaszkolnych przez podmioty objęte systemem oświaty, i nie można przyjąć go za uniwersalny punkt odniesienia, określający generalne zasady i formy prowadzenia szkoleń.
Jako samoistnej podstawy zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy nie można również przyjmować zapisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 stycznia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537). Rozporządzenie stanowi usystematyzowany zbiór zawodów występujących na rynku pracy. Nie określa ani form ani zasad prowadzenia kształcenia zawodowego, odnosząc się do poziomów wykształcenia określonych w Międzynarodowej Klasyfikacji Standardów Edukacyjnych (ISCED 97).
Biorąc powyższe pod uwagę szkolenia z zakresu coachingu nie będą objęte zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.
Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika aby Wnioskodawca posiadał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani że przedmiotowe szkolenia finansowane są ze środków publicznych zatem nie zostaną spełniona przesłanki zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy.
Reasumując stwierdzić należy, iż w świetle znowelizowanych przepisów ustawy o VAT, realizowane przez Spółkę usługi nie mogą korzystać ze zwolnienia określonego w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy, w konsekwencji czego zastosowanie znajduje stawka podstawowa w wysokości 23%.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.