ILPP3/443-6/09/10-S/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 1436/09 – stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. (data wpływu 16 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia lub odsprzedaży energii elektrycznej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania zużycia lub odsprzedaży energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 6 grudnia 2008 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił nową ustawę o podatku akcyzowym (dalej: ustawa akcyzowa). Powyższa ustawa zastąpi dotychczas obowiązującą ustawę z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.). Zgodnie z art. 169 ustawy akcyzowej, jej postanowienia mają wejść w życie w dniu 1 marca 2009 r. Zgodnie z art. 9 ustawy akcyzowej, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in.:

1. sprzedaż energii elektrycznej (...) nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

2. zużycie energii elektrycznej, przez podmiot posiadający koncesję.

W konsekwencji znowelizowana ustawa akcyzowa wprowadza nową zasadę, w odniesieniu do opodatkowania akcyzą energii elektrycznej. Podatnikami akcyzy zobowiązanymi do rozliczenia tego podatku będą dystrybutorzy dostarczający energię nabywcom końcowym, a także niektóre podmioty zużywające energię dla własnych potrzeb, a nie jak dotychczas wytwórcy energii elektrycznej.

Jednym z kluczowych czynników, który nadaje status podatnika w podatku akcyzowym jest fakt posiadania koncesji na obrót lub dystrybucję energii. Zgodnie z definicją ustawową zawartą w art. 2 pkt 19 „nabywca końcowy”, to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625 ze zm.).

W świetle nowych przepisów Spółka, której głównym przedmiotem działalności jest wydobycie i przetwarzanie rud metali oraz sprzedaż wyprodukowanej miedzi, metali szlachetnych i pozostałych metali nieżelaznych, w związku z faktem posiadania koncesji na obrót i dystrybucję energii staje się podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej.

Wnioskodawca zakupuje energię elektryczną zarówno od podmiotów, które posiadają jedną z wyżej wymienionych koncesji, jak również od takich podmiotów, które takowej koncesji nie mają (w tym przypadku przedmiotem sprzedaży jest energia elektryczna, od której akcyza została już uiszczona na wcześniejszym etapie obrotu). Zakupiona energia zużywana jest w przeważającej części na potrzeby własne Spółki, a także odsprzedawana innym podmiotom zarówno posiadającym, jak i nieposiadającym koncesji na obrót, przesyłanie lub dystrybucję energii elektrycznej.

W konsekwencji, w związku z tym, że Zainteresowany posiada ww. koncesje, transakcje zakupu energii nie powinny podlegać opodatkowaniu akcyzą. Obowiązek ten nie powstanie również w przypadku transakcji sprzedaży energii dokonywanej przez Spółkę na rzecz podmiotów posiadających koncesję, gdyż nie mogą one zostać uznane za nabywców końcowych. Jednakże transakcje sprzedaży energii podmiotom nieposiadającym koncesji, a zatem podmiotom uważanym za nabywców końcowych, będą podlegały opodatkowaniu akcyzą. Ta sama zasada będzie miała miejsce w przypadku zużycia energii nabytej na własne cele Spółki.

Bardzo ważne znaczenie dla Wnioskodawcy ma fakt, że energia zakupiona od podmiotów, które w świetle znowelizowanej ustawy akcyzowej są nabywcami końcowymi zostanie opodatkowana wcześniej już na etapie pierwotnej dystrybucji tej energii do tych właśnie podmiotów przez innego dystrybutora posiadającego jedną z ww. koncesji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle znowelizowanej ustawy akcyzowej zużycie przez Spółkę lub odsprzedaż energii elektrycznej zakupionej od nabywcy końcowego będzie wyłączone z opodatkowania, jeżeli już raz została naliczona i odprowadzona akcyza na etapie sprzedaży tej energii nabywcy końcowemu przez dystrybutora koncesjonowanego...

Zdaniem Wnioskodawcy, dział II znowelizowanej ustawy akcyzowej opisuje zasady opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych m.in. energii elektrycznej. Energia elektryczna została potraktowana przez ustawodawcę odrębnie w stosunku do innych wyrobów akcyzowych, a mianowicie powstały dodatkowe przepisy regulujące w przypadku energii elektrycznej m.in. przedmiot opodatkowania akcyzą, czy też obowiązek podatkowy. Ten odrębny charakter ma związek z zapewnieniem odpowiedniej implementacji przepisów wspólnotowych, a dokładnie art. 21 ust. 5 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. DE. L.03.283.51).

W myśl tego przepisu obowiązek zapłaty podatku akcyzowego powstaje dopiero z chwilą dostawy energii elektrycznej przez dystrybutora (redystrybutora) do odbiorcy końcowego, czyli konsumenta energii elektrycznej. Polska zobowiązana była do dostosowania systemu opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej do postanowień wynikających z omawianego przepisu Dyrektywy energetycznej do dnia 1 stycznia 2006 r. (art. 1 Dyrektywy Rady 2004/74/WE zmieniający Dyrektywę 2003/96/WE), jednak tego nie uczyniła. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 6 znowelizowanej ustawy akcyzowej, który mówi, że jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust.1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. W artykule tym została zawarta zasada jednokrotności w opodatkowaniu wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym. Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy akcyzowej, wyrobem akcyzowym jest również energia elektryczna, zatem zasada jednokrotności opodatkowania odnosi się również do energii elektrycznej.

Dodatkowo do zasady jednokrotnego opodatkowania nawiązuje art. 26 ust. 2 ustawy akcyzowej, który to przepis daje delegację ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych do określenia w drodze rozporządzenia m.in. szczegółowego trybu lub warunków dokonywania rozliczeń akcyzy, uwzględniając zasadę jednokrotnego opodatkowania, częstotliwość powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie oraz konieczność zapewnienia prawidłowego wykonania obowiązku podatkowego i zapłaty akcyzy.

Zasada jednokrotności opodatkowania akcyzą jest również powszechnie podkreślana w doktrynie. Dla przykładu w publikacji „Akcyza. Komentarz wraz z komentarzem do przepisów wykonawczych” pod redakcją Szymona Parulskiego (Zakamycze 2005 r., str. 91) wskazano: „Podstawową cechą odróżniającą podatek akcyzowy od innych podatków pośrednich, w tym przede wszystkim od podatku VAT, jest jednofazowy charakter opodatkowania. Jednofazowość opodatkowania podatkiem akcyzowym przejawia się w tym, że akcyza powinna być płacona na pierwszym szczeblu obrotu (...). Konsekwentnie, każda następna transakcja, której przedmiotem będą wyroby akcyzowe, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a podmiot dokonujący danej transakcji nie powinien być traktowany jako podatnik akcyzy”.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że pomimo braku jednoznacznego odniesienia się w przepisach ustawy akcyzowej do jednokrotnego opodatkowania energii elektrycznej powyższa reguła powinna mieć również zastosowanie w tym przypadku. W konsekwencji zużycie własne lub odsprzedaż przez Wnioskodawcę do nabywcy końcowego energii elektrycznej zakupionej od podmiotu nieposiadającego koncesji, od której podatek akcyzowy został odprowadzony na wcześniejszym etapie obrotu, nie będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą. Przyjęcie odmiennego wniosku prowadziłoby do złamania podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku akcyzowego, tj. zasady jednokrotności opodatkowania.

W dniu 8 maja 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP3/443-6/09-2/TW stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2009 r. jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 27 maja 2009 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 23 czerwca 2009 r. znak ILPP3/443W-3/09-2/TK. W dniu 28 lipca 2009 r. wpłynęła do tutejszego organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie. Wyrokiem z 3 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1436/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację.

Dnia 25 stycznia 2010 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Wr 1436/09 w sprawie doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1436/09 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.