ITPP2/443-1289/12/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 października 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży lokali mieszkalnych.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 13 września 2010 r. Spółka nabyła pierwszy lokal mieszkalny (podpisała akt notarialny - umowa sprzedaży), następne lokale zostały nabyte w okresie listopad-grudzień 2010 r. Nabycie zostało dokonane od dewelopera. Przedmiotem nabycia były lokale mieszkalne wraz z udziałem we własności części wspólnych budynku oraz udziałem w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, na której położony jest budynek. Każdorazowo w akcie notarialnym sprzedaży zaznaczono, że wydanie lokalu już nastąpiło (czyli wydanie lokalu miało miejsce najpóźniej w dniu podpisania aktu notarialnego). Lokale te nadal znajdują się w stanie deweloperskim.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy sprzedaż lokali (wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie wieczystego użytkowania gruntu) dokonana po upływie 2 lat od zakupu (podpisania aktu notarialnego sprzedaży lokalu) będzie czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokali mieszkalnych po upływie 2 lat od nabycia (podpisania aktu notarialnego) będzie czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług.
Spółka stwierdziła, iż w przedmiotowej sprawie przede wszystkim konieczne jest ustalenie, czy doszło do pierwszego zasiedlenia i ewentualnie kiedy. Po powołaniu treści art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług podniosła, że zasadniczo do pierwszego zasiedlenia dochodzi przy pierwszym zakupie nieruchomości (np. od dewelopera). Wskazała, że w definicji pierwszego zasiedlenia brak jest jakiegokolwiek zastrzeżenia, które świadczyłoby o tym, że data tego zasiedlenia zależy od faktycznego użytkowania przez nabywcę nabytej nieruchomości. Ponadto w powołanym przepisie uznano, że budynek (budowla, itp.) ma być oddany pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, czyli nabywca niekoniecznie musi być użytkownikiem. Na potwierdzenie swego stanowiska wskazała interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r. nr IPPP1-443-357/11-4/PR, której fragment powołała. Stwierdziła, że skoro pierwsze zasiedlenie nastąpiło najpóźniej z chwilą podpisania aktu notarialnego nabycia (gdyż poświadczono w nim fakt oddania przez dewelopera lokalu do używania), a od tego czasu minęły 2 lata, sprzedaż lokalu jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części np. lokalu mieszkalnego przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Nieruchomość, w tym lokal mieszkalny, nie musi być faktycznie zamieszkana, lecz winna być przejęta przez nabywcę (użytkownika) do użytkowania. Wydanie budynków, budowli lub ich części nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegającej opodatkowaniu. Wystarczającą zatem przesłanką jest objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel. Oznacza to, że budynki, budowle lub ich części nie muszą zostać faktycznie zamieszkane przez nabywcę, aby były oddane do użytkowania.
Na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.
Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Natomiast w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka planuje dokonać dostawy lokali mieszkalnych nabytych w dniu 13 września 2010 r. oraz w okresie listopad-grudzień 2010 r. od dewelopera wraz z udziałem we własności części wspólnych budynku oraz udziałem w prawie użytkowania wieczystego. Każdorazowo w akcie notarialnym zaznaczono, że wydanie lokalu już nastąpiło (czyli wydanie lokalu miało miejsce najpóźniej w dniu podpisania aktu notarialnego). Lokale te nadal znajdują się w stanie deweloperskim.
Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że transakcja zbycia przedmiotowych lokali mieszkalnych będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, skoro pomiędzy pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy (wydanie lokali miało miejsce najpóźniej w dniu podpisania aktu notarialnego) a planowaną sprzedażą upłyną – jak wskazała Spółka - 2 lata, a z treści wniosku nie wynika aby Spółka ponosiła nakłady na ich ulepszenie.
Wobec powyższego - przy uwzględnieniu treści art. 29 ust. 5 ustawy i § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia - zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu związanego z tymi lokalami będzie również podlegało zwolnieniu od podatku.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.