ILPP2/443-111/11-2/BA
Interpretacja indywidualna
z dnia 15 kwietnia 2011 r.
Artykuły przypisane do interpretacji
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1494 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu 17 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest:
prawidłowe – dla usług związanych z konserwacją i naprawą urządzeń grzewczych,
nieprawidłowe – dla usług związanych z przeglądem urządzeń grzewczych.
UZASADNIENIE
W dniu 17 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z przeglądem, konserwacją i naprawą urządzeń grzewczych.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca wykonuje działalność w zakresie przeglądu, konserwacji i naprawy urządzeń grzewczych określonych symbolem PKWiU 33.12.Z. Ww. usługi dotyczą w większości obsługi budownictwa mieszkaniowego oznaczone symbolem PKOB-11 w lokalach mieszkalnych i budynkach mieszkalnych oraz w kotłowniach należących do Spółdzielni czy wspólnot mieszkaniowych. Wszystkie świadczone przez Zainteresowanego usługi ww. zakresie wiążą się z wystawieniem faktur VAT na odbiorców indywidualnych, bądź na spółdzielnie, czy wspólnoty mieszkaniowe. W latach poprzednich zgodnie z wydanym przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego postanowieniem oraz zgodnie z indywidualną interpretacją Ministra Finansów nr ILPP1/443-180/08-2/AK z dnia 8 maja 2008 r. stosowana była na ww. usługi stawka podatku VAT 7%. W bieżącym roku, w związku z nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług Zainteresowany zwraca się z prośbą o ponowne wydanie interpretacji ww. przepisu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zgodnie z obowiązującym w 2011 r. ustawą o podatku od towarów i usług Zainteresowany może stosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% na usługi w zakresie przeglądu, konserwacji i naprawy urządzeń grzewczych w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym sklasyfikowanym w dziale PKOB-11 oraz PKOB 12 z wyłączeniem lokali użytkowych...
Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, wykonywane przez niego usługi w zakresie przeglądów, konserwacji i napraw urządzeń grzewczych w lokalach mieszkalnych i budynkach mieszkalnych oraz w kotłowniach będących własnością spółdzielni bądź wspólnot mieszkaniowych sklasyfikowanych w dziale PKOB-11 oraz PKOB-12 z wyłączeniem lokali użytkowych są objęte obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie stawki podatku jest:
prawidłowe – dla usług związanych z konserwacją i naprawą urządzeń grzewczych,
nieprawidłowe – dla usług związanych z przeglądem urządzeń grzewczych.
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).
Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.
Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:
budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m#178;,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m#178;.
Zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), obowiązującego do dnia 5 kwietnia 2011 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:
towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
robót konserwacyjnych dotyczących:
obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.
Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 rozporządzenia).
Na mocy § 7 ust. 3 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.
W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje działalność w zakresie przeglądu, konserwacji i naprawy urządzeń grzewczych. Ww. usługi dotyczą w większości obsługi budownictwa mieszkaniowego oznaczone symbolem PKOB-11 w lokalach mieszkalnych i budynkach mieszkalnych oraz w kotłowniach należących do spółdzielni, czy wspólnot mieszkaniowych. Wszystkie świadczone przez Zainteresowanego usługi wiążą się z wystawieniem faktur VAT na odbiorców indywidualnych, bądź na spółdzielnie czy wspólnoty mieszkaniowe.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.
Z regulacji art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Należy wskazać, iż w myśl § 3 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836 ze zm.), naprawa główna to remont polegający na wymianie co najmniej jednego elementu budynku, z kolei naprawa bieżąca to okresowy remont elementów budynków, który ma na celu zapobieganie skutkom zużycia tych elementów i utrzymanie budynku we właściwym stanie technicznym. Natomiast z zapisu § 3 pkt 4 tego rozporządzenia wynika, iż konserwacja to wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku.
W konsekwencji powyższego, biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan prawny należy stwierdzić, że naprawa urządzeń grzewczych w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, opodatkowana jest stawką podatku w wysokości 8%, na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.
Natomiast konserwacja urządzeń grzewczych, spełnia definicję robót konserwacyjnych, zawartą w § 7 ust. 2 rozporządzenia. Tym samym, roboty konserwacyjne dotyczące napraw urządzeń grzewczych opodatkowane są stawką podatku w wysokości 8%, stosownie do powołanego przepisu § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 z uwzględnieniem § 7 ust. 3 rozporządzenia.
Z informacji zawartych we wniosku wynika także, że Wnioskodawca świadczy usługi przeglądu urządzeń grzewczych.
Zgodnie z § 10 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, pomieszczenia w budynku przeznaczone do wspólnego użytkowania oraz elementy i urządzenia stanowiące wyposażenie budynku użytkowane intensywnie lub narażone na uszkodzenia powinny być objęte przeglądami co najmniej dwa razy w roku oraz poddawane odpowiedniej konserwacji.
Natomiast w myśl § 10 ust. 2 ww. rozporządzenia, częstotliwość przeglądów, o których mowa w ust. 1, powinna być ustalona przez właściciela budynku.
Zakres robót konserwacyjnych, o których mowa w ust. 1, powinien być ustalany na podstawie wyników przeglądów oraz potrzeb zgłoszonych przez użytkowników lokali (§ 10 ust. 3 ww. rozporządzenia).
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż usługi polegające na przeglądzie urządzeń grzewczych stanowią odrębne świadczenie od usług naprawy i konserwacji. Ponadto usługi przeglądów nie zostały wymienione w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług (art. 43 ust. 12), ani rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (§ 7 ust. 1). Zatem podlegają one opodatkowaniu wg stawki 23% na podstawie art. 41 ust 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.
Ponadto, ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego. W związku z tym, należy posłużyć się definicją zawartą w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.). Zgodnie z § 3 pkt 14 ww. rozporządzenia, lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Z kolei, pomieszczeniem technicznym jest pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12 cyt. rozporządzenia).
W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kotłownia nie stanowi lokalu użytkowego, lecz jest pomieszczeniem technicznym.
Reasumując, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi polegające na konserwacji i naprawie urządzeń grzewczych w lokalach i budynkach mieszkalnych oraz usługi związane z konserwacją kotłowni (mieszczących się w budynkach mieszkalnych) w spółdzielniach i wspólnotach mieszkaniowych, sklasyfikowane w dziale PKOB-11 oraz PKOB 12 z wyłączeniem lokali użytkowych, są opodatkowane obniżoną do 8% stawką podatku VAT. Natomiast przegląd urządzeń grzewczych podlega opodatkowaniu stawką podstawową tj. 23%, gdyż przepis nie ustanawia dla tych czynności stawki preferencyjnej.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Informuje się, że od dnia 6 kwietnia 2011 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
