• Interpretacja indywidualn...
  15.11.2024

ITPP1/443-1037/12/TS

Interpretacja indywidualna
z dnia 28 listopada 2012 r.

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 1494 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 28 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku za opłaty uprawniające do wstępu i korzystania z parku rozrywki – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 2 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku za opłaty uprawniające do wstępu i korzystania z parku rozrywki.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą od 15 czerwca 2012 r., jako czynny podatnik VAT, zarejestrowaną w PKD pod numerem 93.29.Z „Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna”. W ramach tak zarejestrowanej działalności prowadzi Pan park linowy i plac zabaw dla dzieci, w którym udostępnione są różnorodne atrakcje związane głównie z rekreacją. Park, jak sama nazwa wskazuje, znajduje się na obszarze zadrzewionym, jego warunki wykorzystane są do zamontowania różnych obiektów, przyrządów do uprawiania sportów, wypoczynku i zabaw rekreacyjnych o różnych rodzajach trudności. Odwiedzający klienci kupują bilet wstępu, który uprawnia tylko i wyłącznie do wstępu na teren parku, gdzie można zapoznać się z poszczególnymi atrakcjami, stopniem ich trudności, a nawet usiąść, odpocząć i poprzyglądać się jak inni korzystają z poszczególnych obiektów. Dopiero dokonując wyboru odpowiedniego obiektu, z jakiego będą korzystać, klienci wykupują dodatkowy bilet – już za korzystanie. Zdarzają się przypadki, że odwiedzający park nie korzystają z żadnych obiektów.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w parku można skorzystać z czterech podstawowych atrakcji, tj. trasy szkoleniowej, dziecięcej, trasy średniej oraz trudnej. Na ww. trasy, w zależności od stopnia ich trudności składają się następujące elementy: makarony, kładka prosta, linki szeregowe, huśtawka belka, most trzylinowy, skok tarzana, tyrolska, kłoda, platformy H, korale, rozrywające linie, wagi, most dwulinowy, kołki, strzemiona, belki szeregowe, kładka zygzak, belki równoległe, V wielokrotne, belka V, most zwodzony, siatka pionowa, surfem, palisada, skok indiański, siatka tunel, drabinki, skoki kaskadowe, siatka V, ścianki przenikające. W parku można skorzystać również z 200-metrowego zjazdu tyrolskiego. Dla najmłodszych dzieci na terenie parku znajduje się plac zabaw, w skład którego wchodzą: huśtawki, bujaki, zjeżdżalnia z gumy oraz piaskownice.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy opisane usługi są właściwie opodatkowane stawką VAT: bilet wstępu do parku w wysokości 8%, a bilet za korzystanie z usług parku w wysokości 23%...
Pana zdaniem, świadczenie usług w zakresie sprzedaży biletu wstępu z uwagi na to, że zostały czynności te wymienione w pozycji 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług jako pozostałe usługi związane z rekreacją – upoważnia do stosowania stawki w wysokości 8% dla biletów wstępu do parku. Z art. 41 ust. 2 ustawy oraz zał. nr 3 ustawy wynika, że od dnia 1 stycznia 2011 r. obniżoną stawką podatku w wysokości 8% objęte zostały między innymi usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne oraz pozostałe usługi związane z rekreacją (poz. 186 i 183 załącznika nr 3 do ustawy). W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że jeżeli ustawodawca ograniczył obniżoną stawkę do samego „wstępu”, to już korzystanie z poszczególnych form atrakcji parku nie podlega tej stawce, czyli opodatkowane jest stawką 23%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.
Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%:
pod poz. 183 wskazano na „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne (bez względu na symbol PKWiU),
pod pozycją 186 – „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” (bez względu na symbol PKWiU).
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do m.in. parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi park linowy i plac zabaw dla dzieci, w którym udostępnione są różnorodne atrakcje związane z rekreacją. Odwiedzający klienci mogą wykupić bilet wstępu, uprawniający tylko i wyłącznie do wstępu na teren parku, gdzie można zapoznać się z poszczególnymi atrakcjami. Dopiero dokonując wyboru odpowiedniego obiektu, z jakiego będą korzystać, klienci wykupują dodatkowy bilet.
Biorąc powyższe pod uwagę należy zauważyć, iż w obowiązującym od 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 2011. 77. 1), wskazano, iż usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
W art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano natomiast, że ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
W myśl art. 32 ust. 3 ww. rozporządzenia, ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.
Powołane rozporządzenie Rady Nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady Nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Art. 32 ww. rozporządzenia definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak np. spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi czy do parków rozrywki. Zdaniem tut. organu, z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż mamy do czynienia z usługami świadczonymi przez park rozrywki (park linowy oraz plac zabaw wraz z całym wyposażeniem).
Należy następnie zauważyć, iż ustawodawca nie określił form ani kategorii „wstępu”, które objął obniżoną stawką podatku. Pod pojęciem „wstępu”, określonym w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl) rozumieć należy „możliwość wejścia gdzieś”.
Powyższe rozumienie „wstępu” nie jest jednak równoznaczne z możliwością korzystania z dostępnych w danym miejscu urządzeń. Opłata za wstęp jest opłatą wnoszoną przez np. kibica, co do zasady, za uczestniczenie w imprezie sportowej poprzez oglądanie (uczestnictwo bierne).
Zauważyć należy, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca sprzedaje bilety wstępu uprawniające wyłącznie do wejścia na teren parku oraz dodatkowe bilety już za korzystanie z dostępnych tam obiektów (np. tras).
Jak wyjaśniono powyżej, pojęcia usług w zakresie wstępu do parków rozrywki (o którym mowa w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy) nie można utożsamiać z pojęciem „biletu wstępu”, uprawniającym do korzystania z dostępnych urządzeń (atrakcji). Usługi wstępu do tego typu miejsc obejmują, zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Pobrana opłata dotyczy samego wstępu do niego.
Biorąc tym samym pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca postępuje prawidłowo opodatkowując opłaty pobierane za bilety wstępu do parku rozrywki stawką podatku w wysokości 8%, zaś opłaty za korzystanie z poszczególnych atrakcji parku – stawką podatku w wysokości 23% (art. 41 ust. 1 ustawy).
Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jednak za nieprawidłowe, bowiem możliwość zastosowania stawki obniżonej w przedstawionej sprawie wynika wyłącznie z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, a nie jak wskazał we własnym stanowisku Wnioskodawca – również z poz. 186 tego załącznika.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Szukaj: Filtry
Ładowanie ...