IPTPP2/443-129/11-2/IR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Archiwum działa na mocy przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673 z późn. zm.) oraz statutu. Zgodnie z art. 23 cyt. ustawy działalność archiwalna obejmuje gromadzenie, ewidencjonowanie, przechowywanie, opracowanie, zabezpieczenie i udostępnianie materiałów archiwalnych oraz prowadzenie działalności informacyjnej. Szczegółowe zadania i zakres działania Archiwum określa § 5 ust.1 i 2 statutu.
Zgodnie z § 5 ust.1 statutu, do zadań Archiwum należy:
Kształtowanie państwowego zasobu archiwalnego i nadzór nad nim,
Przejmowanie, przechowywanie i zabezpieczanie materiałów archiwalnych,
Ewidencjonowanie i opracowywanie materiałów archiwalnych,
Udostępnianie materiałów archiwalnych, a w szczególności:
udostępnianie materiałów archiwalnych w pracowni naukowej,
wydawanie uwierzytelnionych odpisów, wypisów, wyciągów i reprodukcji przechowywanych materiałów archiwalnych a także zaświadczeń na podstawie tych materiałów,
udzielanie informacji o zasobie i udostępnianie archiwalnych pomocy ewidencyjno- informacyjnych,
wypożyczanie reprodukcji materiałów archiwalnych poza teren Archiwum w ramach wymiany międzyarchiwalnej oraz do celów wystawienniczych,
Prowadzenie działalności naukowej i wydawniczej,
Prowadzenie działalności informacyjnej i popularyzacyjnej o materiałach archiwalnych i archiwach,
Prowadzenie rejestru niepaństwowego zasobu archiwalnego,
Wydawanie uwierzytelnionych wypisów, odpisów, wyciągów i reprodukcji przechowywanych materiałów archiwalnych oraz zaświadczeń na podstawie tych materiałów,
Prowadzenie spraw w zakresie przechowywania dokumentacji o czasowym okresie przechowywania zlikwidowanych przedsiębiorców i pracodawców.
Zgodnie z § 5 ust. 2 statutu - oprócz działalności podstawowej Archiwum wykonuje usługi archiwalne w zakresie:
prowadzenia kwerend w zasobie archiwalnym,
kopiowania materiałów archiwalnych dla potrzeb udostępniania materiałów archiwalnych,
przetwarzania i przekazywania danych przy użyciu systemów teleinformatycznych lub informatycznych nośników danych,
konserwacji materiałów archiwalnych.
Centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych (art. 18 ust.1 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r.), który koordynuje działalność archiwalną na terenie Państwa (art. 21 ust.1 pkt 1 ww. ustawy). Działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego prowadzi państwowa sieć archiwalna, którą tworzą archiwa państwowe (art. 22 ust.1 pkt 1 ww. ustawy).
Zgodnie z § 7 ust.1 statutu Archiwum, zasób Archiwum stanowią materiały archiwalne powstałe w wyniku działalności organów administracji rządowej oraz innych państwowych jednostek organizacyjnych, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych samorządowych jednostek organizacyjnych z terenu właściwości działania Archiwum, a także jego zasób historyczny.
Archiwum jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych nie posiadającą osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa, rozliczająca się z budżetem państwa metodą brutto. Zadania Archiwum określone w § 5 ust. 1 statutu wykonywane są nieodpłatnie. Archiwum nie pobiera również opłat z tytułu wstępu i udostępniania przechowywanych materiałów. Za usługi archiwalne wynikające z § 5 ust. 2 statutu, Archiwum pobiera opłaty według cennika ustalonego przez Dyrektora Archiwum. Otrzymywane opłaty przekazywane są w całości na dochody budżetowe Państwa.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy opłaty uzyskiwane przez Archiwum z tytułu wykonywanych kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum - w całości odprowadzane na dochody budżetowe Państwa - podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty uzyskiwane z tytułu wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum - odprowadzane w całości na dochody budżetowe Państwa - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W omawianej sprawie następuje wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane i nie dotyczą one czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Archiwum jest urzędem obsługującym organy władzy publicznej (art. 18, 21, 22, 23 i 24 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach), realizującym zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa (ustawa j.w. i statut), dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Opłaty otrzymywane w związku z realizacją wniosków o kwerendę, czy reprodukcję materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum, ściśle wywodzą się z działalności statutowej i nie są to czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Zatem, mając na uwadze stan faktyczno-prawny, opłaty, o których mowa w niniejszym wniosku, nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Z kolei, art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Unormowanie to jest zgodne z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1), który stwierdza, iż krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia „organów władzy publicznej”. Należy wskazać, iż ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) jednoznacznie rozdziela organy władzy publicznej od innych jednostek sektora finansów publicznych (art. 9 ww. ustawy).
Art. 9 pkt 1 i 3 ustawy o finansach publicznych stanowi, iż sektor finansów publicznych tworzą m.in. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały oraz jednostki budżetowe.
Z powyższego przepisu wynika, że organy władzy publicznej tworzą m.in. organy władzy rządowej.
Zgodnie z art. 11 ustawy o finansach publicznych:
Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.
Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany "planem finansowym jednostki budżetowej".
Z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673 ze zm.) wynika z kolei, iż państwowy zasób archiwalny oraz niepaństwowy zasób archiwalny tworzy narodowy zasób archiwalny.
Nadzór nad narodowym zasobem archiwalnym sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego za pośrednictwem Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych (art. 4 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach).
Na podstawie art. 18 ust. 1 cyt. ustawy, centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. Działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego prowadzi państwowa sieć archiwalna, którą tworzą m.in. archiwa państwowe (art. 22 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy).
Zgodnie z art. 24 ust. 1-3 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, archiwa państwowe tworzy i likwiduje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze rozporządzenia, na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. Archiwa państwowe podlegają Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych. Działalnością archiwów państwowych kierują zaś dyrektorzy powoływani przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych.
Na podstawie art. 28 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, do zakresu działania archiwów państwowych należy w szczególności:
kształtowanie państwowego zasobu archiwalnego;
(uchylony)
ewidencja, przechowywanie, opracowanie, zabezpieczenie i udostępnianie materiałów archiwalnych należących do ich zasobu archiwalnego;
kontrola postępowania z materiałami archiwalnymi wchodzącymi do państwowego zasobu archiwalnego w archiwach zakładowych, w składnicach akt oraz jednostkach organizacyjnych z powierzonym zasobem archiwalnym;
wydawanie uwierzytelnionych odpisów, wypisów, wyciągów i reprodukcji przechowywanych materiałów, a także zaświadczeń na podstawie tych materiałów;
prowadzenie prac naukowych oraz wydawniczych w dziedzinie archiwistyki i dziedzin pokrewnych;
popularyzacja wiedzy o materiałach archiwalnych i archiwach oraz prowadzenie działalności informacyjnej;
wykonywanie zadań określonych w ustawie lub w odrębnych przepisach.
Art. 16 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach stanowi, iż materiały archiwalne udostępnia się jednostkom organizacyjnym i obywatelom dla potrzeb nauki, kultury, techniki oraz gospodarki. Udostępnianie materiałów archiwalnych dla powyższych potrzeb jest bezpłatne.
Archiwa państwowe w myśl art. 16 ust. 2a ww. ustawy, wykonują usługi archiwalne w zakresie wyszukiwania, prowadzenia kwerend, kopiowania, przetwarzania i przekazywania danych przy użyciu systemów teleinformatycznych lub informatycznych nośników danych oraz konserwacji materiałów archiwalnych na potrzeby, o których mowa w ust. 1. Archiwa państwowe mogą również prowadzić działalność usługową, polegającą na przechowywaniu, kopiowaniu i konserwacji dokumentacji o czasowym okresie przechowywania, w tym dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców.
Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku Archiwum pobiera opłaty z tytułu wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum - odprowadzane w całości na dochody budżetowe Państwa.
W świetle opisanych wcześniej przepisów zasadnicze znaczenie ma ustalenie, czy Archiwum Państwowe jest organem władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z cytowanymi przepisami ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, Archiwum Państwowe podlega Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych, który jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego. Archiwa państwowe tworzą państwową sieć archiwalną, która prowadzi działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego.
Archiwum jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych, nieposiadającą osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa. Zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych, jednostki budżetowe pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Z powyższego wynika, iż organem władzy publicznej jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, natomiast Archiwum Państwowe jest urzędem obsługującym ww. organ władzy publicznej. Ażeby Archiwum nie było uznane za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, musi jednak spełniać także warunek, że realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami, dla realizacji których zostało powołane.
Archiwum wykonuje usługi archiwalne w zakresie wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych, stanowiących zasób archiwum państwowego. Opisane zadania wynikają ze statutu Archiwum (§ 5 ust. 2), na podstawie którego działa jednostka budżetowa, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Wskazane usługi wchodzą w zakres usług archiwalnych, o których mowa w art. 16 ust. 2a ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Archiwum Państwowe w świetle przepisów tej ustawy zostało powołane do realizacji tych zadań. Pobierając opłaty w związku ze świadczeniem usług archiwalnych odprowadza je w całości na rachunek dochodów budżetu państwa.
Archiwum, w przypadku świadczonych usług archiwalnych, opisanych we wniosku jest urzędem obsługującym organ władzy publicznej, który realizuje zadanie nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany. Archiwum nie wykonuje tych czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, zatem nie będzie miało tutaj zastosowanie wyłączenie wskazane w treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
W konsekwencji, skoro z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotowe usługi nie są świadczone na podstawie umów cywilnoprawnych, Archiwum świadcząc usługi archiwalne w zakresie wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych, stanowiących zasób archiwum państwowego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z czym opłaty uzyskiwane z tytułu wykonywania kwerend i reprodukcji materiałów archiwalnych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Archiwum należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Archiwum i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.