ILPP4/443-651/11-2/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie naprawy oraz dzierżawy wagonów towarowych. W ramach tej działalności, na podstawie podpisanej umowy z firmą polską została wyrażona zgoda na poddzierżawę tych wagonów przez Zainteresowanego innym podmiotom. Zgodnie z umową wagony te zostały przez Spółkę wydzierżawione firmie niemieckiej. Umowa została podpisana na okres powyżej 24 miesięcy. Wagony przekroczyły granicę polsko -niemiecką w marcu 2010 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w przypadku, gdy Zainteresowany będzie wydzierżawiał wagony towarowe firmie niemieckiej po upływie 24 miesięcy od daty ich przemieszczenia na terytorium Niemiec – będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów...
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie on zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Zgodnie z treścią ust. 3, „za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa”. Ponieważ wydzierżawione firmie niemieckiej wagony nie są własnością Spółki, a jedynie są przez nią użytkowane na podstawie umowy dzierżawy, uważa ona, że nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Analiza powyższego przepisu wskazuje, że dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania odpłatnej dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 13 ust. 3 ustawy.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zatem z przepisu art. 13 ust. 3 ustawy wynika, że za odpłatną dostawę towarów należy uznać również przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów, które stanowią część majątku jego przedsiębiorstwa na terytorium innego państwa członkowskiego, przy czym towary te mają nadal służyć działalności jego przedsiębiorstwa. Z definicji tej wynika, że czynność opodatkowania wystąpi jedynie w sytuacji przemieszczeń dokonywanych przez lub na rzecz podatników. Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy.
I tak na podstawie art. 13 ust. 4 pkt 7 ustawy, przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika.
Stosownie do regulacji przepisu art. 13 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zawarła umowę dzierżawy wagonów od kontrahenta krajowego. W ramach tej umowy została wyrażona zgoda na poddzierżawę tych wagonów przez Zainteresowanego innym podmiotom. Wnioskodawca zgodnie z umową wydzierżawił przedmiotowe wagony firmie niemieckiej na okres powyżej 24 miesięcy. Wagony przekroczyły granicę polsko-niemiecką w miesiącu marcu 2010 r.
Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przedmiotowej transakcji nie będzie można, po upływie 24 miesięcy, uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdyż opisane we wniosku wagony nie są własnością Spółki, co zgodnie z treścią art. 13 ust. 3 ustawy stanowi warunek konieczny do uznania przemieszczenia towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę.
Zatem w przypadku, gdy Zainteresowany będzie wydzierżawiał wagony towarowe firmie niemieckiej, nie będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, po upływie 24 miesięcy od daty ich przemieszczenia na terytorium Niemiec.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.