ITPP2/443-846a/11/EK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 22 sierpnia i 15 września 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dokonywanej z Niemiec do magazynu w Czechach oraz momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 22 sierpnia i 15 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy towarów dokonywanej z Niemiec do magazynu w Czechach oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.
W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniach, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Spółka importuje towar z Chin, dokonuje odprawy celnej w Hamburgu lub Rotterdamie, a następnie towar ten przywozi do magazynu w Polsce, skąd dostarcza towar do krajów Unii Europejskiej. Zamierza podpisać kontrakty z firmami z UE (Czechy, Węgry, Słowacja), dotyczące dostaw towarów na teren ww. krajów. Dostawa będzie przebiegała w następujący sposób:
Spółka wywiezie oclony towar (z Hamburga) do Czech, do magazynu prowadzonego przez firmę A, transportem zorganizowanym przez tę firmę. Firma A, na potrzeby ostatecznego odbiorcy (M), będzie przechowywała i przepakowywała towar,
dostawca towarów jest jego właścicielem do momentu przekazania go ostatecznemu odbiorcy w Czechach (M),
odbiorca (M), w miarę potrzeb, będzie pobierał towar z magazynu, przesyłając informacje do dostawcy - ile towarów zostało pobrane,
odbiorca (M) będzie płacił prowadzącemu magazyn (A) za wynajem magazynu (w ramach podpisanej między nimi umowy),
w miarę potrzeb Spółka będzie uzupełniała magazyn,
odbiorca (M) jest podatnikiem VAT zindentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.
Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zidentyfikowanym na potrzeby dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i będzie prowadziła ewidencję, o której mowa w art. 20a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054). Kontrahent, na rzecz którego będzie przemieszczany towar, będzie obowiązany wykazać to przemieszczenie w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, sformułowano następujące pytanie:
Gdzie i kiedy należy opodatkować te transakcje...
Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, powołującego treść art. 13 ust. 3 oraz art. 20a ust. 1 (błędnie określony jako art. 20 ust. 1) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), transakcje te należy wykazać w Polsce jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, z chwilą dostawy towarów ostatecznemu odbiorcy – wyprowadzenia ich z magazynu konsygnacyjnego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:
odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W ust. 2 powołanego artykułu podano, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.
Zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:
poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.
W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (art. 22 ust. 4 ustawy).
Przepis art. 13 ust. 1 ustawy stanowi, że przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
W myśl art. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 13 ust. 3 ustawy).
Na mocy ust. 6 ww. artykułu, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b.
W myśl ust. 2 ww. artykułu, w przypadku gdy przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
Zgodnie z art. 20a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.
W myśl ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:
przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;
podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zidentyfikowanym na potrzeby dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Importuje towar z Chin, dokonuje odprawy celnej w Hamburgu lub Rotterdamie, następnie przywozi ten towar do magazynu w Polsce, skąd dostarcza go do krajów Unii Europejskiej. Zamierza podpisać kontrakty z firmami z UE na dostawę towarów. Spółka wywiezie oclony towar (z Hamburga) do Czech do magazynu prowadzonego przez firmę A, transportem zorganizowanym przez tę firmę. Firma A na potrzeby ostatecznego odbiorcy będzie przechowywała i przepakowywała towar. Spółka będzie właścicielem towaru do momentu przekazania go ostatecznemu odbiorcy w Czechach. Odbiorca, stosownie do potrzeb, będzie pobierał towar z magazynu, przysyłając informację – ile towaru pobrano. Odbiorca będzie obowiązany wykazać dokonane dla niego przemieszczenie w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.
Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro dostawa towarów do magazynu w Czechach nie będzie dokonywana z terytorium Polski, lecz z terytorium Niemiec, to nie może ona zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, gdyż nie stanowi żadnej z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy, w tym wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Wobec powyższego przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak również aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, nie regulują kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej transakcji.
Końcowo informuje się, iż w kwestii dotyczącej możliwości stosowania uproszczeń przewidzianych dla transakcji dokonywanych przez magazyn konsygnacyjny oraz obowiązku rejestracji i rozliczenia podatku w Czechach, wydano postanowienie nr ITPP2/443-846b/11/EK.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.