ILPP1/443-919/09/11-S/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Po 145/10 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1081/10 – stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2009 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 31 lipca 2009 r., Biura KIP w Lesznie 4 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2009 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 26 sierpnia 2009 r., Biura KIP w Lesznie 27 sierpnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji, reklamy oraz promocji – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 31 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji, reklamy oraz promocji. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 sierpnia 2009 r. o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Spółka z o.o. (dalej „Spółka”) jest głównym dystrybutorem wyrobów czekoladowych produkowanych przez A oraz B. W rzeczywistości zatem, wyroby produkowane przez A oraz B są kupowane przez Spółkę, która pełni funkcje dystrybucyjne, a następnie są sprzedawane kolejnym podmiotom. W związku z dystrybucją przez Spółkę wyrobów produkowanych przez A oraz B dochodzi do wydań – przez Wnioskodawcę – wyrobów czekoladowych.
Zainteresowany ponosi wydatki związane z reprezentacją, reklamą, promocją, a mianowicie:
na cele reprezentacji i reklamy Spółka wydaje – jako dystrybutor – wyroby cukiernicze (np. czekolady z orzechami, bakaliami, bombonierki, mleczko waniliowe, galaretki itp.).
Wyroby te otrzymują bezpłatnie kontrahenci Spółki, tj. hurtownie, sklepy itp., które zaopatrują się w towar w Spółce. Celem tego działania jest generalnie zachęcenie tych jednostek do nabywania wyrobów Spółki. Przekazywane produkty są też przeznaczone na poczęstunek klientów sklepów i hurtowni oraz na otwarte degustacje w sklepach i hurtowniach, na otwartych wystawach i ekspozycjach w tych jednostkach. Spółka wydaje te wyroby również na branżowych imprezach targowych.
na cele promocji Spółka wydaje wcześniej nabyte towary (np. aparaty fotograficzne, koszulki, kawa, ręczniki, proszki do prania itp.).
Działania promocyjne są również skierowane do kontrahentów Spółki, m. in. hurtowni i sklepów, które nabywają wyroby Spółki. Z regulaminów promocji wynika najczęściej, że nagroda (np. aparat fotograficzny) będzie wydany kontrahentowi biorącemu udział w promocji, gdy nabędzie on od Spółki towar w określonej ilości (np. 100 kartonów jajek czekoladowych) i dalej go odsprzeda. Warto podkreślić, że wydanie nagrody następuje zawsze na podstawie regulaminów, w których ustalane są zasady wydawania produktów promocyjnych.
Spółka wystawia faktury wewnętrzne VAT i opodatkowuje podatkiem od towarów i usług wydanie wyrobów (których Spółka jest dystrybutorem) oraz nabytych towarów na cele reprezentacji, reklamy oraz promocji.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Spółka powinna opodatkowywać od dnia 1 czerwca 2005 r. podatkiem od towarów i usług wydanie własnych wyrobów oraz nabytych towarów na cele reprezentacji i reklamy oraz promocji w przypadkach opisanych wyżej...
Zdaniem Wnioskodawcy, niewątpliwym jest, że celem powyższych działań reklamowych i promocyjnych jest zachęcenie dotychczasowych kontrahentów Spółki do bardziej aktywnej sprzedaży wyrobów Spółki. Równocześnie wydawanie wyrobów Spółki na cele reprezentacji służyło polepszeniu i utrzymaniu dobrych biznesowych stosunków z dotychczasowymi nabywcami wyrobów Spółki, a także służyło nawiązaniu dobrych relacji z nowymi ewentualnymi nabywcami tych wyrobów. Zatem bezspornym jest, że czynności realizowane w ramach reklamy i promocji, zaliczane przecież w podatkach dochodowych do kosztów uzyskania przychodów oraz reprezentacji, mimo ich wyłączenia z katalogu kosztów uzyskania przychodów, w swej istocie związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jako ponoszone w celu uzyskania przychodów w ramach tego przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny,
– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Natomiast ust. 3 tego przepisu mówi, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
W ocenie Spółki, od dnia 1 czerwca 2005 r., z uwagi na zmianę art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (i pominięcie w nim fragmentu wskazującego na opodatkowanie również czynności przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem), wszelkie czynności nieodpłatnego przekazania przez Spółkę towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, czyli w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np. w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, promocji, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej) – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż przedmiotu opodatkowania nie można domniemywać, jeżeli ustanowione w tym zakresie przepisy w żaden sposób tego przedmiotu nie określają. Zatem, obecnie (z uwagi na zmianę treści ust. 3 odwołującego się do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT) żaden przepis art. 7 ustawy o VAT nie wskazuje (chociażby pośrednio, jak było to do dnia 31 maja 2005 r.), że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, czego skutkiem jest pozostawanie tych czynności poza regulacją ustawy o VAT, jako czynności nieopodatkowanych.
W świetle powyższego, ze znowelizowanych przepisów art. 7 ustawy o VAT wynika, że nie podlega od dnia 1 czerwca 2005 r. opodatkowaniu nieodpłatne:
przekazywanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, w tym również na cele reprezentacji i reklamy oraz promocji przedsiębiorstwa Spółki wszelkich towarów (w tym również drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o każdej wartości i próbek),
zużycie towarów w ramach prowadzenia przedsiębiorstwa, w tym na cele reprezentacji i reklamy.
Wnioskodawca na poparcie swojego stanowiska powołuje następujące wyroki:
WSA w Warszawie z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1255/07,
NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt l FSK 600/07,
WSA w Warszawie z dnia 17 marca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2075/2007,
WSA we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt l SA/Wr 152/2007,
WSA w Krakowie z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt l SA/Kr 1113/2008,
WSA w Olsztynie z dnia 13 marca 2008 r., sygn. akt l SA/Ol 53/2008,
WSA w Rzeszowie z dnia 14 lutego 2008 r., sygn. akt l SA/Rz 875/2007,
WSA w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 3371/2008.
Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanego, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 23 października 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP1/443-919/09-3/AW, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.
W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), nieodpłatne przekazanie towarów przez Spółkę w ramach akcji reprezentacyjnych, reklamowych oraz promocyjnych stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu. Opodatkowaniu nie podlega natomiast – bez względu na istnienie prawa do odliczenia – przekazanie towarów wskazanych w art. 7 ust. 3-7 ustawy o VAT, tj. towarów uznanych za prezenty o małej wartości, próbki oraz drukowane materiały reklamowe i informacyjne.
Pismem z dnia 6 października 2009 r. (data wpływu 12 listopada 2009 r.) Spółka wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2009 r. nr ILPP1/443-919/09-3/AW.
W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 9 grudnia 2009 r. nr ILPP1/443/W -133/09-2/HMW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.
W związku z powyższym, Spółka wniosła w dniu 11 stycznia 2010 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Po rozpoznaniu sprawy Sąd wydał wyrok w dniu 11 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Po 145/10, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.
Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.
Wyrokiem z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1081/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 maja 2010 r., sygn. akt l SA/Po 145/10 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1081/10 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Przez dostawę towarów rozumie się również – zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek – art. 7 ust. 3 ustawy.
Z literalnego brzemienia art. 7 ust. 2 ustawy wynika wprost, że odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 – czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem – zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania – jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.
Należy zatem uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem.
Z opisu sprawy wynika, iż Spółka z o.o. jest głównym dystrybutorem wyrobów czekoladowych produkowanych przez A oraz B. W rzeczywistości zatem, wyroby produkowane przez A oraz B są kupowane przez Spółkę, która pełni funkcje dystrybucyjne, a następnie są sprzedawane kolejnym podmiotom. W związku z dystrybucją przez Spółkę wyrobów produkowanych przez A oraz B dochodzi do wydań – przez Wnioskodawcę – wyrobów czekoladowych.
Zainteresowany ponosi wydatki związane z reprezentacją, reklamą, promocją, a mianowicie:
na cele reprezentacji i reklamy Spółka wydaje – jako dystrybutor – wyroby cukiernicze (np. czekolady z orzechami, bakaliami, bombonierki, mleczko waniliowe, galaretki itp.).
Wyroby te otrzymują bezpłatnie kontrahenci Spółki, tj. hurtownie, sklepy itp., które zaopatrują się w towar w Spółce. Celem tego działania jest generalnie zachęcenie tych jednostek do nabywania wyrobów Spółki. Przekazywane produkty są też przeznaczone na poczęstunek klientów sklepów i hurtowni oraz na otwarte degustacje w sklepach i hurtowniach, na otwartych wystawach i ekspozycjach w tych jednostkach. Spółka wydaje te wyroby również na branżowych imprezach targowych.
na cele promocji Spółka wydaje wcześniej nabyte towary (np. aparaty fotograficzne, koszulki, kawa, ręczniki, proszki do prania itp.).
Działania promocyjne są również skierowane do kontrahentów Spółki, m. in. hurtowni i sklepów, które nabywają wyroby Spółki. Z regulaminów promocji wynika najczęściej, że nagroda (np. aparat fotograficzny) będzie wydany kontrahentowi biorącemu udział w promocji, gdy nabędzie on od Spółki towar w określonej ilości (np. 100 kartonów jajek czekoladowych) i dalej go odsprzeda. Warto podkreślić, że wydanie nagrody następuje zawsze na podstawie regulaminów, w których ustalane są zasady wydawania produktów promocyjnych.
Spółka wystawia faktury wewnętrzne VAT i opodatkowuje podatkiem od towarów i usług wydanie wyrobów (których Spółka jest dystrybutorem) oraz nabytych towarów na cele reprezentacji, reklamy oraz promocji.
Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku opis sprawy, treść powołanych przepisów, ocenę prawną wyrażoną w ww. orzeczeniu WSA w Poznaniu oraz ww. orzeczeniu NSA należy stwierdzić, że opisane we wniosku o interpretację przekazanie przez Spółkę nieodpłatne towarów należących do przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zgodnie z art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy, w ramach akcji reprezentacyjnych, reklamowych oraz promocyjnych, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związku z nabyciem tych towarów, a w konsekwencji czynność ta nie powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.