IBPBI/1/415-471/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 17 maja 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu i sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych przez akcjonariusza z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka komandytowo-akcyjna zamierza wypłacić uzyskany przez nią zysk w części przypadającej na akcjonariusza w formie dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób powinna być opodatkowana wypłata dywidendy przez spółkę komandytowo-akcyjną na rzecz akcjonariusza będącego osobą fizyczną...

2. Czy opodatkowaniu podlega całość ustalonego zysku akcjonariusza, czy jedynie kwota wypłacona akcjonariuszowi stanowiąca dla akcjonariusza przysporzenie majątkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym sposobem opodatkowania dywidendy jest zastosowanie przepisów dotyczących opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłata dywidendy przez spółkę komandytowo-akcyjną (dalej zwaną SKA), podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zaś płatnikiem tego podatku jest SKA. Opodatkowaniu podlega kwota faktycznie wypłaconej dywidendy.

SKA jest spółką osobową, nie posiadającą osobowości prawnej. Na gruncie prawa podatkowego nie ma statusu podatnika. Nie płaci podatku dochodowego od uzyskanych zysków. Podatnikami podatku dochodowego są jej wspólnicy.

W spółce komandytowo-akcyjnej występują dwie grupy wspólników, o różnym statusie. Są to komplementariusze – wspólnicy odpowiadający wobec wierzycieli całym swoim majątkiem, bez ograniczenia oraz akcjonariusze – wspólnicy, nie odpowiadający osobiście za zobowiązania spółki. Istotą gospodarczą spółki komandytowo-akcyjnej jest powiązane inwestora aktywnego (tj. komplementariusza) z inwestorem pasywnym (tj. akcjonariuszem). W spółce komandytowo-akcyjnej inwestor aktywny prowadzi przedsiębiorstwo spółki dokonując czynności związanych z zarządzaniem, prowadzeniem spraw spółki itd. Inwestor pasywny natomiast w praktyce jedynie udostępnia i lokuje swoje wolne środki finansowe nabywając akcje spółki komandytowo-akcyjnej. Akcje takiej spółki stanowią dla akcjonariusza jedynie jeden z rodzajów inwestycji kapitałowych. Znamiennym jest, że przepis art. 126 § 1 Kodeksu spółek handlowych (dalej K.s.h.) stanowi, iż w sprawach nieuregulowanych w Dziale IV K.s.h., przepisy dotyczące spółki komandytowej stosuje się w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy: między sobą, wobec akcjonariuszy, wobec osób trzecich oraz do wkładów komplementariuszy do spółki. W pozostałych sprawach stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej. W szczególności stosuje się przepisy o spółce akcyjnej, dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia. Stwierdzić należy, że status prawny akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jest bardzo podobny do pozycji akcjonariusza spółki akcyjnej, zwłaszcza w zakresie pojęcia akcji, zasad podziału zysku, roli walnego zgromadzenia.

Akcje w spółce komandytowo-akcyjnej mogą być akcjami imiennymi, bądź akcjami na okaziciela, mogą być również przedmiotem publicznego obrotu, co może w konsekwencji powodować niewykonalność obowiązku comiesięcznego ustalenia dochodu przypadającego proporcjonalnie na każdego wspólnika. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że akcje będące w publicznym obrocie mogą zmieniać wielokrotnie właściciela w ciągu roku podatkowego, co rodziłoby konieczność, przyjmując za zasadne pierwsze rozwiązanie opodatkowanie każdorazowego określania czasu przez jaki dany podatnik był akcjonariuszem.

Ponadto, w spółce komandytowo-akcyjnej, podobnie jak w spółce akcyjnej, zysk ustala się na podstawie rocznego sprawozdania finansowego, które jest zatwierdzane przez walne zgromadzenie (art. 146 § 1 pkt 1 K.s.h.). O podziale zysku w spółce komandytowo-akcyjnej decyduje walne zgromadzenie, przy czym podział zysku za rok podatkowy, w części przypadającej akcjonariuszom wymaga zgody wszystkich komplementariuszy (art. 146 § 2 pkt 2 K.s.h.). Jednocześnie, co do zasady, nie jest możliwe dokonywanie zaliczkowego comiesięcznego podziału części zysku przypadającego akcjonariuszom, co jednak jest możliwe w stosunku do komplementariuszy i wspólników spółek osobowych. Uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy art. 348 § 2 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h. wyłącznie akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcj w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Akcjonariusz, który dokonał zbycia akcji przed tą datą nie będzie miał zatem prawa do dywidendy. Opodatkowanie dochodu z tytułu posiadania akcji u takiego akcjonariusza prowadziłoby do opodatkowania dochodu, którego faktycznie nie otrzymał.

Charakter akcjonariusza w SKA jest tożsamy z charakterem akcjonariusza w spółce akcyjnej. Uczestnictwo w takiej spółce jest dla niego inwestycja kapitałową, zatem należy stosować przepisy dotyczące opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni.

Przychody takie opodatkowane są zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki podatkowej równiej 19%. W przypadku wypłaty dywidendy dla osoby fizycznej, wypłacający dywidendę posiada status płatnika podatku, co oznacza, że podmiot taki jest zobowiązany do wyliczenia należnego podatku i wpłaty tego podatku na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że ustawodawca konstruując przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, pomiędzy określeniem „dywidendy” oraz „inne przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych” użył spójnika „i”. Fakt ten wskazuje na to, że zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się od dwóch rodzajów przychodów:

1. dywidend,

2. innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Ustawodawca przy terminie „dywidendy” nie użył określenia, że chodzi tu o dywidendy otrzymane od osób prawnych. Takie dookreślenie zostało użyte tylko przy terminie inne przychodu z tytułu udziału w zyskach, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną.

Wg Wnioskodawcy, wskazuje na to fakt, że dywidenda, niezależnie od tego, czy jest otrzymana od spółki mającej osobowość prawną, czy tez od spółki komandytowo-akcyjnej, jest opodatkowana tak, jak przychody z kapitałów pieniężnych.

W przeciwnym wypadku, należałoby uznać, że zakres pojęciowy użytego w powołanym przepisie „dywidenda” jest tożsamy (zawiera się) z zakresem pojęciowym terminu inne przychody z udziału w zyskach. Tym samym termin „dywidenda” stałby się terminem zbędnym w ustawie o PIT.

Odnośnie podstawy opodatkowania, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowaniu w przypadku wypłaty dywidendy jest kwota faktycznie wypłacona akcjonariuszowi, bowiem zgodnie z art. 30a ustawy o PIT, podatek zryczałtowany pobiera się tylko od uzyskanych przychodów. Inaczej rzecz ujmując, w przypadku, gdy dywidenda nie została wypłacona, po stronie akcjonariusza nie powstaje obowiązek podatkowy.

Przyjęcie innej interpretacji prowadziłoby do opodatkowania u takiego akcjonariusza, dochodu którego faktycznie nie otrzymał.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w przypadku wypłaty dywidendy przez SKA powstaje w momencie wypłacenia tej dywidendy, zaś podstawą opodatkowania byłaby kwota wypłaconej dywidendy, a opodatkowanie następowałoby poprzez pobranie przez podmiot wypłacający dywidendę ryczałtowego 19% podatku.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego:

* w Krakowie z dnia:

- 20 grudnia 2007r. sygn. akt I SA/Kr 1181/07,

- 13 marca 2008r. sygn. akt I SA/Kr 1372/07,

* w Warszawie z dnia 5 marca 2010r. sygn. akt. III SA/Wa 1626/09.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. - dalej K.s.h.), spółka osobowa to, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 125 K.s.h., spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki, co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba, że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 K.s.h.).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych, nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określona w pkt 3 i 7 tego przepisu:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W myśl art. 5a ust. 1 pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 4, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną lub spółdzielni, w tym również:

1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

3. podział majątku likwidowanej spółki (spółdzielni),

4. wartość dokonanych na rzecz udziałowców i akcjonariuszy nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b;

Z powyższego przepisu wynika, iż przychód z kapitałów pieniężnych stanowią jedynie te dywidendy, których podstawą uzyskania sa akcje w spółce posiadającej osobowość prawną. Przychodem z kapitałów pieniężnych nie są zatem dywidendy, których podstawą uzyskania są akcje w spółce komandytowo-akcyjnej. Jak wskazano bowiem powyżej spółka komandytowo-akcyjna jest osobową spółką prawa handlowego i nie posiada osobowości prawnej.

Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż przychód uzyskiwany przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej stanowi przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, a nie przychód z kapitałów pieniężnych i podlega zasadom opodatkowania przewidzianym dla przychodów z tego źródła, a nie 19% podatkiem zryczałtowanym od przychodów z dywidend z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażane w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają przepisów szczególnych, regulujących sposób rozliczania przychodów i kosztów ich uzyskania z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo – akcyjnej przez akcjonariusza tej spółki. Biorąc pod uwagę cytowane wyżej przepisy stwierdzić zatem należy, iż uzyskane przez spółkę osobową tj. spółkę komandytowo – akcyjną przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników (zarówno komplementariuszy jak i akcjonariuszy) proporcjonalnie do ich udziału w zysku spółki. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo – akcyjnej, stanowić będzie dla jej wspólnika – osoby fizycznej -dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od posiadanego przez tego wspólnika statusu w spółce. Dochód ten podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy lub na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 tej ustawy, tj. 19% podatkiem liniowym, jeżeli spełnione zostaną warunki określone w art. 9a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przypadający na wspólnika spółki komandytowo – akcyjnej dochód powinien być ustalony na podstawie prowadzonych przez spółkę ksiąg rachunkowych, do prowadzenia których jest zobowiązana na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. z 2009 r. Dz. U. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Zgodnie bowiem z treścią art. 24 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,

2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,

3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające

(art. 44 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 44 ust. 3f ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Przy czym, podatnicy, o których mowa w ust. 3f, będący małymi podatnikami oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki kwartalne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie kwartały, z uwzględnieniem art. 27b. Przepis art. 22k ust. 11 stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3h ww. ustawy).

Zaliczki miesięczne, od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do trzeciego kwartału roku podatkowego podatnicy uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do dnia 20 grudnia (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast w art. 45 ust. 1 ww. ustawy został określony obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest akcjonariuszem w spółce komandytowo–akcyjnej, któremu spółka zamierza wypłacić uzyskany przez nią zysk, w formie „dywidendy”. Mając na względzie cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż akcjonariusz w spółce komandytowo–akcyjnej, będzie uczestniczył w przychodach oraz kosztach spółki, proporcjonalnie do wysokości udziału w zyskach, określonego w statucie spółki. W ciągu roku podatkowego będzie zobowiązany wpłacać zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, właściwych dla osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, a po zakończeniu roku podatkowego złożyć zeznanie podatkowe, w którym wykaże dochody z tytułu udziału w spółce komandytowo–akcyjnej, jako dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu upoważnionego do wydania niniejszej interpretacji indywidualnej. Nadmienić przy tym należy, iż istnieją wyroki potwierdzające stanowisko prezentowane w niniejszej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.