• Interpretacja indywidualn...
  17.11.2024

IPPB4/415-205/10-4/MP

Interpretacja indywidualna
z dnia 2 czerwca 2010

Artykuły przypisane do interpretacji

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 91 interpretacje.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 05.03.2010 r. (data wpływu 10.03.2010 r.), uzupełnione pismem z dnia 11.05.2010 r. (data nadania 13.05.2010 r., data wpływu 17.05.2010 r.) na wezwanie z dnia 10.05.2010 r. (data nadania 10.05.2010 r., data odbioru 12.05.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w stosunku do zatrudnionego na umowę o dzieło pracownika z Ukrainy – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10.03.2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w stosunku do zatrudnionego na umowę o dzieło pracownika z Ukrainy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W rozumieniu przepisów prawa Wnioskodawca jest rolnikiem (tzw. rolnik-sadownik), nieprowadzącym działów specjalnej produkcji rolnej oraz działalności gospodarczej. W najbliższym czasie (maj 2010 r.) Wnioskodawca zamierza zatrudnić cudzoziemca (obywatela Ukrainy), do prac sezonowych w swoim gospodarstwie rolnym (zbiór owoców), na podstawie umowy o dzieło. Cudzoziemiec ten będzie przebywał w Polsce na podstawie przepisów zawartych w § 2 pkt 27 lub 27a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemca bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Obywatel nie ma miejsca zamieszkania na terenie Polski.

Pismem z dnia 10.05.2010 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku. Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie, pismem z dnia 11.05.2010 r. (data wpływu 17.05.2010 r., data nadania 13.05.2010 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy na rolnikach-sadownikach, którzy do robót sezonowych zatrudniają cudzoziemców (obywatel Ukrainy), na podstawie umowy o dzieło, osoby fizyczne nie mające zamieszkania na terytorium Polski, ciążą obowiązki związane z obliczeniem, pobraniem i zapłaceniem podatku, jak również sporządzeniem stosownej informacji oraz deklaracji podatkowej...

2. Jakie obowiązki ciążą na zatrudnionym cudzoziemcu, po otrzymaniu takiej umowy o dzieło, w przypadku, gdy rolnik-sadownik nie ma obowiązku odprowadzać podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, z informacji uzyskanych ze stron internetowych np. www.sejm.gov.pl – odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na zapytanie Nr 2260, w sprawie formalności, jakie musi dopełnić sadownik zatrudniając cudzoziemca wynika, że na rolnikach-sadownikach nie ciążą żadne obowiązki związane z obliczaniem, pobraniem i odprowadzaniem podatku, jak również ze sporządzeniem stosownych informacji oraz deklaracji podatkowej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1, natomiast w zakresie pytania Nr 2, należy wskazać, iż zostanie wydane postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania, z uwagi na to, iż organ wydaje interpretacje prawa podatkowego wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i w jego indywidualnej sprawie. Skoro zatem przedmiotem zapytania Nr 2 są konsekwencje podatkowe jakie ciążą na zatrudnionym cudzoziemcu, uzasadniona jest odmowa wszczęcia w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.) za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.). Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów wymienionej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,

2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem (tzw. rolnik-sadownik), nieprowadzącym działów specjalnej produkcji rolnej oraz działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza zatrudnić cudzoziemca (obywatela Ukrainy), do prac sezonowych w swoim gospodarstwie rolnym (zbiór owoców), na podstawie umowy o dzieło. Cudzoziemiec ten będzie przebywał w Polsce na podstawie przepisów zawartych w § 2 pkt 27 lub 27a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemca bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę. Obywatel nie ma miejsca zamieszkania na terenie Polski.

Przepis § 2 pkt 27 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (t. j. Dz. U. Z 2006 r. Nr 156, poz. 1116, ze zm.) stanowi, iż wykonywanie pracy przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę jest dopuszczalne w przypadku cudzoziemców będących obywatelami państw graniczących z Rzecząpospolitą Polską oraz państw, z którymi Rzeczpospolita Polska współpracuje w zakresie migracji zarobkowych w ramach partnerstwa na rzecz mobilności ustanowionego między tymi państwami a Unią Europejską, którzy wykonują pracę w okresie nieprzekraczającym sześciu miesięcy w ciągu kolejnych dwunastu miesięcy, na podstawie oświadczenia podmiotu o zamiarze powierzenia im wykonywania pracy zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę składającego oświadczenie. Natomiast § 2 pkt 27a ww. rozporządzenia stanowi, iż wykonywanie pracy przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę jest dopuszczalne w przypadku cudzoziemców będących obywatelami państw graniczących z Rzecząpospolitą Polską oraz państw, z którymi Rzeczpospolita Polska współpracuje w zakresie migracji zarobkowych w ramach partnerstwa na rzecz mobilności, ustanowionego między tymi państwami a Unią Europejską, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z wykonywaniem pracy, którzy wykonują w okresie ważności tego zezwolenia pracę inną, w stosunku do pracy będącej przyczyną udzielenia im zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, na podstawie oświadczenia podmiotu o zamiarze powierzenia im wykonywania pracy innej niż będąca przyczyną udzielenia zezwolenia na zamieszkanie, zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę składającego oświadczenie. Stosownie do § 3a ww. rozporządzenia przepis § 2 pkt 27 i 27a stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.

Rozpatrując kwestię obowiązków ciążących na pracodawcy z tytułu zatrudnienia obcokrajowca należy wskazać, iż zgodnie z art. 3 ust. 2a powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca, jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej ma zamiar zatrudnić osobę zagraniczną – (obywatela Ukrainy), do prac sezonowych w swoim gospodarstwie rolnym (zbiór owoców), na podstawie umowy o dzieło. Kwestie dotyczące zawierania między stronami umów o dzieło regulują przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zarówno w przypadku umowy zlecenia, jak i umowy o dzieło ustawodawca dopuścił możliwość zawierania tych umów przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, brak jest bowiem wyłączeń odnośnie do stron tych umów.

Przechodząc natomiast na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, iż stosownie do postanowień art. 13 pkt 8 ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

A zatem do przychodów z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, zalicza się wyłącznie przychody otrzymywane od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Natomiast przychody uzyskane z tytułu realizacji umowy zlecenia lub umowy o dzieło, od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, stanowią przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użyte w tym przepisie słowo „w szczególności” oznacza, iż podana definicja innych przychodów zawiera otwarty katalog przychodów z innych źródeł, w którym mieszczą się również środki pieniężne uzyskane przez osobę fizyczną, zatrudnioną na podstawie umowy zlecenia przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej.

Obowiązki podmiotu wypłacającego przychody z innych źródeł reguluje przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jak wynika z tego przepisu na podmiotach wypłacających przychody z innych źródeł nie ciąży obowiązek poboru zaliczek a jedynie obowiązek wystawienia we wskazanym w nim terminie informacji PIT-8C.

Stosownie do art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczania i pobierania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. W rozpatrywanej sytuacji do Wnioskodawcy nie ma zastosowania powołany wyżej przepis, gdyż jak wynika z wniosku nie prowadzi on działalności gospodarczej, a zatem nie można uznać go za podmiot, na którym ciążą obowiązki określone w art. 42a ww. ustawy. Wobec powyższego, na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek wystawienia informacji PIT-8C w związku z wypłacanymi wynagrodzeniami na rzecz zatrudnionego na podstawie umowy o dzieło obywatela Ukrainy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że na Wnioskodawcy, będącym osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie ciąży obowiązek płatnika w zakresie obliczenia, pobrania i zapłacenia podatku, jak również sporządzenia stosownej informacji i deklaracji podatkowej w związku z wypłacanymi wynagrodzeniami na rzecz zatrudnionego na podstawie umowy o dzieło obywatela Ukrainy.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pana, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast innych rolników-sadowników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...