IPPB5/423-775/09-3/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25.11.2009 r. (data wpływu 01.12.2009 r.) oraz piśmie z dnia 26.02.2010 r. uzupełniającym braki formalne (data wpływu 26.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę jako następcę prawnego połączonych spółek na:

wynagrodzenia należne pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w spółce przejętej, poniesione w terminie w miesiącu sierpniu 2009 r. - jest nieprawidłowe,

składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika składek, opłacone po terminie we wrześniu 2009 r. - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 01.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę jako następcę prawnego połączonych spółek na wynagrodzenia należne pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w spółce przejętej, poniesione w terminie w miesiącu sierpniu 2009 r. oraz składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika składek, opłacone po terminie we wrześniu 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 03.08.2009 r. doszło do połączenia dwóch Spółek metodą nabycia:

spółka przejmująca XYZ Sp. z o.o.,

spółka przejmowana A Sp. z o.o.

Z dniem połączenia spółka przejmowana została wykreślona z rejestru KRS i zamknęła księgi rachunkowe na dzień 02.08.2009 r.

W dniu 07.08.2009 spółka przejmująca dokonała zapłaty wynagrodzeń pracownikom przejętej Spółki za czas pracy w spółce przejmowanej w miesiącu lipcu 2009 (płatność wynagrodzeń pracowniczych w obydwu Spółkach z dołu do 10 dnia następnego miesiąca).

W dniu 15.09.2009 spółka przejmująca dokonała zapłaty należnych składek społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń należnych pracownikom spółki przejętej za okres pracy w miesiącu lipcu 2009 r.

Spółka przejmowana wprowadziła do ksiąg rachunkowych miesiąca lipca koszty wynagrodzeń i składek społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, natomiast nie zaliczyła tych kosztów do kosztów podatkowych uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty wynagrodzeń, należnych pracownikom spółki przejętej za czas pracy w Spółce przejętej i pochodnych od nich składek społecznych, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zapłaconych przez spółkę przejmującą po dniu połączenia, a nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w spółce przejmowanej, są kosztami uzyskania przychodu w spółce przejmującej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawione w pytaniu koszty wynagrodzeń, należnych pracownikom spółki przejętej za czas pracy w spółce przejętej i pochodnych od nich składek społecznych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zapłacone przez spółkę przejmującą po dniu połączenia, są kosztami uzyskania przychodów spółki przejmującej:

1) Zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należności z tytułów o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - są kosztami uzyskania przychodu w miesiącu, za które są należne pod warunkiem, że zostały zapłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikających z przepisów prawa pracy.

Ustawa uzależnia zaliczenie kosztów wynagrodzeń do kosztów uzyskania przychodów od faktu zapłaty należnych zobowiązań i od terminu zapłaty zobowiązań.

Spółka przejmowana nie dokonała zapłaty wynagrodzeń, ponieważ na dzień płatności wynagrodzeń była już podmiotem wykreślonym z Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka przejmująca dokonała zapłaty wynagrodzeń, ponieważ po dniu połączenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej zgodnie z art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Spółka przejmująca jako płatnik wynagrodzeń w miesiącu sierpniu ma prawo do zaliczenia ich do kosztów podatkowych miesiąca sierpnia 2009 r.

2) Art. 15 ust. 4h pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzależnia zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów składek społecznych w części finansowanej przez pracodawcę oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od faktu zapłaty zobowiązania i terminu zapłaty.

Spółka przejmowana nie dokonała zapłaty zobowiązania z tytułu wymienionych składek. Spółka przejmująca we wrześniu 2009 r. dokonała zapłaty zobowiązań z tytułu składek społecznych i na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń, należnych pracownikom spółki przejętej za czas pracy w spółce przejętej. Spółka przejmująca, jako płatnik zobowiązań ZUS w miesiącu wrześniu, ma prawo do zaliczenia ich do kosztów podatkowych miesiąca września 2009 r.

3) Zgodnie z art. 93c pkt 1 Ordynacji podatkowej spółka przejmująca wstąpiła we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejętej. Spółka przejęta w rozliczeniu podatkowym CIT za okres 01.01.2009 r. - 02.08.2009 r. nie zaliczyła wspomnianych kosztów do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z zasadą sukcesji wszystkich praw i obowiązków podatkowych, spółka przejmująca ma prawo do zaliczenia do swoich kosztów uzyskania przychodów wspomniane wyżej koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę jako następcę prawnego połączonych spółek na:

wynagrodzenia należne pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w spółce przejętej, poniesione w terminie w miesiącu sierpniu 2009 r. - za nieprawidłowe,

składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika składek, opłacone po terminie we wrześniu 2009 r. - za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 03.08.2009 r. doszło do połączenia dwóch Spółek metodą nabycia:

spółka przejmująca XYZ Sp. z o.o.,

spółka przejmowana A Sp. z o.o.

Z dniem połączenia spółka przejmowana została wykreślona z rejestru KRS i zamknęła księgi rachunkowe na dzień 02.08.2009 r.

W dniu 07.08.2009 spółka przejmująca dokonała zapłaty wynagrodzeń pracownikom przejętej spółki za czas pracy w spółce przejmowanej w miesiącu lipcu 2009 r. (płatność wynagrodzeń pracowniczych w obydwu Spółkach z dołu do 10 dnia następnego miesiąca).

W dniu 15.09.2009 spółka przejmująca dokonała zapłaty należnych składek społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych od wynagrodzeń należnych pracownikom Spółki przejętej za okres pracy w miesiącu lipcu 2009 r.

Spółka przejmowana wprowadziła do ksiąg rachunkowych miesiąca lipca koszty wynagrodzeń i składek społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, natomiast nie zaliczyła tych kosztów do kosztów podatkowych uzyskania przychodu.

Tytułem wstępu należy wskazać, iż w myśl art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Na mocy art. 493 § 1-3 Kodeksu spółek handlowych spółka przejmowana zostaje rozwiązana bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby spółki przejmującej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej.

Skutkiem takiego połączenia Spółek jest utrata podmiotowości przez spółkę przejmowaną, przy zachowaniu ciągłości prawnej i organizacyjnej spółki przejmującej – w niniejszej sprawie: Wnioskodawcy, a zatem nie powstaje nowa jednostka.

Ponadto przepis art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż spółka przejmująca wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

Zgodnie z art. 231 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

W myśl § 2 tego artykułu, za zobowiązania wynikające ze stosunku pracy, powstałe przed przejściem części zakładu pracy na innego pracodawcę, dotychczasowy i nowy pracodawca odpowiadają solidarnie.

Zasady odpowiedzialności solidarnej regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.

Na gruncie prawa podatkowego zasada sukcesji praw i obowiązków podatkowych następców prawnych została wyrażona w art. 93 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowiący, iż osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,

2. osobowych spółek handlowych,

3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Zgodnie z art. 93 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Tym samym, spółka przejmująca z chwilą przejęcia staje się następcą prawnym przejmowanej spółki kapitałowej i wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki (również podatkowe) podmiotu przejętego.

W przypadku takiego połączenia możliwe jest zastosowanie art. 44c ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 Nr 76 poz. 694 ze zm.), zgodnie z którym łączenie spółek rozlicza się i ujmuje w księgach rachunkowych spółki, na którą przechodzi majątek łączących się spółek. W sytuacji, gdy połączenie spółek przez przejęcie zostaje rozliczone przy zastosowaniu metody łączenia udziałów, to zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. ustawy, ksiąg rachunkowych można nie zamykać i nie otwierać.

W praktyce często występują takie sytuacje, kiedy moment powstania przychodu lub poniesienia kosztu dla celów bilansowych jest inny, niż dla celów podatkowych. W takiej sytuacji, gdy obowiązek podatkowy powstanie już po ustaniu bytu prawnego spółki przejmowanej, nie będzie możliwe rozliczenie tych przychodów lub kosztów przez podmiot przejęty. Wówczas - na podstawie powołanych powyżej przepisów – przychody te i koszty obowiązana będzie uwzględnić w składanych przez siebie deklaracjach (zeznaniu) dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych spółka przejmująca, będąca następcą prawnym podmiotu przejętego. Ww. zasada ma zastosowanie do zdarzeń gospodarczych zaistniałych w roku, w którym nastąpiło połączenie i w którym nie doszło do zamknięcia ksiąg rachunkowych jednostki przejmowanej.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Należy wskazać, iż kosztami podatkowymi są m. in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Także wydatki pracodawcy na zapłatę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek finansowanych przez płatnika, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.) w części finansowanej przez płatnika składek stanowią koszty pracownicze.

Co istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. Pracodawca może bowiem zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy przy tym zaznaczyć, iż poniesione wydatki muszą być należycie udokumentowane.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony.

W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Należy bowiem wskazać, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

Jak wskazał Wnioskodawca, spółka przejmowana nie dokonała zapłaty wynagrodzeń, ponieważ na dzień ich płatności była już podmiotem wykreślonym z Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka przejmująca dokonała zapłaty wynagrodzeń, ponieważ z dniem połączenia wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej zgodnie z art. 494 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Spółka przejmowana wprowadziła do ksiąg rachunkowych miesiąca lipca koszty wynagrodzeń, natomiast nie zaliczyła tych kosztów do kosztów podatkowych uzyskania przychodu.

Podkreślenia w niniejszej sprawie wymaga fakt, że co prawda wynagrodzenia należne pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w spółce przejętej, wypłacone zostały - co istotne w sprawie: w terminie wynikającym z odrębnych przepisów w miesiącu sierpniu 2009 r. przez spółkę przejmującą jako sukcesora praw i obowiązków, to jednak z przytoczonych powyżej przepisów podatkowych wynika, że takie należności z tytułu stosunku pracy, które zostały opłacone w terminie stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne.

Należy zauważyć, iż w miesiącu lipcu 2009 r. opisane we wniosku podmioty prawa handlowego stanowiły odrębne byty prawne, a spółka przejmująca wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej dopiero z dniem połączenia.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że koszty wynagrodzeń należnych pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w Spółce przejętej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla spółki przejmowanej w lipcu 2009 r. jako miesiącu, za który były należne, bo zostały wypłacone w terminie. Zatem koszty wynagrodzeń należnych pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w Spółce przejętej, zapłacone przez spółkę przejmującą po dniu połączenia spółek, nie mogą być kosztami uzyskania przychodu w spółce przejmującej.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę jako następcę prawnego połączonych spółek na wynagrodzenia należne pracownikom spółki przejętej za czas pracy w miesiącu lipcu 2009 r. w spółce przejętej, poniesione w terminie w miesiącu sierpniu 2009 r., należało uznać za nieprawidłowe.

Należy także wskazać, iż zgodnie z art. 15 ust. 4h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,

2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się bowiem za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Co istotne, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się w myśl art. 16 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że koszty składek społecznych, składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zapłaconych przez spółkę przejmującą po dniu połączenia, a nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w spółce przejmowanej, są kosztami uzyskania przychodu w spółce przejmującej.

Składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika składek - w związku z tym, iż zostały opłacone przez spółkę przejmującą w dniu 15 września 2009 r., a więc po terminie wynikającym z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych - stanowią koszty uzyskania przychodów spółki przejmującej w miesiącu, w którym zostały faktycznie opłacone, a więc - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - we wrześniu 2009 r.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę jako następcę prawnego połączonych spółek na składki na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części finansowanej przez płatnika składek, opłacone po terminie we wrześniu 2009 r. należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.