IPPB5/423-23/10-4/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.12.2009 r. (data wpływu 11.01.2010 r.) oraz piśmie z dnia 11.02.2010 r. (data nadania 12.02.2010 r., data wpływu 16.02.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-23/10-2/JC z dnia 03.02.2010 r. (data nadania 04.02.2010 r., data doręczenia 08.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Banku w związku z organizacją konferencji - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 11.01.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków Banku w związku z organizacją konferencji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest bankiem z siedzibą w Polsce, wykonującym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności bankowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz. U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665, z zm.).

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Bank organizuje konferencje/szkolenia dla obecnych, jak i potencjalnych klientów. Celem organizacji takich konferencji/szkoleń jest przedstawienie klientom oferty usług świadczonych przez Bank, w tym w szczególności oferowanych przez Bank produktów finansowych. W ramach niniejszych konferencji Bank ma także możliwość zapoznania się z potrzebami klientów w zakresie obsługi finansowej, co przyczynia się do przygotowania oferty usług finansowych odpowiadającej w pełni na zapotrzebowanie klientów. Tego rodzaju konferencje służą także podsumowaniu dotychczasowej współpracy pomiędzy Bankiem a klientami oraz przedstawieniu klientom informacji o wynikach osiąganych przez Bank.

Poprzez organizację takich konferencji Bank ma możliwość przedstawienia klientom zakresu usług oferowanych przez Bank i korzyści, jakie usługi te mogą przynieść klientom w ich działalności. Organizacja konferencji, w założeniu, ma pogłębić współpracę Banku z dotychczasowymi klientami i dotarcie do nich z ofertą nowych produktów finansowych Banku, jak również ma zachęcić potencjalnych nowych klientów do skorzystania z oferty Banku. W związku z organizacją konferencji Bank ponosi koszty wynajmu sal konferencyjnych i sprzętu używanego w trakcie konferencji (np. rzutników), poczęstunku w trakcie konferencji (kawa, herbata, napoje, słodycze, kanapki itp.), koszty obsługi konferencji, wyżywienia, transportu oraz noclegu uczestników konferencji. Bank ponosi także koszt przygotowania odpowiednich materiałów marketingowych i szkoleniowych wydawanych uczestnikom konferencji. W przypadku niektórych konferencji Bank ponosi także koszt wynagrodzenia zewnętrznych prelegentów (np. ekonomistów, specjalistów w danej dziedzinie), którzy w trakcie konferencji przedstawiają klientom określone zagadnienia związane z przedmiotem konferencji.

Warunki w jakich odbywają się organizowane przez Bank konferencje (tj. standard sal konferencyjnych, pokoi noclegowych, poczęstunków, wyżywienia, itp.) odpowiada ogólnie przyjętym na rynku standardom. Organizowane przez Bank konferencje nie noszą znamion wystawności czy okazałości, zapewniają jedynie uczestnikom warunki odpowiadające standardom przyjętym na rynku dla tego typu wydarzeń i nie wyróżniają się w tym zakresie od podobnych konferencji organizowanych przez inne podobne podmioty dla swoich klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Bank koszty organizacji konferencji, w których uczestniczą klienci Banku stanowią dla Banku koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Banku, całość ponoszonych przez Bank kosztów organizacji konferencji, w których uczestniczą klienci Banku może zostać uznana za koszt podatkowy Banku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.); dalej jako: ustawa o pdop, „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Na podstawie tego przepisu w orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, których celem jest osiągnięcie przychodu oraz zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W opinii Banku wydatki ponoszone na organizację konferencji są wydatkami poniesionymi przez Bank w celu osiągnięcia przychodu oraz zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Organizowane przez Bank konferencje są okazją do zaprezentowania zarówno obecnym, jak i potencjalnym klientom oferty usług finansowych świadczonych przez Bank i zachęcenia ich do skorzystania z tych usług. W efekcie, organizacja takich konferencji powinna spowodować zwiększenie przez Bank sprzedaży usług finansowych i w konsekwencji zwiększenie uzyskiwanych przez Bank przychodów.

Jednocześnie, omawianie na organizowanych przez Bank konferencjach dotychczasowej współpracy pomiędzy Bankiem a klientami służy zachowaniu i zabezpieczeniu przez Bank źródła przychodów. Przedstawienie wyników wzajemnej współpracy oraz dyskusja nad dotychczasowymi doświadczeniami z niej wyniesionymi pozwala Bankowi poznać opinię klienta o usługach świadczonych przez Bank na jego rzecz. Klient w trakcie konferencji ma także możliwość przedstawienia swoich propozycji co do usprawnienia usług świadczonych przez Bank. Organizacja takich konferencji pozwala zatem Bankowi poznać oczekiwania klienta i dostosować swoją ofertę do jego potrzeb, co przyczynia się do dalszego korzystania z usług Banku i powstrzymuje klienta od poszukiwania innego niż Bank dostawcy usług finansowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że usługi finansowe są często usługami o znacznym stopniu skomplikowania, a zatem przedstawienie zasad działania tych produktów oraz ich skutków wymaga dłuższego czasu. W związku z tym, poprzez organizację konferencji dla klientów Bank dąży do zapewnienia odpowiednich warunków, w których mogliby oni poznać oferowane przez Bank produkty finansowe oraz mechanizmy ich funkcjonowania. Podczas niektórych konferencji Bank zatrudnia również zewnętrznych prelegentów (np. uznanych specjalistów z dziedziny ekonomii, bankowości), których zadaniem jest m.in. zaprezentowanie w przystępny sposób prognoz ekonomicznych oraz/lub regulacji prawnych dotyczących oferowanych przez Bank usług. Zrozumienie przez klientów zasad funkcjonowania poszczególnych produktów finansowych oferowanych przez Bank oraz poznanie korzyści jakie te produkty mogą przynieść w ich działalności, powinno natomiast przełożyć się na większe zainteresowanie oferowanymi przez Bank produktami finansowymi.

Biorąc pod uwagę powyższe, ponoszone przez Bank wydatki na organizację konferencji dla klientów należy uznać za wydatki ponoszone w celu osiągnięcia i zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodów.

Podobne stanowisko wyrażają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji z 19 stycznia 2009 r. (sygn. IPPB3/423-1470/08-4/KR), w podobnym stanie faktycznym, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika (banku), który twierdził, że ponoszone przez podatnika koszty organizacji konferencji dla klientów mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie, zdaniem Banku, wydatki na organizację konferencji nie mieszczą się w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów uregulowanym w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop. Wydatki te nie stanowią bowiem kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop.

Ustawa o pdop nie definiuje pojęcia „reprezentacja”. W praktyce „reprezentację”, w oparciu o znaczenie słownikowe tego słowa, najczęściej interpretuje się jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Organizowane przez Bank konferencje odpowiadają natomiast jedynie powszechnie przyjętym na rynku standardom nie noszą znamion wystawności czy okazałości. Organizując konferencje dla klientów Bank nie dąży do zademonstrowania wystawności, okazałości, czy też do budowania prestiżu Banku i wywarcia dobrego wrażenia na klientach. Wyłącznym celem tych konferencji jest przedstawienie klientom oferty Banku oraz omówienie z klientami doświadczeń z dotychczasowej współpracy. Warunki w jakich odbywają się organizowane przez Bank konferencje są utrzymane w standardzie umożliwiającym zrealizowanie tego celu i nie wykraczają poza normy przyjęte w tym zakresie.

Organizowanie przez Bank konferencji dla klientów nie jest więc działaniem noszącym znamiona reprezentacji, lecz jest to działanie z jednej strony reklamowe (przedstawienie klientom oferty Banku), a z drugiej działanie mające na celu podtrzymywanie i rozwijanie współpracy z klientami (omawianie dotychczasowej współpracy, przedstawianie wyników Banku oraz poszukiwanie nowych sposobów współpracy pomiędzy Bankiem a klientami).

Podsumowując, zdaniem Banku, ponoszone przez Bank koszty organizacji konferencji dla klientów nie stanowią kosztów reprezentacji i w związku z tym, że są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu oraz zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów, całość kosztów ponoszonych w związku z organizacją takich konferencji stanowi koszt podatkowy Banku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.