IBPBI/1/415-32/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 17 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia przychodów z odpłatnego zbycia (w tym sprzedaży) akcji oraz przypadających im kosztów uzyskania przychodów do źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza, w sytuacji gdy akcje, będące przedmiotem sprzedaży, zostaną wniesione do Spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego oraz przedmiotem działalności tejże Spółki będzie m.in. obrót akcjami, co nie zostanie potwierdzone formalnie odpowiednim wpisem w umowie Spółki, lecz będzie faktycznie prowadzone przez Spółkę – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17 listopada 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia przychodów z odpłatnego zbycia (w tym sprzedaży) akcji oraz przypadających im kosztów uzyskania przychodów do źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza, w sytuacji gdy akcje, będące przedmiotem sprzedaży, zostaną wniesione do Spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego oraz przedmiotem działalności tejże Spółki będzie m.in. obrót akcjami, co nie zostanie potwierdzone formalnie odpowiednim zapisem w umowie Spółki, lecz będzie faktycznie prowadzone przez Spółkę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, rozważa przystąpienie w charakterze wspólnika do Spółki komandytowej. Przewiduje, iż Spółka komandytowa może stać się właścicielem akcji Spółek akcyjnych, przy czym możliwa jest zarówno sytuacja, że wspólnik lub wspólnicy Spółki komandytowej wniosą do niej akcje w charakterze wkładu, jak i sytuacja, że Spółka komandytowa dokona kupna akcji. Wnioskodawca przewiduje również, iż Spółka komandytowa będzie nabywała i zbywała akcje. Spółka może także dokonać zbycia akcji otrzymanych w charakterze wkładu. Zamiarem Wnioskodawcy jest, aby Spółka komandytowa faktycznie dokonywała nabywania i zbywania akcji. Wnioskodawca przewiduje, iż w przewidzianym przepisami trybie i terminie złoży oświadczenie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie 19% podatku liniowego). Umowa spółki komandytowej będzie określała proporcję, w jakiej podatnik uczestniczy w zyskach spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody Spółki komandytowej z odpłatnego zbycia (w tym sprzedaży) akcji oraz koszty uzyskania tych przychodów będą dla podatnika, w przypadającej na niego części wynikającej z umowy Spółki, przychodami i kosztami zaliczanymi do źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody Spółki komandytowej z odpłatnego zbycia akcji będą dla niego w części odpowiadającej udziałowi w zysku Spółki komandytowej wynikającemu z umowy Spółki, przychodami zaliczanymi do źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza.

W konsekwencji, koszty uzyskania tych przychodów, w powyżej wskazanej części, będą powiększały wartość kosztów uzyskania przychodów podatnika służących określeniu dochodu podatnika ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka nie mająca osobowości prawnej (tj. także spółka komandytowa), przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza)".

Cytowany powyżej przepis ustanawia w istocie zasadę, zgodnie z którą jeżeli spółka osobowa prowadzi działalność gospodarczą, to wszelkie przychody osoby fizycznej - wspólnika spółki osobowej z tytułu udziału w tej spółce są przychodami ze źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza. Należy bowiem zwrócić uwagę, że dyspozycja omawianego przepisu odnosi się do całości przychodów osiąganych przez spółkę, a przypadających na jej wspólnika („przychody wspólnika z udziału w takiej spółce"), a nie np. tylko do przychodów spółki, które na podstawie odrębnych przepisów można byłoby zakwalifikować jako przychody z prowadzonej działalności gospodarczej (w takim przypadku dyspozycja omawianego przepisu powinna np. brzmieć „przychody wspólnika z tej działalności spółki"). W tym kontekście należy wskazać, iż zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm), „spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą". Przepis ten oznacza, iż z mocy prawa celem istnienia spółki komandytowej jest prowadzenie działalności gospodarczej. W przypadku takiej spółki spełniona jest zatem hipoteza przepisu art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawowym przepisem regulującym zasady opodatkowania przychodów wspólników z udziału w spółkach osobowych jest art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, „przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną (...) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z przychodami z pozostałych źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali (…)”. Natomiast zgodnie z ust. 1a tego artykułu, „przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (…) osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali (…)". Na podstawie art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, zasady określone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. W oparciu o powyższe przepisy przychody z udziału w spółce osobowej można rozliczać na dwa sposoby:

* jeżeli podatnik wybrał zasady opodatkowania określone w art. 9a i 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (19% podatek liniowy) - przychody przypadające na podatnika z udziału w spółce osobowej (oraz, zgodnie z ust. 2, koszty uzyskania tych przychodów) łączy się z przychodami i kosztami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy, albo

* jeżeli podatnik nie wybrał zasad opodatkowania określonych powyżej - przychody przypadające na podatnika z udziału w spółce osobowej oraz odpowiednie koszty uzyskania przychodów łączy się z przychodami i kosztami opodatkowanymi na zasadach ogólnych (tj. zgodnie z art. 27 ww. ustawy).

Wskazać należy, iż na powyższych zasadach podlegają również opodatkowaniu dochody osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Zatem przepis art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje możliwości opodatkowania części przychodu wspólnika z udziału w spółce osobowej na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest zatem również możliwe kwalifikowanie części tego przychodu jako przychodu ze źródła - kapitały pieniężne. Z analizowanego przepisu jasno i ponownie wynika zasada, iż przychody i koszty przypadające wspólnikowi z udziału w spółce osobowej kwalifikuje się w całości do jednego źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 9a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „Jeżeli podatnik:

1. prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki lub spółek niemających osobowości prawnej,

2. jest wspólnikiem spółek niemających osobowości prawnej

-wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, (tj. opodatkowania 19% podatkiem liniowym), dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy”.

Analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, iż ustawodawca przyznaje podatnikom prawo do opodatkowania w trybie art. 9a i art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dwóch kategorii dochodów:

* dochodów uzyskiwanych z samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej, oraz

* dochodów przypisywanych podatnikowi z tytułu uczestnictwa w spółce niemającej osobowości prawnej.

Zatem kwalifikacji do dochodów opodatkowanych w formie określonej w art. 9a i 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega całość dochodów podatnika z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej oraz ta część jego dochodów, która pochodzi z samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej.

Wskazać także należy, iż zgodnie z powyżej powołanym przepisem, jeżeli podatnik wybrał opodatkowanie w formie 19% podatku liniowego, wszelkie jego dochody z tytułu uczestnictwa w spółkach niemających osobowości prawnej podlegają z mocy prawa opodatkowaniu 19% podatkiem liniowym. Przepis wyraźnie wskazuje bowiem, iż „wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 (tj. opodatkowania 19% podatkiem liniowym), dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy".

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „U podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg (…)".

Zgodnie z art. 6 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm. – winno być t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), do prowadzenia ksiąg rachunkowych zobowiązane są m.in. spółki komandytowe. Tym samym, zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód spółki komandytowej wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg uważa się w całości za dochód z działalności gospodarczej. Zatem również dla wspólnika spółki komandytowej dochód ten jest dochodem z działalności gospodarczej, czyli kwalifikowany jest do źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza. Dotyczy to także przychodów i kosztów podatkowych związanych z odpłatnym zbyciem (w tym ze sprzedażą) udziałów i akcji. Nie ma bowiem możliwości, aby tego rodzaju transakcja nie została ujęta w księgach rachunkowych spółki komandytowej. Trudno wyobrazić sobie prowadzenie przez spółkę komandytową podwójnej księgowości w celu wyodrębnienia pewnych rodzajów przychodów oraz związanych z nimi kosztów. Trudno również wyobrazić sobie podział ogólnych kosztów ponoszonych przez spółkę komandytową, na te wyodrębnione rodzaje przychodów.

Co do zasady obrót instrumentami finansowymi podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód z tego tytułu zalicza się do źródła przychodów: kapitały pieniężne. Równocześnie jednak zgodnie z ust. 4 omawianego artykułu, „przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej".

Dla właściwej oceny stanu faktycznego niezbędne jest dokonanie wykładni pojęcia "w wykonywaniu działalności gospodarczej". Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie to w odniesieniu do nabywania i zbywania akcji oznacza, iż Spółka komandytowa faktycznie dokonuje tego rodzaju czynności w sposób zorganizowany i ciągły niezależnie od kwestii, czy umowa Spółki zawierałaby wskazanie (zgodnie z PKD), iż przedmiotem działalności Spółki jest nabywanie i zbywanie akcji.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 lipca 2009 r. sygn. akt I SA/GL 914/08,

* wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 1992 r. sygn. akt III AZP 25/92,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 23 września 2009r. sygn. I SA/Bd 510/09,

* uchwałę Naczelnego Sąd Administracyjnego z dnia 6 maja 1996 r. sygn. akt FPK 4/96,

* uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2008 r. sygn. akt II OSK 548/07.

W ocenie Wnioskodawcy powołane orzeczenia potwierdzają, iż w judykaturze powszechnie przyjmuje się, iż działalność gospodarczą należy oceniać, biorąc pod uwagę wykonywanie czynności faktycznych, a nie dopełnianie wymogów formalnych. Uznać zatem należy, iż nabywanie i zbywanie akcji przez Spółkę komandytową może następować w wykonywaniu działalności gospodarczej pomimo faktu, iż umowa Spółki nie zawierałaby odnośnego wskazania (PKD) co do przedmiotu działalności Spółki.

Dokonując analizy przepisu nie sposób pominąć także jego wykładni językowej. Trzeba podkreślić, iż samo już sformułowanie „w wykonywaniu działalności gospodarczej" wskazuje w swej istocie na „wykonywanie", czyli czynności faktyczne, nie zaś formalne.

Jedną z reguł jest zakaz wykładni synonimicznej, czyli zakaz nadawania tego samego znaczenia różnym zwrotom. Użycie sformułowania „w wykonywaniu działalności gospodarczej" narzuca zatem określoną interpretację omawianego przepisu. Nie można zrównywać go ze znaczeniowo podobnymi, jednak nie identycznymi, zwrotami.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe stanowisko potwierdza również interpretacja indywidualna z dnia 15 lipca 2009 r. Znak: IPPB1/415-307/09-4/MT.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. W myśl art. 102 ww. ustawy, spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa, jako osobowa spółka prawa handlowego nie posiada na gruncie podatków dochodowych zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka. Sposób opodatkowania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w spółce komandytowej, będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód (przychód) z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu wg skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z tą zasadą dochody (przychody) z udziału w spółce komandytowej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku spółki.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

-pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

-kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalanie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl natomiast art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wyłączenie zawarte w ww. art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje m.in. kapitały pieniężne, zdefiniowane jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m. in. przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy).

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Przy czym, w myśl art. 30b ust. 4 ww. ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Pojęcie kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, do których odwołuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest definiowane odpowiednio w art. 17 ust. 1 oraz w art. 18 ustawy.

Zauważyć należy, iż nie wszystkie rodzaje przychodów z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy mogą stanowić przychód z działalności gospodarczej. Niemniej jednak, co do zasady przedmiotem takiej działalności może być nabywanie i zbywanie akcji oraz innych papierów wartościowych, na co bezpośrednio wskazuje treść cytowanego powyżej art. 30b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych przepisów wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia akcji (udziałów) dla celów podatkowych, mogą być traktowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub jako przychody z odrębnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródła przychodów jakim są kapitały pieniężne.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż kwestią istotną dla zakwalifikowania ww. przychodów do odpowiedniego źródła przychodów jest ocena, czy obrót akcjami będzie nosił znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m. in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter, cechy przeznaczenia użytkowego (np. lokali mieszkalnych),

3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania określonych działań Spółki komandytowej do działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel tych działań.

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera jedynie przesłanki, jakie spełniać musi dana działalność aby mogła być uznana za pozarolniczą działalność gospodarczą, w świetle tej ustawy oraz katalog cech, które wyłączają dane działanie z tej kategorii. Zauważyć jednak należy, iż dodatkowe ograniczenia, bądź warunki jakie spełniać musi podatnik aby móc prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą w danym zakresie mogą wynikać także z innych przepisów prawa, nie będących przepisami prawa podatkowego. Gdy chodzi o będącą przedmiotem zapytania działalność w zakresie obrotu akcjami, tymi innymi przepisami będą w szczególności przepisy ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.). Powołana ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie.

Wskazać przy tym należy, iż organ podatkowy właściwy do wydania niniejszej interpretacji indywidualnej, nie jest upoważniony do oceny regulacji prawnych zawartych w ww. ustawie.

Stosownie bowiem do postanowień art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

W jednym z przedstawionych zdarzeń przyszłych Wnioskodawca wskazał, że obrót akcjami będzie faktycznie prowadzony przez Spółkę, co jednak nie zostanie potwierdzone formalnie odpowiednim zapisem w umowie Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż co do zasady ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności, czy też zawarcia odpowiedniego zapisu w umowie Spółki. Jednakże w przypadku prowadzenia działalności w zakresie obrotu akcjami, muszą zostać spełnione szczególnie wymogi, wynikające m.in. z ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, uprawniające Wnioskodawcę do obrotu akcjami. Zatem, bez spełnienia niezbędnych wymogów formalnych, nie jest wystarczające, faktyczne prowadzenie działalności w zakresie obrotu akcjami, aby przychody uzyskane z tego tytułu mogły stanowić przychód ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W konsekwencji, bez stosownego „uzewnętrznienia” (stosowne zapisy w umowie spółki, Krajowym Rejestrze Sądowym) prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu akcjami, a co za tym idzie i bez spełnienia wymogów uprawniających do prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie, wynikających m.in. z ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, uzyskany w wyniku tego obrotu przychód, nie może być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji przychody, jak również koszty związane z wykonywaniem tej działalności nie mogą być rozliczane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków stwierdzić należy, iż zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji podatkowej wskazać należy, iż dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi uprzednio rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Nadmienia się, iż w zakresie drugiego, przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.