PD.2-4117/57/05

Pytanie podatnika:

Jak powinny być opodatkowane dochody uzyskane z tytułu: nagrody rocznej, odprawy emerytalnej, ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynikające z ustawy z dn. 24.08.1991 o Państwowej Straży Pożarnej (Dz.U. z 2002, nr 147 poz. 1230 z póżn. zm.).

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 16.03.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Puławach z dnia 08.03.2005 r. znak: US/415/2/05 w zakresie interpretacji prawa podatkowego zmieniam zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

W dniu 01.02.2005 r. zwrócił się Pan do Urzędu Skarbowego w Puławach z wnioskiem o interpretację przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.).

Wskazał Pan, że przepisem, który ma zastosowanie przy opodatkowaniu otrzymanego dochodu w związku ze zwolnieniem ze stałej służby w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Radomiu jest ustawa z dnia 24.08.1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1230).

Ponadto wskazał Pan, że w oparciu o w/w ustawę z dnia 24.08.1991 r. wypłacone zostały należności:

1. nagroda roczna,

2. odprawa,

3. ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy,

4. zryczałtowany ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany przejazd.

W Pana ocenie zryczałtowany 20% podatek dochodowy w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 4a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) powinien być naliczony tylko od wypłacanych co miesiąc, przez okres roku świadczeń pieniężnych przysługujących na podstawie art. 101 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Natomiast od dochodu z tytułu: nagrody rocznej, odprawy, ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i zryczałtowanego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany przejazd powinien być pobrany podatek dochodowy wg obowiązującej skali podatkowej.

Organ podatkowy I instancji wydał postanowienie z dnia 08.03.2005 r., w którym stwierdził, że stanowisko przedstawione w piśmie z dnia 01.02.2005 r. jest nieprawidłowe. Stwierdził, że zgodnie z obowiązującymi przepisami odprawa i ekwiwalenty pieniężne winny być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20%. Natomiast nagroda roczna zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przychodem ze stosunku służbowego.

Na wydane postanowienie zostało wniesione w terminie zażalenie, w którym nie podziela Pan stanowiska przedstawionego przez organ podatkowy. Po raz kolejny wskazał Pan, że zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% powinien być pobrany jedynie od kwot świadczeń pieniężnych wypłaconych co miesiąc, przez okres roku.

Rozpatrując zażalenie należy wskazać na następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że został Pan zwolniony ze stałej służby w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Radomiu i w 2004 r. wypłacone zostały następujące świadczenia:

- nagroda roczna (na podst. art. 95 ust. 2 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej),

- odprawa, o której mowa w art. 98 ust. 1 pkt 1,

- ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (na podstawie art. 98 ust. 1 pkt 2),

- ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany przejazd (na podstawie art. 98 ust. 1 pkt 3).

Przedmiot sporu nie dotyczy wypłaconej nagrody rocznej, lecz pozostałych pozycji wypłaconych kwot pieniężnych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2004 r.) - od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% należności z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych na podstawie odrębnych ustaw, przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze stałej służby.

Ustawą z dnia 18.11.2004 r. (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) dokonano zmiany treści powołanego przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4a) ustawy o podatku dochodowym, w świetle którego od 01.01.2005 r. zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20 % należności pobierany jest z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez okres trzech miesięcy.

Odnosząc powyższe do stanowiska organu podatkowego przedstawionego w zaskarżonym postanowieniu należy wskazać, że organ I instancji dokonał gramatyczno-słownikowej interpretacji art. 30 ust. 1 pkt 4a ustawy podatkowej. Jednak ze względu na nieprecyzyjny zapis powołanego przepisu wykładnia gramatyczna jest niewystarczająca i należy posiłkować się wykładnią systemową.

Dotychczasowa praktyka w stosowaniu tego przepisu wskazywała, że obowiązująca przed 01.01.2005 r. treść przepisu art. 30 ust. 1 pkt 4a rozumiana była bardzo szeroko. Stąd wprowadzona ustawą z dnia 18.11.2004 r. zmiana w treści tego przepisu miała charakter uściślający i nie dotyczyała zmiany merytorycznej.

Nowa treść art. 30 ust. 1 pkt 4a wyraźnie wskazuje, że opodatkowanie w formie zryczałtowanej dotyczy wyłącznie świadczeń pieniężnych otrzymanych po zwolnieniu ze służby, w związku ze zwolnieniem ze służby stałej.

Istotne znaczenie w rozpatrywanej sprawie ma także treść art. 12 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Powyższy przepis ma zastosowanie do wypłacanych funkcjonariuszom służb mundurowych oraz żołnierzom świadczeń przed zwolnieniem ich ze służby stałej.

W przypadku strażaka - świadczenie takie otrzymywane jest na podstawie art. 101 ustawy z dnia 24.08.1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej, który brzmi: strażakowi mianowanemu na stałe, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 43 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 3 wypłaca się świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu zasadniczemu wraz z dodatkami o charakterze stałym, pobieranymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.

W świetle powyższego, zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4a) i z uwzględnieniem art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązującego także w 2004 r. - zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20 % objęte są świadczenia wypłacone w oparciu o w/w art. 101 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej.

Zatem wypłacone Panu w 2004 r. kwoty: nagrody rocznej, odprawy, ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz ekwiwalentu za niewykorzystany w danym roku przejazd - stanowią przychód do opodatkowania (art. 12 ust. 1) i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym zasadna jest zmiana stanowiska organu podatkowego I instancji przedstawionego w zaskarżonym postanowieniu.

W związku z powyższym organ odwoławczy uznał, że zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie i na podstawie art. 14b) § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej zmienił stanowisko organu I instancji.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji i wyłącznie z powodu jej niezgodności z prawem może być zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia. Skargę składa się w 2 egzemplarzach.