PB 2/MK-0366-1987/99

Opowiadając na pismo z dn. 15.6.1999 r. znak NF-2-2241 /27/99, w sprawie wykładni przepisu § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 24.3.1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Ministerstwo Finansów wyraża następujący pogląd:

Zgodnie z § 10 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, w tym również w formie spółki prawa cywilnego, spółki komandytowej lub spółki jawnej, uprawnione na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów i zatrudniające w ramach prowadzonej działalności pracowników w celu nauki zawodu, zwalnia się w części od podatku dochodowego przez obniżenie tego podatku o kwotę ustaloną w wysokości i na warunkach określonych w rozporządzeniu, zwaną dalej "ulgą".

Stosownie do § 12 ust. 3 rozporządzenia, w przypadku gdy działalność jest prowadzona w formie spółki, ulga przysługuje wspólnikom proporcjonalnie do ich udziału w dochodach spółki.

Z nadesłanego pisma wynika, że w praktyce występują wątpliwości interpretacyjne, gdy uprawnienia do szkolenia uczniów określone w odrębnych przepisach ma tylko jeden ze wspólników bądź osoba zatrudniona przez spółkę.

Istotnie, w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego pojawiają się rozbieżności w tej sprawie. Niemniej jednak Ministerstwo Finansów wyraża stanowisko, że w sytuacji, gdy uprawnienia do szkolenia uczniów ma tylko jeden ze wspólników, to ulga z tytułu wyszkolenia uczniów przysługuje wszystkim wspólnikom proporcjonalnie do ich udziału w dochodach spółki.

Prawo do ulgi przysługuje również wszystkim wspólnikom w sytuacji, gdy spółka zatrudnia pracownika mającego odpowiednie uprawnienia do szkolenia uczniów.

Do takiej interpretacji upoważnia treść przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 28.5.1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagrodzenia, które określa w § 2 ust. 1 osoby uprawnione do prowadzenia szkolenia:

-

pracodawca,

-

osoba zatrudniona u pracodawcy,

-

osoba prowadząca zakład pracy w imieniu pracodawcy,

-

jeżeli spełniają wymagania zawodowe i pedagogiczne określone w odrębnych przepisach.

Konieczne do spełnienia wymogi formalne, wymagane przy szkoleniu uczniów, określa rozporządzenie Rady Ministrów z 11.12.1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu. Są one zróżnicowane w zależności od tego, kto prowadzi zajęcia praktyczne z uczniami.

W myśl § 7 ust. 2 pkt 2, zajęcia takie mogą być prowadzone przez właścicieli i pracowników zakładów pracy, dla których praca dydaktyczna i wychowawcza z uczniami lub młodocianymi nie stanowi podstawowego zajęcia lub wykonywana jest w tygodniowym wymiarze godzin niższym niż ustalony dla nauczycieli, w ramach obowiązującego tych pracowników tygodniowego czasu pracy.

Zgodnie z § 9 ust. 4 powołanego rozporządzenia instruktorzy praktycznej nauki zawodu, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 2, powinni mieć kwalifikacje zawodowe co najmniej mistrza w zawodzie, które będą nauczać i przygotowanie pedagogiczne uzyskane w wyniku ukoń-czenia kursu pedagogicznego organizowanego zgodnie z przepisami w sprawie zasad podnoszenia kwalifikacji dorosłych, którego program został zatwierdzony przez kuratora oświaty i obejmował łącznie co najmniej 70 godzin zajęć z psychologii, pedagogiki i metodyki oraz 10 godzin praktyki metodycznej.

Reasumując - zdaniem Ministerstwa Finansów - nie ma przeszkód prawnych do korzystania z ulgi uczniowskiej przez wszystkich wspólników spółki cywilnej w przypadku, gdy odpowiednie uprawnienia do szkolenia uczniów ma jeden ze wspólników bądź też osoba zatrudniona w spółce, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych