PB I-3/4117/IN-80/USŁ-P/05/KA

Pytanie podatnika:

Dotyczy możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego oraz nabycia prawa do "dużej ulgi budowlanej".

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 1 grudnia 2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie z dnia 8 listopada 2005 r. Nr IB - 415/62/05- odmawia zmiany w/w postanowienia.

Z dokumentacji podatkowej zgromadzonej w niniejszej sprawie wynika, iż w dniu 26 sierpnia 2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie wpłynął Pana wniosek z prośbą o dokonanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z tzw. "dużej ulgi mieszkaniowej" w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, iż w 1997 r. dokonał Pan wpłaty do spółdzielni mieszkaniowej tytułem wkładu budowlanego i mieszkaniowego. W kolejnych latach nie dokonywał Pan odliczenia poniesionych na ten cel wydatków, ponieważ uzyskiwane przez Pana dochody nie powodowały obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Wyjaśnił Pan również, iż dopiero w 2004 r. osiągnął dochód, który w świetle przepisów prawa podatkowego rodził obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W złożonym do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosku o interpretację przepisów prawa, Pana wątpliwości na tle ujawnionego stanu faktycznego, dotyczyły możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego za 2004 r. i odliczenia od należnego za ten rok podatku 19% kwoty wydatków poniesionych w 1997 r. tytułem wpłaty na wkład mieszkaniowy i budowlany do spółdzielni mieszkaniowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w wydanym w dniu 8 listopada 2005 r., postanowieniu Nr IB - 415/62/05 uznał, iż w przedstawionych okolicznościach brak jest wymaganej podstawy prawnej do złożenia przez Pana korekty zeznania podatkowego za 2004 r. w celu odliczenia od podatku należnego za wskazany okres rozliczeniowy wydatków poniesionych w 1997 r. W opisanych okolicznościach w ocenie organu podatkowego brak jest także możliwości złożenia przez Pana skutecznej korekty zeznania podatkowego za rok 1997, w związku z realizacją prawa do stwierdzenia nadpłaty, gdyż prawo do złożenia takiej korekty wygasło z końcem 2003 r.

W złożonym do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi zażaleniu na niniejsze rozstrzygnięcie zarzucił Pan organowi podatkowemu naruszenie przepisów prawa materialnego, w tym art. 27 oraz art. 27a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez bezpodstawne przyjęcie, iż warunkiem odliczenia wydatków, które nie znalazły pokrycia w podatku za dany rok podatkowy było wykazanie ich w rocznym rozliczeniu podatkowym za ten rok, w którym zostały poniesione.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po przeanalizowaniu dokumentacji podatkowej zgromadzonej w sprawie oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, zważył co następuje.

Stosownie do dyspozycji art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego jeżeli uzna, że zażalenie podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podkreślić, iż w latach 1997 - 2001 przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przyznawały podatnikom prawo do skorzystania z szeregu ulg związanych z realizacją inwestycji mieszkaniowych.

I tak, w myśl przepisu art. 27a ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 1997 r., odliczeniu od podatku - obliczonego zgodnie z odpowiednimi przepisami - podlegały poniesione przez podatnika w roku podatkowym wydatki przeznaczone m.in. na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej.

Z kolei powołany przepis ustawy podatkowej w punkcie 15 przewidywał, iż jeżeli ustalona zgodnie z odrębnymi przepisami kwota odliczeń przekraczała wysokość obliczonego za ten rok podatku, podlegała ona odliczeniu od podatku obliczonego za kolejne lata, aż do całkowitego jej odliczenia.Tym samym więc na mocy powołanej normy prawnej, podatnicy zobligowani zostali do bezwzględnego wykazania w składanych zeznaniach podatkowych wydatków uprawniających do skorzystania z ulgi podatkowej, bez względu na to, czy uzyskiwane przez nich dochody umożliwiały im realne skorzystanie z takiej ulgi.

Należy także wyjaśnić, iż ustawą z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) ustawodawca definitywnie zlikwidował przedmiotową ulgę mieszkaniową /w tym również przysługujące z jej tytułu odliczenie/, z zachowaniem jednak tzw. praw nabytych - które regulowane były przepisem art. 4 ust. 2 ustawy nowelizacyjnej.

Z treści powołanego przepisu bezsprzecznie wynikało, iż wyłącznie podatnicy, którzy w latach 1997 - 2001 nabyli prawo do odliczenia od podatku wydatków na określone ustawą cele mieszkaniowe, skorzystać mogą z prawa do odliczenia od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.

Przenosząc powyższe regulacje ustawowe na grunt niniejszej sprawy należy przyjąć, iż jedynie w ramach tzw. praw nabytych, do dnia 31 grudnia 2004 r. przysługiwałoby Panu prawo do dokonania stosownych odliczeń od podatku. Skoro jednak nie nabył Pan prawa do ulgi podatkowej w latach 1997 - 2001, poprzez nie wykazanie w składanych za te okresy zeznaniach podatkowych kwot poniesionych wydatków mieszkaniowych, to w chwili obecnej nie możne Pan korzystać z kontynuacji prawa, którego Pan nie nabył.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego, zgodnie z którym w chwili obecnej nie istnieją wystarczające podstawy prawne, do złożenia przez Pana korekty zeznania podatkowego za 2004 r. w celu odliczenia od należnego za ten rok podatku wydatków mieszkaniowych poniesionych, choć nie wykazanych, w roku 1997 - uznać należy za prawidłowe oraz zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego.

Z uwagi na brak merytorycznych podstaw do zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia, orzeka się jak na wstępie.