PDOF/415/36/06
Postanowienie o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
z dnia 27 czerwca 2006
Artykuły przypisane do interpretacji
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się ta interpretacja podatkowa. Znajdź inne potrzebne interpretacje.
Pytanie podatnika:
Czy podatnik, który w ramach odliczeń od dochodu ulgi mieszkaniowej z tytułu budowy budynku mieszkalnego nie wykorzystał obowiązującego limitu, a następnie zakupił nowe mieszkanie ma prawo do dokonywania dalszych odliczeń wydatków mieszkaniowych ?
P O S T A N O W I E N I E
Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19.05.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych,
stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy w tej sprawie jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 19.05.2006 r. podatnik złożył wniosek z prośbą o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczącej prawa do kontynuowania odliczeń ulg mieszkaniowych.
Z przedstawionego stanu faktycznego i danych znajdujących się w bazie tutejszego urzędu wynika, że podatnik w latach 1994 do 1998 odliczał od dochodu wydatki na budowę własnego budynku mieszkalnego. W 2002 r. podatnik zakupił mieszkanie od firmy (...) Sp.z o.o z siedzibą w (...)ul. (...), tj. od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Podatnik wyjaśnia, że w ramach odliczeń od dochodu ulgi mieszkaniowej z tytułu budowy budynku mieszkalnego nie wykorzystał obowiązującego limitu, w związku z tym zadaje pytanie czy nabywając w 2002 r. nowe mieszkanie miał prawo do dalszych odliczeń aż do wyczerpania limitu w ramach kontynuacji odliczeń wydatków mieszkaniowych.
Zdaniem podatnika nabył on prawo do odliczania ulgi budowlanej z tytułu nabycia mieszkania aż do wyczerpania limitu.
Po rozpatrzeniu wniosku organ podatkowy wyjaśnia co następuje:
Z dniem 1 stycznia 2002 r. w związku ze zmianą art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wprowadzoną przez art. 1 ust. 1 pkt. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) została zniesiona duża ulga budowlana, określona w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2001 r.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509 ze zm.) podatnikom, którzy w latach 1992 - 1996 nabyli prawo do odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b), e) i f) ustawy wymienionej w art. 1, brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. i dokonali dalszych wydatków na budowę tego budynku mieszkalnego, nadbudowę lub rozbudowę tego budynku na cele mieszkalne oraz wykończenie tego mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia tego lokalu, przysługuje prawo do odliczania tych wydatków poniesionych od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 31 grudnia 2004 r. na zasadach określonych w art. 26 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r.
Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. stanowił, iż podstawę obliczenia podatku z pewnymi zastrzeżeniami stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4 - 7 lub art. 25 po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na cele mieszkaniowe podatnika, przeznaczonych m.in. na budowę budynku mieszkalnego.
Z kolei art. 4 ust. 2 ustawy nowelizującej z dnia 21 listopada 2001 r. stanowi, że podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt. 1 lit. a) - f) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r. przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.
Z powiązania treści tych przepisów wynika, iż z momentem wejścia w życie ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym, a więc od dnia 1 stycznia 2002 r. nie mógł ulec zmianie żaden z elementów stanu faktycznego uprawniającego do ulgi.
Oznacza to, że w latach 2002 - 2004 z prawa do kontynuacji ulgi korzystać mogli wyłącznie ci podatnicy, którzy takie prawo nabyli w 2001 r. i wyłącznie z tytułu, z którego takie prawo w odniesieniu do danej inwestycji nabyli. Tym samym nie jest możliwa zmiana w 2002 r. tytułu uprawniającego do ulgi - stanowiłoby to bowiem nabycie prawa do ulgi, która została już zlikwidowana. Nie można korzystać z prawa do ulgi z tytułu poniesionych w 2002 r., jeżeli wydatków z określonego tytułu nie poniesiono również w 2001 r. i nie dokonano z tego tytułu odliczeń.
Reasumując, poniesienie wydatków w związku z innym zadaniem inwestycyjnym nie jest kontynuacją tej samej inwestycji rozpoczętej przed dniem 1 stycznia 2002 r.
Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla niego organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Na postanowienie niniejsze służy podatnikowi prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w N., za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w G., w terminie 7 dni od dnia otrzymania postanowienia (art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej).
