ITPB2/415-284/10/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2010 r. (data wpływu 12 marca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczania od dochodu wydatków w ramach tzw. ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 12 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczania od dochodu wydatków w ramach tzw. ulgi odsetkowej.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 28 maja 2010 r. wezwano Pana do ich usunięcia. Wniosek uzupełnił Pan pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14 grudnia 2006 r. została zawarta umowa kredytowa pomiędzy „G.” S.A. a kredytobiorcami, którymi byli: Wnioskodawca, jego małżonka i syn. Przedmiotowa umowa kredytowa dotyczyła zakupu domu w zabudowie bliźniaczej, celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wyłącznie Wnioskodawcy i jego małżonki.

Fakt zakupu domu potwierdzony został dwiema umowami zawartymi z deweloperem, tj.: umową przedwstępną z dnia 27 grudnia 2006 r., sporządzoną w formie aktu notarialnego oraz umową sprzedaży budynku mieszkalnego zawartą dnia 12 grudnia 2008 r. w formie aktu notarialnego.

W ww. umowach wyłącznymi nabywcami nieruchomości, na zakup której został zaciągnięty kredyt mieszkaniowy, jest Wnioskodawca i jego małżonka. W umowie kredytowej – jako kredytobiorca – figuruje również syn Wnioskodawcy i jego małżonki. Syn jest ich pełnomocnikiem w sprawach zarządu ww. nieruchomością lecz nie posiada on żadnych praw własności do ww. nieruchomości.

Wszelkie kwestie administracyjne związane m.in. z dokonywaniem wpłat na „konto banku”, celem spłaty kolejnych rat kredytu hipotecznego, dokonywane są przez syna (pełnomocnika), jednakże środki finansowe pochodzą w całości od Wnioskodawcy i Jego małżonki.

Dochody osiągane przez syna (pełnomocnika) w żadnym wypadku nie byłyby wystarczające na spłatę chociażby części ww. kredytu hipotecznego.

Syn został uwzględniony w umowie kredytowej tylko i wyłącznie z konieczności podniesienia zdolności kredytowej Wnioskodawcy i jego małżonki, a tym samym możliwości uzyskania przez nich kredytu na zakup nieruchomości.

W związku z przeniesieniem w roku 2008 na Wnioskodawcę i jego małżonkę własności budynku mieszkalnego, w 2009 r. Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe, w którym wykazał odliczenie z tytułu ulgi odsetkowej. Powyższe odliczenie zostało wyliczone w oparciu o wykaz zapłaconych do banku odsetek od zaciągniętego kredytu za lata 2007 i 2008 oraz zgodnie z limitem ulgi odsetkowej, tj. odliczone zostały tylko odsetki od tej części kredytu, która nie przekroczyła kwoty stanowiącej iloczyn 70 m2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej, ustalanego corocznie przez ustawodawcę.

Urząd skarbowy zakwestionował dokonane odliczenie, wskazując iż Wnioskodawca może odliczyć połowę wykazanej w zeznaniu kwoty.

Syn nie dokonywał i nie dokonuje żadnych odliczeń, ponieważ nie posiada żadnych praw do nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje możliwość skorzystania z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej, o której mowa w art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mając na uwadze, że jedna z osób zaciągających kredyt nie jest ani właścicielem, ani współwłaścicielem budynku mieszkalnego na zakup którego został zaciągnięty kredyt mieszkaniowy, a środki na spłatę tego kredytu były dokonywane przez tę osobę lecz w całości pochodziły od właścicieli tego budynku (osób chcących skorzystać z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej)...

Zdaniem Wnioskodawcy ulga odsetkowa przysługuje tym podatnikom, którzy są w posiadaniu budynku mieszkalnego wybudowanego dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. W związku z powyższym urząd skarbowy dokonał swoistej nadinterpretacji przepisów prawa, co jest niedozwolone i budzi szereg wątpliwości w przedmiotowej sprawie.

W ocenie Wnioskodawcy ulga odsetkowa przysługuje w pełni zarówno jemu, jak również małżonce, bez jakichkolwiek ograniczeń. Niekonstytucyjne wydaje się różnicowanie obywateli na równych i równiejszych, czyli traktowanie gorzej tych podatników, którzy nie byli w stanie zaciągnąć samodzielnie kredytu hipotecznego i nie mogą przez to w pełni korzystać z ulgi mieszkaniowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie innych ustaw – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2 (o zryczałtowanym podatku dochodowym), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2027 r.

W wyniku nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), ustawodawca w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, w art. 9 nadał nowe brzmienie ust. 1, w myśl którego podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w ust. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczenia wydatków na spłatę odsetek:

1. od kredytu mieszkaniowego,

2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,

3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

* do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2027 r.

Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego, albo

2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo ,

3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo

4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Stosownie do art. 26b ust. 2 ustawy, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli:

1. kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 1 stycznia 2002 r.,

2. kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo - kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust. 1,

3. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,

4. inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r., a ponadto w przypadku inwestycji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 albo pkt 3 - została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego, o przeniesieniu na podatnika własności budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, której jedną ze stron jest podatnik,

5. do zeznania o którym mowa w art. 45, składanego za rok w którym po raz pierwszy dokonuje się odliczenia, podatnik dołączy oświadczenie na formularzu PIT-2K o wysokości wszystkich poniesionych wydatków związanych z daną inwestycją, w tym o wysokości wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatników podatku od towarów i usług nie korzystających ze zwolnienia od tego podatku,

6. odsetki o których mowa w ust. 1:

1. zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2,

2. nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że zwrócone odsetki zwiększały podstawę obliczenia podatku,

3. nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

7. podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych między innymi na:

1. zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego,

2. budowę budynku mieszkalnego,

3. wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej,

4. zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej,

5. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne,

6. przebudowę strychu, suszarni albo przystosowanie innego pomieszczenia na cele mieszkalne oraz wykończenie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym, do dnia zasiedlenia lokali,

7. systematyczne gromadzenie oszczędności na rachunku oszczędnościowo-kredytowym w banku prowadzącym kasę mieszkaniową, według zasad określonych w odrębnych przepisach.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 26b ust. 3 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli przyznany kredyt wykorzystywany jest na inwestycję mieszkaniową oraz nabycie gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu, odliczeniu nie podlegają odsetki od tej części kredytu ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostają wydatki na nabycie tego gruntu albo prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznych wydatkach mieszkaniowych.

W przepisie art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy ustawodawca zawarł ograniczenie odliczania do odsetek naliczonych za okres począwszy od dnia 1 stycznia 2002 r. i zapłaconych od tego dnia i tylko od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty stanowiącej iloczyn 70 m2 powierzchni użytkowej i wskaźnika przeliczeniowego 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał roku poprzedzającego rok podatkowy, określonej na rok zakończenia inwestycji.

Stosownie do art. 26b ust. 10 ww ustawy w kolejnych następujących po sobie latach podatkowych kwota, o której mowa w ust. 4 pkt 2, nie może ulec zmniejszeniu. W tym celu dla ustalania tej podstawy przyjmuje się najwyższy w okresie obowiązywania ustawy wskaźnik przeliczeniowy 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ustalonego do celów obliczania premii gwarancyjnej od wkładów na oszczędnościowych książeczkach mieszkaniowych za III kwartał.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki). Tak, więc zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy odliczenia odsetek dokonuje się najwcześniej w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym inwestycja została zakończona.

Z powyższych przepisów wynika zatem że, uprawnienie do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu mieszkaniowego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W kontekście powyższego za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prawo do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi odsetkowej przysługuje jemu bez żadnych ograniczeń, z uwagi na fakt „posiadania przez niego budynku mieszkalnego”.

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika bowiem m.in., iż odliczeniu podlegają wydatki faktycznie poniesione przez podatnika w roku podatkowym na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki). Zatem w przypadku omawianej ulgi istotne znaczenie ma kto faktycznie dokonuje spłaty przedmiotowych odsetek.

W sytuacji, gdy z umowy kredytowej wynika, iż kredytobiorcą jest więcej niż jedna osoba i każda odpowiada solidarnie za spłatę zadłużenia (w tym odsetek), w przypadku braku przeciwnych dowodów - należy przyjąć, że prawo do odliczeń na podstawie ww. art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje temu kredytobiorcy (współkredytobiorcy) - niezależnie od jego udziału w nieruchomości lub w zaciągniętym kredycie - który faktycznie dokonał spłaty odsetek od udzielonego kredytu, o ile spełnia pozostałe warunki określone przez ustawodawcę.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku wskazano, że za lata 2007 i 2008 operacje należnych wpłat na „konto banku” dokonywane były przez pełnomocnika Wnioskodawcy i jego małżonki (ich syna), który jednocześnie był współkredytobiorcą.

Wobec powyższego zaznaczyć zatem należy, że rozstrzygające znaczenie w tej sprawie ma ustalenie strony operacji (gotówkowej lub bezgotówkowej) przekazania środków pieniężnych tytułem spłaty kredytu na rzecz banku, np. osoby, której rachunek bankowy został obciążony z tego tytułu, niezależnie od tego, czy do dokonywania w jej imieniu przelewów z tego rachunku był upoważniony pełnomocnik.

Jednocześnie bowiem przepis art. 26b ust. 2 pkt 6 lit. a) wymaga, aby wysokość i termin zapłaty odsetek został udokumentowany dowodem wystawionym przez podmiot wymieniony w pkt 2, a ponadto zgodnie z lit. b) ww. artykułu odliczeniu podlegają odsetki, które nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić zatem należy, iż przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek określonych w wyżej przytoczonych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawcy przysługuje odliczenie w ramach tzw. ulgi odsetkowej z tytułu wydatków na spłatę odsetek od kredytu, w sytuacji, gdy dokumenty potwierdzające (wysokość i termin spłaty kredytu i odsetek) zostały wystawione na jego imię i nazwisko.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.