IBPBI/1/415-447/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku opatrzonym datą 15 marca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 2 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze środków finansowych otrzymanych z Komisji Unii Europejskiej - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 2 marca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze środków finansowych otrzymanych z Komisji Unii Europejskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest udziałowcem Spółki Cywilnej i prowadzi wraz ze wspólniczką działalność polegającą na produkcji pieczywa bezglutenowego, a także innych produktów bezglutenowych. Z uwagi na dużą konkurencję w branży piekarniczej wspólnicy zmuszeni są stale ulepszać swoje wyroby, co wymaga znacznych nakładów. W 2007 r. wspólnicy podpisali umowę realizowaną w ramach 6 Programu Ramowego, na realizację projektu "Freshly baked breads with improvement of nutritional quality and low energy demanding for the benefit of the consumer and of the environment”, polegającego na opracowaniu technologii oraz przeprowadzeniu serii prób wypieku pieczywa bezglutenowego o przedłużonej trwałości. Projekt był realizowany we współpracy z Akademią Rolniczą, jak również szeregiem instytucji z całej Europy (w ramach konsorcjum) przy udziale wybitnych europejskich specjalistów w branży piekarniczej. Biorąc udział w projekcie, wspólnicy mogą wykorzystać w swojej działalności jego wyniki bez ponoszenia dodatkowych opłat.

Dotacja z Komisji Europejskiej wynosiła 50% poniesionych przez wspólników kosztów, zgodnie z budżetem oraz harmonogramem ustalonym z Komisją Unii Europejskiej. Wszystkie koszty związane z projektem poniesiono do końca 2009 r. W 2006 i 2007 roku wspólnicy spółki otrzymali zaliczki na poczet poniesionych oraz przyszłych kosztów. Zakończenie projektu nastąpiło w 2009 r. Ostatnią część dotacji z Komisji Unii Europejskiej wspólnicy mają otrzymać w 2010 roku. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane zaliczki na dotacje nie zostały opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Koszty, które poniesiono w związku z realizacją umowy, w części bezpośrednio sfinansowanej z dotacji (a więc z dochodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46), nie zaliczono do kosztów uzyskania przychodów (1/2 kosztów poniesionych w związku z projektem). Koszty nie sfinansowane z dotacji, a pokryte ze środków wspólników (1/2 kosztów poniesionych w związku z projektem) zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty bezpośrednio sfinansowane dotacją nie stanowią kosztów uzyskania przychodów (1/2 poniesionych kosztów)...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku z realizacją projektu w #189; nie powinny stanowić kosztu uzyskania przychodu z tego powodu, że zostały bezpośrednio sfinansowane z dochodów o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2010 r. Znak: IBPBI/1/415-217/10/AB wskazano m.in. iż otrzymane przez Wnioskodawcę z Komisji Unii Europejskiej środki finansowe związane z realizacją wskazanego we wniosku projektu korzystają - w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne – ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ww. środkami, stwierdzić należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129.

Wobec powyższego, wydatki sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 46 nie będą uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pamiętać jednak należy, iż jeżeli z otrzymanych z Komisji Europejskiej środków finansowych, sfinansowano wydatki inwestycyjne (nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), to zważywszy, iż w tej części środki te nie stanowiły przychodu (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) nie mogły w tej mierze korzystać ze zwolnienia podatkowego. Nie oznacza to jednak, iż ww. wydatki mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie bowiem do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (…)

Również odpisy amortyzacyjne, dokonywane od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sfinansowanych z otrzymanych z Komisji Europejskiej środków finansowych nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się bowiem za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 i 3 wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.