BI/415-1169/06

Pytanie podatnika:

W jaki sposób należy ustalić wartość początkową poszczególnych budynków i budowli, które stanowić będą odrębne środki trwałe Czy wartość początkowa obiektów, które poddane zostaną rozbiórce powinna zwiększać wartość początkową pozostałych obiektów, czy też może zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie dokonania rozbiórki

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007r. w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po zakończeniu postępowania wszczętego postanowieniem z dnia 19 lipca 2007r. nr BI/415-1169/06, w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 11 października 2006r. nr DZ/415-29/06 wydanego dla Pani .....zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego,

postanawia się z urzędu zmienić postanowienie organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Pismem z dnia 10 lipca 2006r. Podatniczka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że spółka jawna, której Podatniczka jest wspólnikiem zakupiła zabudowaną nieruchomość. W jej skład wchodzą m.in.: budynek gorzelni z magazynem spirytusu, jałowniki, paszarnia, kuźnia, budynek administracyjno – mieszkalny, hydrofornia. W akcie notarialnym potwierdzającym zakup - z łącznej ceny wyodrębniona została wartość gruntu oraz ogółem wartość budynków i budowli. W załączniku do aktu notarialnego wymieniono w/w obiekty, ale nie podano informacji jaka część ceny przypada na poszczególne obiekty zakupionej nieruchomości. Spółka musi odrębnie ustalić wartość początkową nie tylko dla budynków, ale również pozostałych obiektów. Przedmiotowa nieruchomość została zakupiona w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Niektóre z zakupionych budynków podane zostaną rozbiórce ze względu na zły stan techniczny i bardzo wysokie koszty, które należałoby ponieść w celu ich wyremontowania, jak też ze względu na nieprzydatność w działalności gospodarczej spółki.

Zdaniem Podatniczki ani art. 22g (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) ani też w żadnym innym artykule ustawy nie zostało określone w jaki sposób podatnik winien się zachować w sytuacji, gdy cena nabycia została określona łącznie dla kilku środków trwałych nie stanowiącym przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części i podatnik nie ma możliwości uzyskania od sprzedawcy jednoznacznej informacji jaka część ceny przypada na poszczególne elementy zakupionego kompleksu środków trwałych. W takiej sytuacji koniecznym jest dokonanie podziału ceny nabycia i odpowiednie przypisanie jej do poszczególnych środków trwałych. Najwłaściwszym kluczem- zdaniem Podatniczki – do rozdzielenia łącznej ceny nabycia na poszczególne składniki majątku będzie powierzchnia poszczególnych obiektów, ich stan techniczny ( przed przystąpieniem do remontowania ) oraz jakość materiałów, z których zostały wykonane. Podatniczka uważa, iż uwzględniając w/w sposób rozdzielenia może samodzielnie dokonać podziału ceny nabycia i przypisania jej do poszczególnych środków trwałych.

Wartość początkowa obiektów, które poddane zostaną rozbiórce powinna zostać zaliczona w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie dokonania rozbiórki ze względu na to, że nie były zdatne do użytku a zakupione zostały wyłącznie ze względu na konieczność zakupu całej nieruchomości.

Postanowieniem z dnia 11 października 2006r. nr DZ/415-29/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu tego postanowienia Naczelnik wskazał, że jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części, nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, to zgodnie z przepisem art.. 22g ust. 8 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.. W związku z tym, opisany przez Podatniczkę sposób ustalenia wartości początkowej nabytych środków trwałych uznał za niezgodny z treścią przywołanego przepisu. Odnosząc się do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości początkowej obiektów, które poddane zostaną rozbiórce ze względu na fakt, iż były niezdatne do użytku a zakupione wyłącznie ze względu na konieczność zakupu całej nieruchomości –Naczelnik stwierdził, że wydatek ten nie wykazuje związku z przychodem przez co nie jest kosztem jego uzyskania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DZ. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w przypadku odpłatnego nabycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych za wartość początkową tych składników majątku przyjmuje się cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Stosownie do postanowień ust. 8 przywołanego przepisu, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, której Podatniczka jest wspólnikiem, nabyła nieruchomość składającą się z szeregu budynków i budowli za łączną cenę, bez przypisania wartości poszczególnym składnikom. Biorąc pod uwagę fakt, że nabywca jest działającym podmiotem gospodarczym, to przy ustalaniu wartości początkowej tych składników nie ma zastosowania przepis art. 22g ust.8 ustawy z dnia 26.07.1991r, gdyż dotyczy on wyłącznie środków trwałych nabytych przez podatnika przed dniem założenia ewidencji, w stosunku do których nie można ustalić ceny nabycia.

W związku z powyższym Podatnik – przyjmując zasady wynikające z art. 22g ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy - powinien ustalić te wartości we własnym zakresie tak, aby łączna wartość tych składników majątku równała się cenie określonej w akcie notarialnym. W sytuacji poniesienia dodatkowych kosztów związanych z zakupem nieruchomości, można dokonać ich rozliczenia na podstawie proporcji ustalonej od wartości danego składnika w ogólnej wartości transakcji.

Ustosunkowując się do możliwości zaliczenia do koszów uzyskania przychodów wartości początkowej obiektów likwidowanych z powodu znacznego zużycia lub z uwagi na ich nieprzydatność w działalności gospodarczej stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl postanowień art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności,

Stosownie do regulacji zawartej w art. 22h ust. 1 pkt 1 przywołanej ustawy od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta w celu prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na produkcji spirytusu. W jej skład wchodzą obiekty, które ze względu na zły stan techniczny i bardzo wysokie koszty, które należałoby ponieść w celu ich wyremontowania jak też ze względu na ich nieprzydatność w działalności gospodarczej, poddane zostaną rozbiórce. Ich nabycie nastąpiło wyłącznie ze względu na konieczność zakupu całej nieruchomości.

W prowadzonej działalności gospodarczej mogą powstać sytuacje, w których powstaje konieczność likwidacji składników majątku. Jeżeli likwidacja dokonana została na skutek zmiany rodzaju działalności to poniesiona strata nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Jeżeli jednak wszelkie działania w zakresie racjonalnej gospodarki składnikami majątku skutkują likwidacją niektórych z nich, są ekonomicznie i gospodarczo uzasadnione, to poniesioną stratę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnione zostaną przesłanki zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. W świetle przywołanego przepisu podatnik musi każdorazowo wykazać, że fizyczna likwidacja składników majątku nabytych w ramach nieruchomości, nie wykorzystywanych w prowadzonej przez Spółkę działalności jest uzasadniona i racjonalna.

Przy spełnieniu tych przesłanek, w momencie faktycznej likwidacji przedmiotowych obiektów poniesiona strata w majątku stanowić będzie koszt uzyskania przychodu.

W tym stanie faktycznym i prawnym Dyrektor Izby Skarbowej – w związku z zaistnieniem przesłanek określonych w treści art. 14b § 5 pkt. 2 Ordynacji podatkowej – postanowił zmienić z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 11 października 2006r. nr DZ/415-29/06.