IBPBI/2/423-668/10/BG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 10 maja 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na naprawę drogi powiatowej (pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 10 maja 2010r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na naprawę drogi powiatowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja podłoża pod uprawę pieczarek z wsianą grzybnią. W zeszłym roku Spółka uruchomiła nowy zakład produkcyjny, położony w obszarze wiejskim województwa. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności Spółka musi mieć zapewniony ciągły dostęp do surowców wykorzystywanych do produkcji. Dostawy surowca odbywają się w sposób ciągły. Transport surowców odbywa się przy pomocy samochodów ciężarowych (TIR). Odbiór gotowego podłoża odbywa się również przy użyciu samochodów ciężarowych. Zły stan drogi jest poważnym zagrożeniem dla zachowania ciągłości dostaw, jak również zapewnienia nieprzerwanego zbytu produktów.

Z uwagi na lokalizację zakładu produkcyjnego, Starostwo Powiatowe wystąpiło z ustnym wnioskiem do Spółki, jako współużytkownika drogi, o udział w naprawie drogi. Zakres prac, w których Spółka miałaby wziąć udział nie jest jeszcze jej znany. Mogą się one wiązać z uzupełnieniem ubytków w drodze, utwardzeniu wgłębień i kolein, położeniem nowej nawierzchni w miejsce zniszczonej, utworzeniem chodników.

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, wykonującym wyłącznie działalność opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka postąpi prawidłowo zaliczając wydatki na naprawę drogi powiatowej, stanowiącej jedyny dojazd do zakładu produkcyjnego, do kosztów uzyskania przychodów w momencie ujęcia ich w księgach rachunkowych...

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 1)

Zdaniem Spółki, zasada ogólna wyrażona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) mówi, że aby wydatki dokonane przez podatnika mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Niewątpliwie wydatkami spełniającymi powyższe kryteria, będą wydatki na naprawę drogi powiatowej. Będą miały ścisły związek z prowadzoną działalnością, mając na celu umożliwienie dojazdu do zakładu produkcyjnego. Wpłynie to bezpośrednio na utrzymanie ciągłości dostaw surowców oraz na dostępność produktów dla odbiorców, a tym samym na poziom sprzedaży.

Ustawy o podatku dochodowym i o rachunkowości nie definiują pojęcia inwestycji w obcym środku trwałym. Z przyjętej praktyki wynika, że są to nakłady ponoszone na niestanowiący własności podatnika środek trwały, wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności, na podstawie tytułu prawnego, np. umowy najmu, dzierżawy lub innej o podobnym charakterze. Droga powiatowa nie jest i nie będzie przedmiotem wymienionych umów, a zatem, zdaniem Spółki, nakłady poniesione na naprawę tej drogi nie będą stanowić inwestycji w obcym środku trwałym.

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury. Zdaniem Spółki, wydatki poniesione na naprawę drogi powiatowej stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, jako koszty pośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP).

Podobne stanowisko zaprezentowane jest m.in.:

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 listopada 2009 r.

* (Znak IPPB5/423-476/09-4/AS),

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 marca 2008 r.

* (Znak IP-PB3-423-531/07-3/DG),

* interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 grudnia 2008 r.

* (Znak ILPB1/415-766/08-2/AA).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie bezpośredniego związku między tym wydatkiem a przychodem. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu, każdorazowo spoczywa na podatniku.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o pdop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a – 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ww. ustawy, za środki trwałe podlegające amortyzacji, z zastrzeżeniem art. 16c, uznaje się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2. maszyny, urządzenia i środki transportu,

3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania: przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych” - zwane także środkami trwałymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych. Wobec tego dla ustalenia znaczenia tego pojęcia w pierwszej kolejności należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych są to poniesione przez podatnika nakłady na ulepszenie (polegające na przebudowie, rozbudowie), rekonstrukcję, adaptację lub modernizację środka trwałego używanego przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej, a niestanowiącego jego własności. Powyższe dotyczy środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka uruchomiła nowy zakład produkcyjny. Ze względu na specyfikę prowadzonej działalności Spółka musi mieć zapewniony ciągły dostęp do surowców wykorzystywanych do produkcji, a zły stan drogi jest poważnym zagrożeniem dla zachowania ciągłości dostaw, jak również zapewnienia nieprzerwanego zbytu produktów. Spółka ma zamiar ponieść koszty naprawy drogi powiatowej, po uzgodnieniu ze Starostwem Powiatowym, które mogą być m.in. związane z uzupełnieniem ubytków w drodze, utwardzeniem wgłębień i kolein, położeniem nowej nawierzchni w miejsce zniszczonej, utworzeniem chodników. Droga ta nie stanowi środka trwałego będącego własnością Wnioskodawcy. Spółka nie posiada także tytułu prawnego do korzystania z tej drogi.

Z uwagi na powyższe, przedmiotowe wydatki nie stanowią wydatków poniesionych na wytworzenie własnego środka trwałego, jak i „inwestycji w obcym środku trwałym”, a tym samym nie mogą być rozliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych. W związku z tym, należy rozstrzygnąć, czy poniesione wydatki mogą stanowić koszt podatkowy, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Jak wskazano we wniosku, naprawa drogi powiatowej przez Spółkę związana jest z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą, gdyż droga ta stanowi drogę dojazdową do Spółki. Wobec powyższego, wydatki poniesione na naprawę drogi powiatowej należy uznać za koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, bowiem nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, lecz ich poniesienie jest warunkiem uzyskania przychodu.

Moment potrącania kosztów podatkowych uznanych za inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, wskazany został w art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f – 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e ustawy o pdop).

Reasumując, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż poniesione przez Spółkę wydatki związane z naprawą drogi powiatowej, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o pdop stanowią koszty uzyskania przychodów i jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanym przez Spółkę przychodem potrącane są w dacie ich poniesienia.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy zauważyć, że powoływane przez Spółkę interpretacje nie stanowią powszechnej wykładni przepisów prawa podatkowego ponieważ wydane zostały w indywidualnych sprawach i wiążą tylko strony postępowania.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania Nr 2 w zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.