PF-4/415/186/05

Pytanie podatnika:

Czy podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki ponoszone na zakup benzyny zużywanej na dojazd do wynajmowanego mieszkania?

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatnik osiąga przychód z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego i w związku z powyższym raz w tygodniu celem "zapoznania się z jego stanem fizycznym i wyglądem", korzystając z własnego samochodu, pokonuje odległość 15 km w jedną stronę.

Podatnik uważa, iż zgodnie z brzmieniem art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu koszt zakupu benzyny.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje:

Przedstawione przez Podatnika stanowisko w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu lokalu mieszkalnego zakupu benzyny zużywanej na dojazd do wynajmowanego mieszkania należy uznać za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł są wszelkie poniesione koszty w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem do kosztów uzyskania przychodu podatnik może zaliczyć tylko wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

- zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu tzn. pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z przychodem osiąganym z najmu,

- nie zostały wymienione w art. 23 ustawy (zawierającym katalog wydatków wyłączonych przez ustawodawcę z kosztów uzyskania przychodów).

Treść przepisu art. 22 ust. 1 wyżej powołanej ustawy w zestawieniu z zawartym w art. 23 wykazem wydatków i wartości nie uznawanych w ustawie za koszty uzyskania przychodów wskazuje na to, że kosztem uzyskania przychodów są, według ustawodawcy nie wszystkie wydatki związane z osiąganym przychodem z najmu, lecz jedynie te, których poniesienie jest niezbędne, by powstał przychód z w/w tytułu. Wydatki ponoszone na dojazdy do miejsca położenia nieruchomości mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile zachodzi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tym wyjazdem oraz przychodem z tytułu najmu.

Zatem każda odbyta podróż powinna być rozpatrywana indywidualnie pod kątem racjonalności i celowości w dążeniu do osiągnięcia przychodu.

Jako przykład podróży mającej wpływ na osiągnięcie przychodu z najmu, można wskazać przejazd w celu pobrania czynszu, bądź jak to ma miejsce w omawianej sytuacji dokonanie oględzin wynajmowanego mieszkania. Potwierdzeniem związku przyczynowo-skutkowego może być np. kopia pokwitowania odbioru czynszu lub protokół dotyczący stanu technicznego lokalu. Bez związku z przychodem z najmu należy natomiast uznać podróż odbytą w celu dokonania czynności, do których wynajmujący nie jest zobowiązany czy też uprawniony na podstawie przepisów prawa cywilnego bądź postanowień umowy najmu.

W odniesieniu do podatników, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług najmu przepisy nie zawierają szczegółowych wymogów w zakresie dokumentowania kosztów, co oznacza, że zgodnie z art. 180 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa jako dowód należy dopuścić wszystko co może się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ciężar udowodnienia zarówno faktu poniesienia wydatku, jak i jego związku z przychodem, spoczywa na podatniku.

Za taki dowód można uznać np. fakturę dotyczącą zakupu paliwa, na podstawie której podatnik mógłby proporcjonalnie wyliczyć koszt paliwa zużytego na dojazd do wynajmowanej nieruchomości.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.