IBPB1/415-2/07/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 5 lipca 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów usług gastronomicznych - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 5 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów usług gastronomicznych, takich jak zakup wyżywienia dla uczestników spotkania zorganizowanego na zlecenie kontrahenta zagranicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w czerwcu bieżącego roku zorganizował spotkanie kontrahenta zagranicznego (prezentacja produktów) z zakładem produkcyjnym w B. Zgodnie z zamówieniem kontrahenta zagranicznego firma wnioskodawcy pokrywała wszelkie koszty (tłumacz, przejazdy, jedzenie). W związku z powyższym wnioskodawca otrzymał fakturę za posiłki w restauracji, w której jako nabywca wskazana jest jego firma. W wystawionej dla kontrahenta zagranicznego fakturze VAT jedną z pozycji są koszty jedzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na jedzenie...

Zdaniem wnioskodawcy wydatki poniesione na usługę gastronomiczną można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, gdyż są to koszty reprezentacji kontrahenta zagranicznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Podatnik ma więc prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tych wydatków, które pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, zostały należycie udokumentowane i nie zostały wymienione w art. 23 w/w o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust.1 pkt 23 w/w o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Reprezentacja to tworzenie i utrwalenie dobrego wizerunku firmy poprzez działania skierowane na zewnątrz. W określeniu reprezentacja mieści się więc takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie (utrwalenie) właściwego wizerunku jego firmy.

Analiza przepisu art. 23 ust.1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi więc do wniosku, że przepis ten nie będzie miał zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę, ponieważ wydatki na zakup usług gastronomicznych zostały poniesione w celu wykonania zleconej przez kontrahenta zagranicznego usługi, a nie w celu reprezentacji własnej firmy wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktycznym oraz charakter świadczonej usługi, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na zakup usług gastronomicznych, które będą stanowiły jedną z pozycji w wystawionej dla kontrahenta zagranicznego fakturze VAT mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, bowiem spełniają - jako koszt poniesiony w celu wykonania usługi - kryteria wynikające z art. 22 ust.1 w/w ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.