ITPB1/415-191/b/07/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 r. (data wpływu 6 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania jednolitego kursu walut obcych - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 6 września 2007 r. (data wpływu) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania jednolitego kursu walut obcych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 stycznia 2007 r. wszedł w życie znowelizowany przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów poniesione w walutach obcych przelicza się na złote polskie wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Do tego dnia zaś, koszty te rozliczane były wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Mimo zmiany zapisu w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uległy zmianie przepisy dotyczące przeliczenia wydatków poniesionych w walutach obcych dla celów podatku od towarów i usług, określone w § 37 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem od 1 stycznia 2007 r. wydatki te przelicza Pan na złote polskie wg dwóch różnych kursów walut dla celów dwóch odrębnych podatków – podatku dochodowego i podatku od towarów i usług. Dokonując importu towarów oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w których kwoty dokonanych transakcji są wyrażane w walutach obcych do tej pory stosował się Pan do wyżej opisanych zasad, tzn. dla celów podatku dochodowego nabycia przeliczał Pan wg kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, zaś dla celów podatku od towarów i usług nabycia te przeliczał Pan wg kursu średniego NBP z dnia poniesienia kosztu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy można dokonywać w inny sposób rozliczenia wydatków wyrażonych w walutach obcych, np. przyjmując tylko jeden z kursów waluty do przeliczania transakcji zarówno w podatku dochodowym, jak i w podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, rozliczanie zakupów wg dwóch różnych kursów walut – osobno dla podatku od towarów i usług, osobno dla podatku dochodowego od osób fizycznych – jest uciążliwe i kłopotliwe. Rodzi to problemy techniczne, ponieważ programy komputerowe nie są przystosowane do przeliczania tej samej wartości wg dwóch różnych kursów walut. W związku z tym część dokumentów trzeba sporządzać „ręcznie”. Dużym udogodnieniem dla przedsiębiorców – Pana zdaniem – byłaby możliwość dokonania wyboru jednego kursu waluty do przeliczeń, do którego można by dokonywać zarówno przeliczenia dla celów podatku dochodowego, jak i dla celów podatku VAT. Pozwoliłoby to uniknąć dodatkowej, uciążliwej pracy związanej z ręcznym przeliczaniem i wystawianiem dokumentów.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W zakresie dotychczas stosowanej przez Pana zasady ewidencjonowania poniesionych w walutach obcych kosztów oraz w zakresie sposobu przeliczania faktur wystawionych w walutach obcych dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów rozstrzygnięcia zostały dokonane następującymi interpretacjami indywidualnymi:

w podatku dochodowym od osób fizycznych – interpretacją indywidualną z dnia 3 grudnia 2007 r. znak ITPB1/415-191/a/07/AW,

w podatku od towarów i usług – interpretacją indywidualną z dnia 3 grudnia 2007 r., znak ITPP1/443-275/a/07/EŁ.

Ustawodawca odmiennie uregulował zasady przeliczania kwot w walutach obcych dla celów podatku dochodowego i podatku od towarów i usług, nie dając podatnikom możliwości przyjęcia innych kursów niż wskazane w poszczególnych aktach prawnych. Zatem, podatnicy nie posiadają dowolności w sposobie przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych. Określone zostały przepisy ustanawiające ogólne zasady przeliczania kwot (wyrażonych w walutach obcych), wykazywanych między innymi w fakturach dokumentujących poniesienie kosztów uzyskania przychodów. Nie uzależniono stosowania odpowiednich kursów wymiany walut od takich czynników jak: ograniczenia systemów księgowych, pracochłonność, czy też czasochłonność. Wobec powyższego nie mogą one mieć wpływu na prawidłowość rozliczeń z zakresu podatku od towarów i usług czy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Nadmienić należy, iż dyspozycje wynikające bezpośrednio z przepisów stanowiących postawę powołanych na wstępie interpretacji indywidualnych, tj.:

art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami),

§ 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami)

stanowią zasady nadrzędne, którymi kierować powinien się każdy podatnik. Urządzenia księgowe natomiast, powinny być prowadzone w taki sposób, aby podatnik mógł, zgodnie ze wskazanymi przepisami, określić ciążące na nim zobowiązania podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie, przedstawione we wniosku stanowisko, w zakresie możliwości ujednolicenia kursu walut - w świetle stanu faktycznego oraz przedstawionego powyżej stanu prawnego - jest nieprawidłowe. Przepisy prawa podatkowego nie dają możliwości stosowania przez Podatnika jednolitego kursu walut dla potrzeb podatku dochodowego i podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.