IPPB1/415-156/10-4/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2010 r. (data wpływu 22 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej nieruchomości – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości początkowej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani Agnieszka H (dalej „Wnioskodawca”) otrzyma w drodze darowizny od swojego ojca i siostry, wspólników spółki cywilnej (dalej „Spółka”), całe przedsiębiorstwo tejże spółki (dalej „Przedsiębiorstwo”). W umowie darowizny zostanie wskazana wartość Przedsiębiorstwa.

Spółka prowadzi działalność wczasową tzn. przedmiotem jej działalności jest przede wszystkim udostępnianie miejsc noclegowych w apartamentach i pokojach oraz świadczenie usług gastronomicznych.

W skład otrzymanego w drodze darowizny Przedsiębiorstwa będzie wchodziła m. in. własność nieruchomości budynkowych (dalej „Budynki”) oraz praw wieczystego użytkowania nieruchomości (dalej „Prawa wieczystego użytkowania”). Budynki oraz Prawa wieczystego użytkowania (dalej „Nieruchomości) stanowią obecnie odpowiednio środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne Spółki.

Wnioskodawca będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę w ramach indywidualnej działalności gospodarczej rozliczanej na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Nieruchomości będą wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i zostaną przez niego wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości w sytuacji gdyby otrzymał korzystną propozycję sprzedaży którejś z nieruchomości może dokonać jej sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od Budynków i jak powinna zostać ustalona wartość początkowa Budynków oraz praw użytkowania wieczystego...

2. Czy w przypadku sprzedaży Nieruchomości (lub jednej z Nieruchomości) Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną część wartości początkowej nieruchomości...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów, dochodem z odpłatnego zbycia środków trwałych, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, dokonanych od tych środków. Ponieważ Nieruchomości będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy, dochodem z ich odpłatnego zbycia będzie różnica między przychodem z ich odpłatnego zbycia, a ich wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększona o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia ich w drodze darowizny przedsiębiorstwa uważa się, zgodnie z art. 22g ust. 15 ustawy PIT przy założeniu niewystąpienia przekroczenia wartości środków trwałych, ich wartość rynkową z dnia nabycia.

Tym samym wartość początkową budynków oraz praw użytkowania wieczystego należy określić na poziomie wartości rynkowej z dnia nabycia, chyba że wystąpi przekroczenie wartości środków trwałych. W takiej sytuacji wartością początkową budynków oraz praw użytkowania wieczystego będzie stanowiła ich wartość rynkowa pomniejszona o przypadającą na nie proporcjonalnie część przekroczenia wartości środków trwałych.

Sposób określenia wartości rynkowej nieruchomości zawiera art. 19 ust. 3 mający w tej sytuacji zastosowanie na podstawie przepisu art. 22g ust. 16 ustawy PIT, który stanowi, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku sprzedaży Nieruchomości (lub którejś z Nieruchomości) powołane przepisy dają mu prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu niezamortyzowanej wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, które Nieruchomości będą stanowić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części

* wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do przepisu art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw.

Z ww. przepisu wynika więc, że nabycie składników majątkowych w formie darowizny nie stanowi przeszkody do ich amortyzacji i zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że składniki są środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowaną wartość środka trwałego.

Jeżeli przedstawiony we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa