ILPB1/415-379/10-4/AGr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2010 r. (data wpływu 29 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów części i akcesoriów samochodowych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 29 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów części i akcesoriów samochodowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 czerwca 2010 r. nr ILPB1/415-379/10-2/AGr wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. w wezwaniu wskazano, iż nieuzupełnienie wniosku w wyznaczonym terminie spowoduje, iż tut. Organ przyjmie, iż obydwa pytania dotyczą zaistniałych stanów faktycznych.

W dniu 2 lipca 2010 r. do tut. Organu urząd pocztowy dokonał zwrotu ww. wezwania z adnotacją, iż Zainteresowana nie podjęła ww. pisma w terminie.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 150 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, pismo uważa się za doręczone Wnioskodawczyni z upływem ostatniego dnia okresu, przez który poczta przechowuje pismo w swojej placówce pocztowej, tj. 14 dni.

W związku z powyższym wezwanie skutecznie doręczono w dniu 28 czerwca 2010 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 5 lipca 2010 r. i w tym czasie Wnioskodawczyni nie uzupełniła wniosku o ww. wskazanie. w związku z powyższym podanie zostało rozpatrzone jako zaistniały stan faktyczny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży samochodów osobowych, ciężarowych oraz motocykli. Pojazdy te Zainteresowana kupuje w krajach Unii Europejskiej. Niektóre pojazdy kupowane do dalszej odsprzedaży są uszkodzone. w związku z tym dodatkowo Zainteresowana kupuje różne części np. drzwi, maski, zderzaki, lampy, kierunkowskazy, szyby oraz inne części samochodowe a także oleje silnikowe, płyny hamulcowe, płyny do spryskiwaczy. Wszystkie części są instalowane w pojazdach i stanowią ich część, natomiast oleje silnikowe, płyny hamulcowe oraz płyny do spryskiwaczy wlewane są do przeznaczonych do tego zbiornikach znajdujących się w tych pojazdach. Zakupy te Wnioskodawczyni wpisuje w kolumnę 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie dokumentu zakupu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów części i akcesoriów samochodowych.

Czy Wnioskodawczyni może części i akcesoria instalowane w samochodach wpisać w kolumnę 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako materiały stanowiące część składową pojazdów oraz materiały które bezpośrednio oddają pojazdom swoje właściwości...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakupy części i akcesorii, które są następnie na stałe montowane w samochodach zakupionych do dalszej odsprzedaży powinny być zaksięgowane w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, gdyż po zamontowaniu stanowią część składową pojazdu.

Oleje silnikowe, płyny hamulcowe, płyny do spryskiwaczy są wlewane do zbiorników w tych pojazdach, gdzie bezpośrednio oddają swoje właściwości spełniając definicję materiałów pomocniczych i jako takie powinny być wpisane w kolumnę 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwanej dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. u. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Jak wynika z pkt 10 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zawartych w załączniku nr 1 do ww. rozporządzenia, kolumna ta jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Zgodnie z § 3 pkt 1) ww. rozporządzenia przez towary należy rozumieć towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przeroby lub obróbki, z tym że:

* materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone - § 3 pkt 1 lit b),

* materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości - § 3 pkt 1 lit c).

Mając powyższe należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni może części i akcesoria instalowane w samochodach wpisać w kolumnę 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako materiały stanowiące część składową pojazdów oraz materiały, które bezpośrednio oddają pojazdom swoje właściwości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie księgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatku akcyzowego rozstrzygnięto w dniu 6 lipca 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-379/10-3/AGr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.