IPPB1/415-746/11-4/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18.08.2011 r. (data wpływu 23.08.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 02.11.2011 r. (data nadania 07.11.2011 r., data wpływu 10.11.2011 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-746/11-2/EC z dnia 25.10.2011 r. (data doręczenia 31.10.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie proporcjonalnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów u przedsiębiorcy przekształcanego – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 23.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie proporcjonalnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów u przedsiębiorcy przekształcanego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (dalej: „Przedsiębiorca przekształcany”, „Podatnik”) prowadzi działalność gospodarczą wykonywaną we własnym imieniu, jako przedsiębiorca pod nazwą K. na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta.

W dniu 01 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy Ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. nr 106, poz. 622). Ustawa ta, w dalszej części niniejszego wniosku określana jako „Ustawa Deregulacyjna” wprowadziła, miedzy innymi, zmianę: umożliwiającą osobie fizycznej wykonującej we własnym imieniu działalność gospodarczą, przekształcenie formy prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę z o.o. albo akcyjną z zachowaniem ciągłości prawnej.

Procedura przekształcenia uregulowana jest w szczególności przepisami art. 584(1)-584(13) Kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z art. 584(2) spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

W chwili obecnej Podatnik rozważa przekształcenie prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej, zgodnie z wyżej powołaną Ustawą deregulacyjną, w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka przekształcana”). W związku z powyższym wątpliwości Podatnika dotyczą podatkowych konsekwencji związanych z przekształceniem działalności w jednoosobową spółkę kapitałową. Z uwagi na okoliczność, że jednoosobowa działalność obejmuje przedsiębiorstwo o ugruntowanej pozycji na rynku, należy wskazać, iż wartość rynkowa udziałów, których właścicielem stanie się, na podstawie art. 584(2) § 3 KSH, Podatnik będzie wyższa niż wartość aktywów netto wchodzących w skład przekształcanego przedsiębiorstwa. Ponadto należy wskazać, że wartość nominalna udziałów, których właścicielem stanie się na podstawie art. 584(2) § 3 KSH, Przedsiębiorca przekształcany może być wyższa od wartości netto aktywów wchodzących w skład przedsiębiorstwa wynikających z ksiąg Przedsiębiorcy przekształcanego.

Wnioskodawca pismem z dnia 02.11.2011 r. (data wpływu 10.11.2011 r.) doprecyzował opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku ORD-IN poprzez:

Wskazanie, jakie koszty poniósł przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, które chce rozliczyć proporcjonalnie;

polisy ubezpieczeniowe,

abonament za korzystanie z programów zewnętrznych, stron internetowych, podpisów elektronicznych,

podatek od nieruchomości,

podatek od środków transportowych,

opłata za użytkowanie wieczyste gruntów,

opłaty za korzystanie ze środowiska,

opłaty i czynsze inicjalne dotyczące leasingów operacyjnych,

opłaty za korzystanie numerów GLN,

opłaty za udzielone gwarancje bankowe,

odsetki od kredytów bankowych,

energia elektryczna,

woda,

wywóz nieczystości,

usługi telekomunikacyjne,

usługi transportowe,

usługa prania odzieży roboczej,

usługi ochrony mienia oraz abonamenty za monitoring.

Rodzaj prowadzonej księgowości podatkowej w jednoosobowej działalności gospodarczej

Przedsiębiorca przekształcany prowadzi księgi rachunkowe.

Metoda, którą rozliczane są koszty uzyskania przychodu;

Przedsiębiorca przekształcany rozlicza koszty metodą memoriałową. Przedsiębiorca przekształcany nie prowadzi ewidencji ilościowo wartościowej towarów i materiałów. Odpisywane są w koszty w momencie zakupu. Na koniec okresu ustalany jest stan tych składników drogą spisu z natury. Wycena dokonywana jest według rzeczywistych cen zakupu i przeprowadzana jest korekta kosztów o wartość tego stanu.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienił, że na podstawie art. 584(1) § 1 Kodeks Spółek Handlowych Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru przedsiębiorców (dzień przekształcenia), a jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wpis do rejestru nie jest możliwy z góry do określenia przez przedsiębiorcę przekształcanego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty prowadzonej działalności dotyczące zarówno okresu przed, jak również po przekształceniu powinny zostać rozliczone proporcjonalnie u Przedsiębiorcy przekształcanego oraz w Spółce przekształconej do okresu, którego dotyczą...

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Podatnika, koszty prowadzonej działalności dotyczące zarówno okresu przed, jak również po przekształceniu powinny zostać rozliczone proporcjonalnie u Przedsiębiorcy przekształcanego oraz w Spółce przekształconej do okresu, którego dotyczą.

Przepisy Ustawy o pdop, jak również przepisy Ustawy o pdof jedynie w bardzo fragmentarycznym zakresie uregulowały kwestię podatkowych aspektów przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową. Należy przy tym wskazać, że żaden przepis wyżej wymienionych ustaw nie stanowi wprost odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób należy dokonać podziału wydatków stanowiących koszt uzyskania przychodu, które dotyczą (w sposób pośredni) zarówno przychodów osiąganych przed przekształceniem (przez przedsiębiorców przekształcanych), jak również po przekształceniu (przez spółki przekształcone). Kwestia ta może dotyczyć, przykładowo, kosztów prenumeraty magazynów branżowych bądź jednorazowej opłaty z tytułu najmu na okres, przykładowo dwunastu miesięcy. W takim przypadku niemożliwe jest jednoznaczne przypisanie, w jakim zakresie koszt taki przyczynił się do powstania przychodów powstałych przed (u Przedsiębiorcy przekształcanego), oraz po dniu przekształcenia (u Spółki przekształcanej).

W ocenie podatnika właściwym będzie odpowiednie (poprzez analogię) zastosowanie regulacji art. 15 ust. 4d Ustawy o pdop oraz art. 22 ust. 5c Ustawy o pdof.

Zgodnie w powyższymi przepisami (są one analogiczne na gruncie obydwu ustaw):

„4d. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.”

Co prawda, wskazane powyżej regulacje nie mogą być do omawianej kwestii zastosowane wprost. Wynika to z okoliczności, że odnoszą się one do odmiennych stanów faktycznych dotyczących rozliczania tzw. pośrednich kosztów uzyskania przychodów na przestrzeni lat podatkowych.

Nie mniej jednak, odpowiednie zastosowanie powyższej regulacji prowadzi do logicznej konkluzji, iż zarówno Przedsiębiorca przekształcany będący podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również wstępująca w jego prawa Spółka przekształcona, która będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych będą uprawnione do pomniejszenia osiąganych przychodów o koszty dotyczące odpowiednio okresu przed przekształceniem oraz po przekształceniu - proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Do analogicznych konkluzji prowadzi także argumentacja wynikająca z wykładni systemowej przepisów ustaw o podatkach dochodowych. W ocenie Podatnika można przyjąć, że poniesione przez Przedsiębiorcę przekształcanego wydatki dotyczące z góry określonego okresu czasu obejmującego również okres po przekształceniu przestaną dla Przedsiębiorcy przekształcanego - po dniu przekształcenia - spełniać definicję kosztów poniesionych w celu uzyskania, utrzymania lub zachowania źródła przychodów (gdyż po tym okresie Przedsiębiorca Przekształcany nie będzie osiągał przychodów należnych z tytułu działalności związanej z przekształcanym przedsiębiorstwem). W konsekwencji, Przedsiębiorca przekształcany ma obowiązek wydzielić tylko taką ich część, która proporcjonalnie odnosi się do okresu sprzed przekształcenia. Analogicznie, wstępująca w prawa i obowiązki Przedsiębiorcy przekształcanego Spółka przekształcona powinna wyłączyć tą część kosztu, która proporcjonalnie odnosi się do okresu przed przekształceniem — w tym bowiem okresie Spółka przekształcona nie prowadziła żadnej działalności, a więc wydatek ten nie jest dla niej wydatkiem który przyczynił się do powstania przychodu.

Należy w tym miejscu jednocześnie wskazać, że w przypadku Spółki Przekształconej spełniony zostanie podstawowy warunek do uznania omawianej kategorii wydatków do kosztów uzyskania przychodów, jakim jest wymóg, aby koszt był „poniesiony przez podatnika”. Jak wynika z art. 584 (2) § 1 KSH, Spółka przekształcona wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki Przedsiębiorcy przekształconego funkcjonalnie związane z przedsiębiorstwem, stając się tym samym „quasi-kontynuatorem” Przedsiębiorcy Przekształcanego (jest to swego rodzaju fikcja prawna kontynuacji prawnej podmiotu). Dlatego należy uznać, że koszty poniesione przed przekształceniem przez Przedsiębiorcę Przekształcanego są kosztami poniesionymi przez Spółkę przekształconą.

W konsekwencji, w opinii Podatnika, w przypadku poniesienia przez niego przed dniem przekształcenia wydatków dotyczących określonego okresu przekraczającego dzień przekształcenia, których nie można jednoznacznie przyporządkować do przychodów osiągniętych przed przekształceniem powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą.

Odmienna interpretacja, prowadząca, przykładowo, do uznania, iż Przedsiębiorca Przekształcany jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania Przychodów całą kwotę poniesionego wydatku, zaś Spółka przekształcona w ogóle nie jest uprawniona do pomniejszenia osiąganych przychodów o poniesiony przez jej „poprzednika” prawnego koszt uzyskania przychodów odnoszące się do okresu, w których Spółka przekształcona osiągnęła przychody: (i) z jednej strony doprowadziło do „sztucznego” zawyżenia kosztów uzyskania przychodów przez Przedsiębiorcę Przekształcanego (ii) z drugiej strony stanowiłaby naruszenie zasady proporcjonalności osiąganych przychodów oraz ponoszonych w celu ich osiągnięcia kosztów u Spółki Przekształconej.

Dlatego wskazane przez Podatnika stanowisko w braku jednoznacznego uregulowania na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o podatku dochodowym od osób prawnych, jako znajdujące zarówno pośrednie potwierdzanie w przepisach tych ustaw dotyczących zasad rozliczania pośrednich kosztów na przełomie lat podatkowych oraz w wykładni systemowej ww. aktów prawnych jest stanowiskiem prawidłowym.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

wydatek został poniesiony przez podatnika,

jest definitywny, a więc bezzwrotny,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, jest bezsporny a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika.

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty ponoszone przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Kwestię momentu potrącalności kosztów pośrednich w podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje art. 22 ust. 5c w/w ustawy stanowiący, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odstępstwa od wyżej wskazanej zasady wynikają m.in. z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), które określają tzw. sukcesję prawną, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) korzysta z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika). Inaczej rzecz ujmując, należy sprawdzić, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje – na podstawie przepisów o sukcesji prawnej – innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. „następcą prawnym” tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 ww. ustawy. W regulacjach tych zawarta jest pozycja podatkowoprawna dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Stosownie do art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

przekształcenia innej osoby prawnej,

przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

innej spółki niemającej osobowości prawnej,

spółki kapitałowej;

spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa (art. 93a § 2 Ordynacji Podatkowej).

Wskazać należy, iż ustawa z dnia 25 marca 2011 r. o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. z 2011 r., Nr 106, poz. 622) wprowadziła zmianę w Kodeksie spółek handlowych, polegającą na stworzeniu możliwości przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową. Nowelizacja weszła w życie w dniu 01 lipca 2011r.

Zgodnie z art. 551 § 5 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) – (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową.).

W myśl art. 584#185; § 1 ww. ustawy przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jak stanowi art. 584#178; § 1 Kodeksu, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Przepisu nie stosuje się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego (art. 584#178; § 2 K.s.h.).

Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 584#178; § 3 K.s.h.).

Jednocześnie, art. 5844 Kodeksu stanowi, że do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Jak to zostało zaznaczone powyżej, jednoosobowej spółce kapitałowej, powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, przysługują wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształconego. Jednakże, należy zaznaczyć, iż określona powyżej sukcesja praw i obowiązków odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków powstałych na gruncie prawa cywilnego i administracyjnego.

Nie została natomiast przewidziana sukcesja generalna w zakresie praw i obowiązków podatkowych. Ustawodawca, wprowadzając do kodeksu spółek handlowych nowe przepisy dotyczące przekształcenia przedsiębiorcy w jednoosobową spółkę kapitałową, wprost dokonał wyłączenia z zakresu sukcesji przewidzianej w kodeksie ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego.

Należy zaznaczyć, iż Ordynacja Podatkowa wskazuje konkretne przypadki, zakres sukcesji oraz podmioty, które stają się z mocy prawa następcami prawnymi podmiotów przekształcanych, dzielonych lub łączonych. Natomiast w Ordynacji Podatkowej nie zostały wprowadzone regulacje, które konstytuowałyby wstąpienie przez jednoosobową spółkę kapitałową, powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność, w prawa i obowiązki podatkowe tego przedsiębiorcy.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przekształcić jednoosobową działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z o.o. Wnioskodawca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą będzie ponosił wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu, które dotyczą (w sposób pośredni) zarówno przychodów osiąganych przed przekształceniem (przez przedsiębiorcę przekształcanego) oraz po dniu przekształcenia (przez spółkę przekształconą).

Z powołanych powyżej przepisów wynika wyraźnie, iż w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę z o.o. (spółkę posiadającą osobowość prawną), nie mają zastosowania unormowania w zakresie sukcesji prawnej podatkowej.

Analiza opisanej sytuacji w kontekście przedstawionych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że możliwość zaliczenia do kosztów wydatków następuje w oparciu o datę ich poniesienia oraz podmiot, który je poniósł.

W związku z tym, przedsiębiorca przekształcany, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione do dnia przekształcenia przedsiębiorcy w jednoosobową spółkę z o.o. w oparciu o art. 22 ust. 5c.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy, iż koszty prowadzonej działalności dotyczące zarówno okresu przed, jak również po przekształceniu powinny zostać rozliczone proporcjonalnie u Przedsiębiorcy przekształcanego oraz w Spółce przekształconej do okresu, którego dotyczą jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.