IBPBI/2/423-1380/10/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP 27 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie projektu deweloperskiego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 27 lipca 2010 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie projektu deweloperskiego (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest komandytariuszem posiadającym większościowe prawo do udziału w zysku w Spółce Komandytowej. Spółka Komandytowa prowadzi działalność deweloperską polegającą na realizacji projektu budownictwa mieszkaniowego (dalej „Projekt"). Celem Projektu jest wybudowanie przez Spółkę Komandytową budynku mieszkalnego/budynków mieszkalnych i następnie sprzedaż lokali mieszkalnych oraz nielicznych lokali użytkowych na rzecz klientów.

Specyfika działalności deweloperskiej polega na tym, że projekty budowlane realizowane są w długim okresie czasu. W efekcie, przez okres budowy deweloper ponosi szereg wydatków, podczas gdy przychód ze sprzedaży lokali może pojawić się dopiero po zakończeniu projektu deweloperskiego i podpisaniu aktów notarialnych przenoszących własność lokali na klientów. W długim okresie procesu budowlanego deweloper nie osiąga więc żadnych przychodów z prowadzonego projektu.

W przypadku prowadzenia projektów budowlanych polegających na wybudowaniu lokali na sprzedaż nie dochodzi do wytworzenia środków trwałych podlegających amortyzacji lecz koszty realizacji tego rodzaju projektów są klasyfikowane jako tzw. produkcja w toku i rozliczane na potrzeby podatkowe na zasadach ogólnych, tj. poprzez wykazanie ich związków z osiągniętym przychodem.

W omawianym stanie faktycznym Projekt nie stanowi środka trwałego zaliczanego do aktywów trwałych Spółki Komandytowej, pozostając środkiem obrotowym. Projekt nie będzie stanowić środka trwałego i nie będzie inwestycją w rozumieniu Ustawy o CIT. Definicja "inwestycji" zawarta w przepisie art. 4a pkt 1 Ustawy o CIT, oznacza środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.; dalej „ustawa o rachunkowości”). Przez pojęcie "środków trwałych w budowie", rozumie się zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości, zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego. W omawianym stanie faktycznym Projekt nie będzie stanowić środka trwałego zaliczanego do aktywów trwałych, pozostając środkiem obrotowym Spółki Komandytowej. W konsekwencji, do nabytej nieruchomości i prowadzonej inwestycji nie będą miały zastosowania przepisy art. 16g ust. 3 i 4 definiujące cenę nabycia i koszt wytworzenia środka trwałego jak również regulacje odwołujące się do inwestycji w rozumieniu Ustawy o CIT, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 12 dotyczący momentu rozpoznania odsetek od kredytów/pożyczek na sfinansowanie inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji (w rozumieniu Ustawy o CIT).

Dodatkowo Spółka podnosi, iż realizowany Projekt, w związku z którym Spółka Komandytowa poniosła i ponosi koszty, będzie stanowiła w przyszłości źródło przychodów w momencie sprzedaży lokali na rzecz klientów. W związku z powyższym, opisane w stanie faktycznym koszty ponoszone w związku z tym Projektem, stanowią faktycznie koszy osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów zgodnie z Ustawą o CIT i stanowią koszty uzyskania przychodów.

W związku z prowadzoną budową Spółka Komandytowa ponosi szereg kosztów, między innymi koszty nabycia i utrzymania terenu. Dodatkowo w celu finansowania prowadzonej inwestycji Spółka planuje zaciągnięcie celowego kredytu bankowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie Projektu moment potraktowania tych wydatków jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powinien zostać odroczony przez Spółkę do chwili, w której zrealizują się przychody ze sprzedaży Projektu... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów Spółka - jako wspólnik Spółki komandytowej - będzie mogła zaliczyć przypadającą na nią proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku wartość poniesionych w toku realizacji Projektu kosztów ponoszonych przez Spółkę Komandytową w toku realizacji Projektu odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie Projektu w roku podatkowym, w którym nastąpi ich zapłata.

Zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową. Spółki takie są transparentne podatkowo - podatnikami z tytułu dochodów wypracowanych przez takie spółki są natomiast ich wspólnicy, proporcjonalnie do posiadanego udziału.

W sytuacji, gdy wspólnikiem spółki osobowej jest osoba prawna, zasady alokacji przychodów i kosztów spółki osobowej do poszczególnych wspólników określa art. 5 Ustawy CIT. Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z wspomnianym przepisem, alokacji dokonuje się na poziomie kalkulacyjnym, tj. poprzez odpowiedni podział kosztów i przychodów - zarówno tych uwzględnianych, jak i tych nieuwzględnianych dla potrzeb kalkulacji zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą po wyłączeniu zastrzeżonych w Ustawie o CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot "w celu" oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Reasumując, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. Ustawy o CIT.

W związku z opisanym stanem faktycznym budowane przez Spółkę Komandytową lokale należy traktować jako działalność polegającą na wytworzeniu produktów przeznaczonych do dalszej sprzedaży - lokale nie stanowią dla Spółki środków trwałych lecz produkt podlegający zbyciu po jego wytworzeniu. Wszelkie koszty związane z realizacją Projektu będą stanowiły więc koszty uzyskania przychodów, ponieważ związane są z prowadzoną przez Spółkę Komandytową działalnością gospodarczą i mają wpływ na wielkość osiąganego przychodu.

Dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, należy rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów

inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Moment potrącalności kosztów został przez ustawodawcę uregulowany w art. 15 ust. 4 - 4e Ustawy o CIT.

Przepisy art. 15 ust. 4-4e Ustawy o CIT zawierają odrębne zasady, dotyczące ustalania momentu rozpoznania danego kosztu, kwalifikowanego jako koszt uzyskania przychodu.

Są nimi:

zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z przychodami - zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c;

zasada dotycząca kosztów uzyskania przychodów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami - art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT stanowi, że są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W związku z faktem, iż planowany kredyt warunkuje wykonanie Projektu, który w przyszłości potencjalnie wygeneruje przychód podatkowy dla Spółki Komandytowej, Spółka stoi na stanowisku, iż koszty odsetek wypełniają przesłankę zaliczalności tego rodzaju wydatków do kosztów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT. Ponadto nawet w przypadku, gdyby w okresie, w którym Spółka ponosi koszty odsetkowe od kredytu na sfinansowanie projektu deweloperskiego, nie został wygenerowany żaden przychód, to wówczas na podstawie przepisów Ustawy o CIT odsetki będą mogły zostać rozpoznane dla celów podatkowych jako koszt zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów.

Art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, wskazuje jednocześnie wyraźnie, iż postanowienia art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT, stanowią specyficzne uregulowania dotyczące kwestii momentu rozpoznania oraz zaliczalności określonych wydatków do kosztów podatkowych. Zdaniem Spółki, art. 16 ust. 1 pkt 11 stanowi przepis szczególny względem ogólnych regulacji dotyczących momentu rozpoznania kosztów podatkowych (tj. art. 15 ust. 4 i 4d), gdyż nie wiąże momentu rozpoznania wydatku odsetkowego z momentem uzyskania przychodu, w celu którego taki wydatek został poniesiony, odwołując się specyficznie do momentu faktycznej zapłaty. W szczególności, fakt uzyskania odpowiedniego przychodu w przyszłości nie będzie warunkiem wystarczającym do uznania przez Spółkę przedmiotowego kosztu za koszt podatkowy, dopóki nie nastąpi faktyczna jego zapłata, a skoro art. 16 ust. 1 pkt 11 uniezależnia rozpoznanie odsetek jako kosztu podatkowego od uzyskania odpowiadającego im przychodu, to takie kryterium nie powinno przesądzać o podatkowym traktowaniu kosztu odsetek niezależnie od tego, czy faktyczna zapłata następuje przed czy po dacie uzyskania przychodu. Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, przepisy Ustawy o CIT wskazują moment faktycznej zapłaty odsetek jako moment właściwy dla rozpoznania wydatku z tytułu odsetek od kredytu jako kosztu podatkowego. Z kolei na mocy art. 16 ust. 1 pkt 12 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów "odsetek (...) od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji". Z powyższego przepisu należy wnioskować, iż moment rozpoznania kosztów odsetek ponoszonych w okresie realizacji inwestycji należy odroczyć w czasie - nie jest możliwe rozpoznanie tego rodzaju kosztów bezpośrednio w koszty podatkowe. W analizowanym stanie faktycznym jednakże, przepis art. 16 ust. 1 pkt 12 nie znajdzie zastosowania, ponieważ realizowany Projekt nieruchomość, nie stanowi dla Spółki inwestycji w rozumieniu Ustawy o CIT jako produkt gotowy przeznaczony do sprzedaży. Zasadne jest zatem przyjęcie stanowiska, iż w analizowanej sytuacji Spółka nie ma obowiązku odraczania w czasie momentu rozpoznania kosztów odsetkowych.

Niezależnie od argumentacji przedstawionej powyżej, w odniesieniu do art. 16 ust. 1 pkt 12, należy przede wszystkim podkreślić, że kwestię potrącalności odsetek w ciężar kosztów uzyskania przychodów rozstrzyga przepis art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy o CIT, wskazując, iż właściwym jest moment ich zapłaty. Zasadne jest zatem przyjęcie stanowiska, zgodnie z którym koszty odsetek od kredytów na sfinansowanie projektu deweloperskiego powinny być rozpoznane przez Spółkę dla celów podatkowych w dacie ich faktycznej zapłaty. Reasumując powyższe wyjaśnienia, odsetki od kredytów zaciąganych przez Spółkę na zakup gruntów pod budowę budynków mieszkalnych winny stanowić koszt uzyskania przychodów w dniu ich poniesienia, czyli zapłaty.

W świetle powyższego, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie, że do kosztów uzyskania przychodów Spółka - jako wspólnik Spółki komandytowej - będzie mogła zaliczyć przypadającą na nią proporcjonalnie do prawa do udziału w zysku wartość ponoszonych przez Spółkę Komandytową w toku realizacji Projektu odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie Projektu, w roku podatkowym, w którym nastąpi ich zapłata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określanej w dalszej części skrótem „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej "podatnikami". Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) nie przyznaje spółkom osobowym, w tym spółce jawnej i spółce komandytowej, osobowości prawnej. Z uwagi na powyższe spółki te nie posiadają podmiotowości podatkowej na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z punktu widzenia ww. podatku spółka osobowa jest więc transparentna podatkowo, podatnikami są natomiast jej wspólnicy (w tym Wnioskodawca posiadający status osoby prawnej).

Jednocześnie, jak wynika z art. 5 ust. 1 updop, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 updop).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest komandytariuszem posiadającym większościowe prawo do udziału w zysku w Spółce Komandytowej, która prowadzi działalność deweloperską polegającą na realizacji projektu budownictwa mieszkaniowego. Celem projektu jest wybudowanie przez Spółkę Komandytową budynku mieszkalnego/budynków mieszkalnych i następnie sprzedaż lokali mieszkalnych oraz nielicznych lokali użytkowych na rzecz klientów. W związku z prowadzoną budową spółka komandytowa ponosi szereg kosztów. Dodatkowo w celu finansowania prowadzonej inwestycji Spółka planuje zaciągnięcie celowego kredytu bankowego.

Wskazać należy, iż rozpatrywanie kwestii potrącalności ww. kosztów w stosunku do Wnioskodawcy - wspólnika spółki komandytowo, będącego osobą prawną, następuje w oparciu o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym są to w szczególności wydatki związane z budową budynków (np. zakup materiałów budowlanych), które stanowić będą koszty uzyskania przychodów w momencie sprzedaży poszczególnych lokali.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Odpowiednio do art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Możliwość zaliczenia zapłaconych odsetek od kredytów do kosztów podatkowych wynika z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 11 updop, zgodnie z którym, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Odnosząc powyższe do analizowanych kosztów z tytułu zapłaty odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie projektu deweloperskiego, stwierdzić należy, że mają one charakter kosztów uzyskania przychodów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Przyczyniają się w sposób ogólny do powstawania przychodów z prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Należy bowiem podkreślić, iż w konkretnym, sprecyzowanym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, o charakterze omawianych kosztów decyduje przyjęta przez Spółkę polityka w zakresie rachunkowości, będąca odzwierciedleniem rodzaju działalności wykonywanej przez podatnika.

W związku z powyższym, ponoszone przez Wnioskodawcę, komplementariusza spółki komandytowej wydatki w postaci odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie projektu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty, proporcjonalnie do posiadanych udziałów w spółce komandytowej.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 jest zatem prawidłowe.

Jednocześnie, mając na uwadze, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego jest komplementariusz spółki komandytowej, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla pozostałych wspólników tej spółki osobowej.

W związku z powyższym informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez pozostałych wspólników odsetek od kredytu celowego zaciągniętego na finansowanie projektu deweloperskiego, możliwe jest poprzez złożenie przez te podmioty wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wraz ze spełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.