PO 5/N-01654/7439/96

W związku z pytaniami dotyczącymi zwolnienia od podatku dochodowego dodatku za rozłąkę i innych świadczeń otrzymywanych przez pracowników czasowo przeniesionych do innej miejscowości wypłacanych według zasad i w wysokości określonej w układach zbiorowych pracy lub regulaminach wynagradzania, uprzejmie wyjaśniam:

Dodatek za rozłąkę i inne świadczenia wypłacane pracownikom czasowo przeniesionym według zasad i w wysokości określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 14.8.1990 r. w sprawie świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych (M.P. Nr 32, poz. 258 ze zm., ostatnia zmiana M.P. z 1995 r. Nr 16, poz. 201) zwolniony jest od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z 2.2.1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1996 r. Nr 24, poz. 110) został wykreślony art. 79 KP, który stanowił podstawę dla Ministra Pracy i Polityki Socjalnej do określania, w drodze zarządzenia, wysokości dodatku za rozłąkę i innych świadczeń dla pracowników czasowo przeniesionych.

Oznacza to, że od 2.6.1996 r., tj. od dnia wejścia w życie zmienionych przepisów ustawy Kodeks pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej nie będzie określał rodzaju świadczeń oraz wysokości dodatku za rozłąkę pracowników czasowo przeniesionych, a wszyscy pracodawcy, którzy są zainteresowani zmianami w zakresie zasad i wysokości przyznanych dodatków za rozłąkę i innych świadczeń rozłąkowych, mogą ich dokonywać poprzez uregulowanie tych kwestii w zakładowym układzie zbiorowym pracy bądź regulaminie wynagradzania (art. 771 i 772 § 2 obowiązującej od dnia 2.6. 1996 r. ustawy - Kodeks pracy).

Zgodnie z art. 11 powołanej ustawy z 2.2.1996 r., przepisy zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 14.8.1990 r. zachowują moc do czasu objęcia pracowników, których te przepisy dotyczą i w zakresie przedmiotu w nich unormowanego - postanowieniami układu zbiorowego pracy lub innymi przepisami.

W związku z powyższym - do czasu zmiany przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zarówno pracownicy objęci jak i nie objęci układem zbiorowym pracy lub regulaminem wynagradzania, mogą korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości i w zakresie określonym w powołanym zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej.

Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają kwoty przekraczające wysokość dodatku za rozłąkę i innych świadczeń.