ITPB1/415-111/07/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2007 r. (data wpływu 16 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego należności za czas podróży służbowej pracownika poza granicami kraju - jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego należności za czas podróży służbowej pracownika poza granicami kraju.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka wypłaca swoim pracownikom zwrot kosztów zagranicznych podróży służbowych, w tym także zwrot kosztów noclegu zgodnie z przedstawianym przez pracownika rachunkiem. Zdarza się, że wysokość rachunku za nocleg w hotelu przekracza kwotę limitu określonego w załączniku do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 z późniejszymi zmianami – zwane dalej rozporządzeniem). Korzystając z uprawnienia, jakie przysługuje pracodawcy zgodnie z zapisami § 9 ust. 3 przywołanego powyżej rozporządzenia, kierownik jednostki na uzasadniony wniosek pracownika wyraża zgodę na zwrot kosztów (potwierdzonych rachunkiem przedstawionym przez pracownika) za nocleg w hotelu w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w § 9 ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy kierownik jednostki - na uzasadniony wniosek pracownika - wyrazi zgodę na zwrot pracownikowi stwierdzonych rachunkiem kosztów za nocleg w hotelu poniesionych w trakcie zagranicznej podróży służbowej, w wysokości przekraczającej limit wynikający z rozporządzenia, pracodawca zobowiązany jest potrącić podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot przekroczenia limitu, czy też pracodawca, kierując się zapisem art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma obowiązku potrącania podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot przekroczenia limitu...

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z przepisami art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami) wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Zdaniem Spółki oznacza to, że diety i wszelkie należności przysługujące pracownikowi zgodnie z przywołanym powyżej rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Dotyczy to także kwot zwróconych pracownikowi za noclegi w hotelu w wysokości przekraczającej limit wynikający z załącznika do tego rozporządzenia pod warunkiem jednak, że pracownik złoży w tym zakresie stosowny wniosek, uzasadni go, a pracodawca wyrazi zgodę na zwrot pracownikowi kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit. Zdaniem Spółki, skoro przepisy przywołanego rozporządzenia przewidują możliwość przekroczenia wyznaczonego limitu i określają warunki, jakie muszą być spełnione, aby wypłaty ponad limit były możliwe, to kwoty wypłacone zgodnie z zapisami § 9 ust. 3 rozporządzenia będą korzystały ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka wypłaca swoim pracownikom zwrot kosztów podróży służbowych odbywanych poza granicami kraju.

Stosowne uregulowania w tym zakresie zawiera więc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1991 ze zm.).

Zgodnie z przepisami § 9 ww. rozporządzenia pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu w hotelu:

1. w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia (§ 9 ust. 1);

2. w wysokości 25% limitu, o którym mowa w pkt 1 - w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg (ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu) (§ 9 ust. 2);

3. w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w pkt 1 – zgodnie z § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

Na podstawie § 9 ust. 4 ww. rozporządzenia natomiast przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia pracownikowi bezpłatny nocleg.

Mając na względzie powyższe, nie ulega więc wątpliwości, że § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, który dotyczy wysokości zwrotu kosztów za nocleg w hotelu, jest przepisem do którego odsyła w swej treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, kwoty wypłacone pracownikom na podstawie § 9 ust. 3 powołanego rozporządzenia są wolne od podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka w tej sytuacji nie będzie miała więc obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot zwracanych kosztów noclegu, również w części przekraczającej limity określone w załączniku do ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.