IBPBI/1/415-1031/09/ESZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009r. (data wpływu do tut. Biura 02 grudnia 2009r.), uzupełnionym dniach 02 i 08 lutego 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie aportu do spółki komandytowej – jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 02 grudnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych w formie aportu do spółki komandytowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 stycznia 2010r. Znak: IBPBI/1/415-1031/09/ESZ, IBPBI/1/415-1032/09/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 02 i 08 lutego 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest komandytariuszem spółki komandytowej (zwanej dalej „Spółką"). Komplementariuszem jest inna osoba fizyczna (mąż Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni wraz z mężem rozważa wniesienie do Spółki wkładu niepieniężnego (aportu).

Przedmiotem aportu byłyby nieruchomości. Jako aport mógłby zostać wniesiony:

grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego do zabudowy,

grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego częściowo do zabudowy,

grunt zabudowany wraz z budynkami znajdującymi się na tym gruncie.

Obecnie ww. składniki majątkowe stanowią współwłasność Wnioskodawczyni i zaliczane są do jej majątku prywatnego (majątku objętego wspólnością małżeńską). Grunty i budynki zostały nabyte przez Wnioskodawczynię i jej męża w latach 2006 -2007.

Grunty i budynki, które stanowiłyby przedmiot aportu, nie są i nie były wykorzystywane w celach prowadzenia przez Wnioskodawczynię ani jej męża działalności gospodarczej. Wniesienie ww. składników majątkowych jako aportu do Spółki nastąpiłoby przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Na dzień wniesienia aportu ustalona zostałaby wartość rynkowa gruntów i budynków. Innymi słowy, ww. składniki majątkowe, które stanowiłyby przedmiot aportu, byłyby wniesione do Spółki przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawczynię i jej męża, przedmiot aportu stałby się własnością Spółki i byłby wykorzystywany przez Spółkę w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Grunty niezabudowane Spółka mogłaby wykorzystywać do realizacji projektów deweloperskich, grunty niezabudowane, jak i zabudowane (wraz z budynkami) mogłyby zostać przez Spółkę wynajęte lub wydzierżawione, itp. Wnioskodawczyni dodaje również, iż nie można wykluczyć, że grunty i budynki otrzymane przez Spółkę tytułem aportu zostałyby przez Spółkę docelowo sprzedane.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Jak określić wartość początkową budynków wniesionych tytułem aportu do Spółki...

Czy wartość początkowa powinna być ustalona przy uwzględnieniu wartości budynków, która zostanie wskazana przez Wnioskodawczynię i jej męża w dniu wniesienia aportu do Spółki (zakładając, że wartość ta odpowiadać będzie wartości rynkowej)...

(pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, Spółka nie posiada osobowości prawnej i dlatego nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są wyłącznie wspólnicy spółki komandytowej. Jeśli wspólnik spółki komandytowej jest osobą fizyczną, przy ustalaniu wysokości przychodu i kosztów jego uzyskania, należy zastosować przepisy Ustawy PIT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy PIT przychody z tytułu udziału w spółce nie będącej osobą prawną u każdego podatnika będącego osobą fizyczną określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Podobna zasada obowiązuje w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne, które będą dokonywane od środków trwałych wniesionych do Spółki Wnioskodawczyni będzie uwzględniała kalkulując wysokość należnego podatku dochodowego. W związku z tym, dla Wnioskodawczyni istotne jest prawidłowe ustalenie wartości początkowej środków trwałych stanowiących przedmiot aportu.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 Ustawy PIT amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budynki, budowle oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeśli nabyte składniki aportu spełnią definicję środków trwałych określoną w art. 22a ust. 1 Ustawy PIT mogą być wprowadzone do ewidencji środków trwałych Spółki. Ustalając wartość początkową budynków, należy uwzględnić postanowienia art. 22g ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT.

W art. 22g ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej uważa się ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

W związku z powyższym, wartością początkową budynków zdaniem Wnioskodawczyni powinna być wartość budynków ustalona przez Wnioskodawczynię i jej męża na dzień wniesienia aportu. Wartość ta nie może być jednak wyższa od wartości rynkowej budynków z dnia wniesienia wkładu do Spółki.

Jak była o tym mowa, wartość aportu zostanie jednak określona przy uwzględnieniu wartości rynkowej. Tym samym, wartością początkową budynków będzie wartość wskazana w umowie Spółki (wartość wskazana przez Wnioskodawczynię i jej męża na dzień wniesienia aportu). Od tak ustalonej wartości początkowej dokonywane będą odpisy amortyzacyjne.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołała interpretacje indywidualne:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 marca 2009r., znak IBPBI/2/423-1178/08/PC,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 maja 2009r., znak IBPBI/1/415-155/09/ESZ,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 marca 2009r., znak IBPBI/1/415-1009/08/ZK,

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 maja 2009r., znak ITPB1/415- 135b/09/MM,

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 maja 2009r., znak ITPB1/415-153c/09/MM,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 marca 2008r., znak IBPB3/423-245/08/SD/KAN-3279/12/07,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 października 2008r., znak IPPB3/423-1001/08-5/MK,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 października 2008r, znak IPPB3/423-1069/08-2/MS,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 września 2008r., znak IP-PB3-423-960/08-2/MS,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lipca 2008r., znak IP-PB3-423-655/08-3/MB,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2008r., znak IP-PB3-423-752/08-2/MS,

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 2008r., znak IP-PB3-423-531/08- 2/MS,

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 maja 2009r., znak ILPB1/415-296/09-2/AG,

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 marca 2009r., znak ILPB1/415-1/09-2/IM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 powołanej ustawy.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, stanowi wartość początkowa środków trwałych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Zgodnie bowiem z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 orazw art. 22b.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest komandytariuszem spółki komandytowej. Wraz z mężem, wspólnikiem tej spółki, zamierza wnieść do Spółki w formie aportu, będące ich współwłasnością nieruchomości gruntowe oraz nieruchomości zabudowane, które uznane zostaną za środki trwałe w tej Spółce. Żadna z ww. nieruchomości nie jest i nie była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, wartość początkowa wniesionych aportem do Spółki komandytowej nieruchomości budynkowych, tj. składników majątku, będących środkami trwałymi w tej Spółce, może zostać ustalona w wysokości ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie sposobu ustalenia kosztów uzyskania przychodów ze zbycia przez Spółkę komandytową wniesionych do niej uprzednio nieruchomości (gruntu i budynków) uznanych za środki trwałe w tej Spółce, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.