IPPB4/415-156/10-2/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 11.02.2010 r. (data wpływu 22.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń osoby mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii z tytułu pracy wykonywanej na terenie Polski – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 22.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzeń osoby mającej miejsce zamieszkania w Szwajcarii z tytułu pracy wykonywanej na terenie Polski.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15.01.2010 r. Pan Jan Z. wystąpił z wnioskiem do Uniwersytetu o zaniechanie naliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń, jakie otrzymuje od Uniwersytetu na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony od dnia 01.10.2007 r. do dnia 30.09.2012 r. Pan Jan Z deklaruje dostarczenie certyfikatu rezydencji podatkowej.

Zgodnie z ustawą prawo o szkolnictwie wyższym nauczyciel akademicki zatrudniony na stanowisku profesora w ramach zawartej umowy o pracę zobowiązany jest zrealizować w roku akademickim 210 godzin dydaktycznych. Pan profesor realizuje swoje godziny dydaktyczne w czasie 6 pobytów po 5 dni w roku kalendarzowym. Wynagrodzenie otrzymuje z góry za cały miesiąc i przez kolejne 12 miesięcy. Opisany stan faktyczny potwierdza, iż przebywa w Polsce mniej niż 183 dni – zgodnie z załącznikiem Nr 1 czas pracy i wynagrodzenie Pana profesora jest zgodne z ustawą o szkolnictwie wyższym.

Pan Jan Z. jest obywatelem Polski i Szwajcarii, jednocześnie podaje, że jest rezydentem Konfederacji Szwajcarii oraz, że rozliczeń podatkowych dokonuje w Szwajcarii od wszystkich swoich dochodów – nieograniczony obowiązek podatkowy. Jako podstawę prawną powołuje konwencję o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą 02.09.1991 r. pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Zważywszy na fakt, że Pan Jan Z jest rezydentem Szwajcarii, co udokumentuje stosownym certyfikatem rezydencji, czy od dochodów z tytułu stosunku pracy z Uniwersytetem otrzymywanych przez 12 miesięcy każdego roku podatkowego, jeśli pobyt w Polsce nie przekracza 183 dni uczelnia nie ma obowiązku pobierania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych...

2. Jakie z tego tytułu wynikają obowiązki dla Uniwersytetu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do czasu złożenia certyfikatu rezydencji uczelnia jest zobowiązana do naliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W przypadku, gdy pracownik złoży certyfikat rezydenta podatkowego Szwajcarii, to w świetle konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej ze Szwajcarią i ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdaniem Uniwersytetu, dochody ze stosunku pracy otrzymywane na Uniwersytecie będą podlegały opodatkowaniu w Szwajcarii. Tak jest, co do zasady. Oczywiście musi spełnić warunki określone w art. 15 konwencji i art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uniwersytet potwierdza, że Pan Jan Z w Polsce przebywa mniej niż 183 dni w roku dla potrzeb realizacji zadań dydaktycznych na uczelni.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – w myśl art. 3 ust. 2b ww. ustawy – uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia,

3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

W myśl art. 4a ww. ustawy powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Uniwersytet (Wnioskodawca) zatrudnia na umowę o pracę profesora – osobę mającą miejsce zamieszkania w Szwajcarii. Osoba ta otrzymuje od Uniwersytetu wynagrodzenie. Godziny dydaktyczne realizuje w czasie 6 pobytów po 5 dni w roku kalendarzowym. Wynagrodzenie otrzymuje z góry za cały miesiąc i przez kolejne 12 miesięcy. W Polsce przebywa krócej niż 183 dni. Osoba zatrudniona przez Uniwersytet deklaruje dostarczenie certyfikatu rezydencji podatkowej.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie znajdą zastosowanie uregulowania zawarte w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej między Polską a Szwajcarią.

W świetle art. 15 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 02.09.1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92), z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz

2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, oraz

3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 konwencji, wynagrodzenia pracownika mającego miejsce zamieszkania w Szwajcarii, podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Polski.

Natomiast art. 15 ust. 2 określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracownika podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Szwajcarii, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule wyjątki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Szwajcarii) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Polsce).

Mając na uwadze zdarzenie przyszłe opisane we wniosku, warunek określony w art. 15 ust. 2 lit. b umowy odnoszący się do kwestii wypłacania wynagrodzenia przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce nie jest spełniony. Pracodawca wypłacający wynagrodzenie ma siedzibę w Polsce. W konsekwencji więc, wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej w Polsce przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Szwajcarii podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, czyli zarówno w Szwajcarii, jak i w Polsce.

W Polsce zatem opodatkowaniu podlega dochód z tytułu pracy tu wykonywanej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Szwajcarii, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 23 ust. 2 konwencji, w przypadku Szwajcarii podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

1. jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Polsce, to Szwajcaria zwolni, z uwzględnieniem postanowień wymienionych pod literą b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania,

2. jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii osiąga dywidendy, odsetki lub należności licencyjne, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 lub 12 mogą być opodatkowane w Polsce, to Szwajcaria zezwoli, na wniosek danej osoby, na zastosowanie zniżki w stosunku do danej osoby. Zniżka może polegać na:

1. potrąceniu z podatku od dochodu danej osoby kwoty równej podatkowi pobranemu w Polsce zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 lub 12; takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku szwajcarskiego, która została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód, który może być opodatkowany w Polsce, lub

2. ryczałtowym potrąceniu podatku szwajcarskiego, ustalonym według ujednoliconej formuły, z uwzględnieniem ogólnych zasad dotyczących ulg zawartych w pkt 1 i

3. częściowym zwolnieniu takich dywidend, odsetek lub należności licencyjnych od podatku szwajcarskiego, polegającym w każdym przypadku co najmniej na potrąceniu podatku pobranego w Polsce od kwot dywidend, odsetek lub należności brutto.

Szwajcaria określi zasady stosowania ulg i ustali zasady postępowania zgodnie z przepisami szwajcarskimi odnośnie do realizacji przez Konfederację Szwajcarską Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy wyjaśnić, iż fakt złożenia przez nierezydenta certyfikatu rezydencji Szwajcarii nie wpłynie na obowiązek opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu pracy wykonywanej na terenie Polski, gdyż nie zostały łącznie spełnione wszystkie przesłanki wynikające z treści art. 15 ust. 2 konwencji.

Reasumując należy stwierdzić, iż Wnioskodawca ma obowiązek pobierania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z tytułu stosunku pracy wykonywanej na terenie Polski przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Szwajcarii.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.